Alle inzendingen over welzijn

is het dan voorbij ligt de klim nu achter mij gaat het verder bergaf richting een grijs dal een open graf waarin leven slechts wacht op het verlossende eind nee het is nog lang geen eeuwige nacht voor ik ga kwijnen verdwijnen als in een dikke mist ontvlamt mijn haard en baart mijn brein verstilde wolken van verwondering word…

Een spaarvarken met een gleuf op z'n rug z'n buikje zo rond, en toch leeg van steen, met mooie zwarte vlekken die ik ooit eens op mijn verjaardag kreeg. Een mooie groen lederen portemonnee met veel papiertjes en kassabonnen ergens achterin nog een oud staatslot waarop nooit een rooie cent is gewonnen. Een heel mooi bewerkt juwelenkistje…

Vandaag voel ik mij onverklaarbaar, 'k voel mij onverklaarbaar goed. Als een zomerdag in 't voorjaar, met een zachte warme gloed lijkt het mij te overspoelen, een soort van oertevredenheid. Kan een mens zich zo goed voelen, van alle negatiefs bevrijd? De lucht lijkt naar anijs te geuren, anijs, vanille en kaneel. Het landschap schildert…

Zinloos omdat er niks uit mijn handen komt, nutteloos omdat ik zonder nuttig te zijn de dag doorbreng. Is de dag dan waardeloos? Nee ik denk van niet, want waarde deed bij zin en nut niet mee. Een waardevolle dag die zin- en nutteloos werd doorgebracht.…

ik wil alles ik krijg alles ik wil weinig ik krijg niks 2 verschilende levens op dezelfde bodem…

In zijn bontgeruite vod telde hij bootjes die er dreven met zijn ogen die er zomers schreven op de slapersdijk Waar hij gelijk een malle zot was in de ogen van zovelen en de spot dreef zonneklaar met Dwingeland en Knorrepot terwijl de vlakkerige wind genoegzaam er zijn wangen streelde en twee belletjes deed spelen op de punt van zijn marot…

Oh wat had ik het rustig wat was het heerlijk stil wat heb ik genoten kon werkelijk doen wat ik wilde. Oh wat was het rustig wat genoot ik met teugen zo vol wat had ik niet kunnen doen wat deed ik niet. Want oh, wat had ik het rustig niemand die belde me stoorde niemand die dacht, ‘k ga even langs mijn boek is uit. Want oh, wat had…

Jij sprankelende woestheid dat eerder onbesuisd dan genadig de aarde kust tot ze blauw ziet, mijn ogen vurig doen glimmen alsof het niet genoeg is, druppels geschenken uit jouw schoot mijn gebarsten onderlip doet prikkelen met bijna snode speelsheid en ongemak dat vragend naar boven pruilt raak me waar je me raken kunt en ik…

Mens en mensheid overleven door behoeften te bevredigen honger stillen, dorst lessen lust bevredigen, veiligheid creëren indien goed uitgevoerd beloond met gevoelens van welbehagen geluk genoemd, een beloning getriggert door lichaamsdrugs ik zag het bij m’n grootouders op ‘t Groningse land in ‘t najaar turf en aardappelen in…

de sterren staan laag maar de zon staat hoog kies jij voor het kwallenlabyrinth of voor een regenboog de hyena's lopen om je heen test test het zijn de slangen op de grond er is er maar één die behoort tot jouw mond laat mij maar gaan mijn plek onder de volle maan laat mij maar gaan dan kan ik eindelijk dit leven aan…

Een man een woord. Boeken vol dromen blazen over gehuurde lakens. Wakker kijkt hij dapper door open ramen langs haar heen. Zij schikken wat kussens. Gedienstig krimpen donsveren ineen. Er is nog nooit een woord gesproken over het lot van ijskonijnen. De krant staat vanmorgen vol zwart en ijzige foto’s kleuren rood. Koffie is aanjager van…

weglaten van poespas sleetse rituelen ontmasker wat zich verschuilt oh jee wie raakt mij aan eenvoud en stilstaan leef voort mag ik even tussentijds komen leven! … ik wil leven beweging … iets doen veranderen … (sta) open niet storen, ik ben even in mezelf waarom haast toekomst is nu ga tegen de tijd in waar…

Mijn hart slaat weer onbewaakt te snelle uren, de groente heb ik al gesneden maar ‘k heb geen trek in jouw strategieën die mij telkens willen mee sleuren in jouw victorie laat me deze lente mijn eigen lijf en leden blijven voelen, want jouw lust is het zout in mijn pap en je handen ruwen mijn vel mijn stem is uitgedicht, de tong gezwollen…

Soms vergeet je de waarde en de schoonheid van kleine dingen zoals een glimlach van een kind een vergeten brief die je weer vindt een herinnering of een zoen beleef het weer en koester het want het zijn de kleine dingen in het leven die het hem doen…

En dan zeggen ze tegen mij: Jij hebt geluk, want 't is het perfecte weer om werkloos te zijn Krantje pakken Lekker in de tuin Vogeltjes luisteren Zonnetje op je kruin En dan zeg ik tegen hun: Schiet toch op In die krant lees ik alleen maar over de ellende waar ik zelf de dupe van ben geworden M'n gespreksstof is zo goed als op Heb…

Waar woorden droevig de momenten kiezen en tussen regels niet langer te verhullen vreugdetranen rollen in het onbezonnen leven daar stap ik in het gedicht waar de liefde wordt verricht door letters dansend onder een volle maan naar het totale geluk in een dichtersbestaan. *…

De zon verlicht het leven met haar licht Zonnestralen van hoop en geluk beschijnen de ellende Het zwarte leed krijgt kleur De zware last wordt draagbaar Verlicht door zonneschijn wordt alles een stuk lichter…

poezenkind had het al snel in de gaten overtrokken had ik alles bij het oude gelaten daar vond zij de warmte achter mijn knieschijven stank voor dank samen sliepen wij, warmwinterend, op de bank…

Er is een drempel die verzakt is tot een kloof een berg die een kuil wil zijn een strand dat uit het water rijst geef maar een schelp voor de zee een hand om het zand te lichten een zandklont om de kloof te dichten bouw maar een zandkasteel in de lucht of spoel de muren en de trappen glad tot de kloven elkaar langs het water ontmoeten…

de spoeling wordt dun ontwikkeld er een andere beweging onder niet- bindende vormen heden ten dagen tekenen de contouren zich af achter waterdragers wordt er gebouwd op minder vruchtbare gronden voor natuurlijke gezondheidzorg…

Op zo'n dag als vandaag kan het niet fout gaan Vandaag is mijn dag van geluk Op zo'n dag waarop ik omhoog kijk naar de zon en de vogels en naar kleine witte wolkjes in een helderblauwe lucht Op zo'n dag als vandaag kan het niet meer stuk.…

Als het goed is, wordt het vanzelf beter.…

Het was bedoeld ter integratie vroeg me hardnekkig af waarmee had zojuist de achttien jaar bereikt de reis naar Friesland was voltooid we waren een zwembad aan het graven maar het uitdiepen voltooide zich niet er moest opnieuw worden gegraven heimelijk in de nacht in de provinciestad om het dagelijkse grondwater te ontzien.…

Karakterbomen tekenen het karakter geven gave wortels aan de geest hechten het hart aan de emoties en al die tijd geschreven denk ik dat je mij zal herkennen in toon van gevleugelde dromen ritme van jouw onbaatzuchtige ziel tot groter groeien, wijs bemoeien nodig jij onvolkomen lentedruilen tot krachtigere adem, zuurstof vermogen innerlijk…

Wat bleef mij bij het afgelopen jaar? Is het de smeltende ijskap in ‘t Noorden De zwijgzaamheid van Ella Vogelaar Of toch het ‘Yes, we can’ als mooiste woorden Is ‘t het Wilhelmus en die gouden plak Die razende orkaan, de hongersnood Het hossend lint in fel oranje pak Of de loslippigheid van Van der Sloot Is het Georgië, de Gazastrook…

laat me voelen dat je bent voer mij langs het kraterpad, voorbij doornstruiken en ribbenblad ik wil water zonder landers schuimvlokken vegen met mijn handen klappende vleugels horen gekrijs boven helmkruinen draai je niet om laat me voelen dat je bent bloeiend geurt de zee ik draai me om neem blind mijn stok en neurie tevree…

Ik zet mijn zorgen op papier en vouw er een bootje van Zodat ik deze kan laten varen zover het maar kan Ik zet mijn zorgen op papier en vouw er een vliegtuig van Zodat ik deze kan laten vliegen met een onbekend bestemmingsplan Ik zet mijn zorgen op papier en verfrommel deze tot een prop Gooi het in de prullenbak en weg is al mijn getob…

Geloof in je dromen Ze komen uit Want iedere gedachte Is een belofte Ieder beeld Een toekomst die wacht Dromen komen uit Als jij gelooft In jou…

Traditie geeft structuur en verbindt je met het ritme van de tijd…

Samen aan tafel Samen aan de wafel Of was het een waffel met koffie en room Blaast een oud vrouwtje af wat stoom Ze is niet maf Maar bekaf Van het harde lange leven In de vergetelheid gebleven Verrek Ze heeft geen trek Geen smaak Het eten dat staakt Ik stel haar gerust En vraag of ze nog wat lust Bemoei je met je eigen zaken! Schreeuwt…