Alle inzendingen over Queenie neemt een nieuwjaarsduik

De schemer neemt me mee en bereidt er zo mijn nacht.…

de schemer neemt me mee en bereidt er zo mijn nacht.…

mijn brein neemt al jouw woorden uit de mond terwijl de adem nog langs jouw stembanden moet voorspellen mijn hersenen wat er komen gaat mijn brein wacht niet af welke klank welke woorden het vervolg van je zin op alle niveaus van klank tot betekenis op tijdschalen zelfs de theorie werkt als jij zou kunnen praten en ik horen kan…

------------------------ Nederland januari: fietsketting vastmaken in de regen bejaarden die grapjes maken tegen lieve kassameisjes maar ik begrijp het wel omleidingen van alle straten je medemens is niet te bereiken nergens kun je aankloppen en er zijn geen pillen voor er is geen wil en niemand neemt op de maand is lang het leven…

Geen journaal kijken Geen actualiteiten Wat geeft dat een rust Even geen Op1 Geen Jinek of Eenvandaag Nieuwsuur overslaan De nieuwskijker staakt Neemt vakantie van het nieuws Geen discussies meer Ik wil geen debat Ben polarisatie zat Tijd voor groot verlof De deur trek ik dicht Blote voeten in het zand Wind, zon, zee…

Tijd neemt mij ’s nachts dieper en dieper mee omhoog toont mij vaak de pracht van menig regenboog. Ze neemt mij mee naar eigen kracht en wil bij de kreek zodat ook ik al dat kruisleed van de wereld even vergeet.…

nette fantasieën en houdt niet van extreem Hij huilt niet van geluk trilt nooit als hij haar ziet of valt smekend op zijn knieën hij ziet haar verliezen niet Hij drijft haar naar orgasmen gloeiend op de hete plaat deelt met haar geheimen ziet de glans langs haar gelaat Hij verliest zich niet in liefde of sterft voor één moment hij neemt…

De gekte neemt grote stappen in sneltreinvaart loopt het langs de ‘gekken’ die het echte leven nog begrijpen, zich liever onttrekken aan het systeem zij die misschien wel wijzer zijn dan iedereen De gekte heeft invloed want daar waar het moet zoals in Den Haag, vult kleutergedrag het debat van vandaag De gekte is maar klein in ons…

Gevangen web van woorden op het ritme van jouw stem weven draden een spinsel tranen ogen naar het licht de dolgedraaide klinkers gooien letters op het vuur zelfs vechten in het duister neemt mijn nacht van werklijkheid schud mij en maak mij lichter neem onbevreesd mijn adem wis gedachten in mijn geest laat de pijn mijn waarheid zijn…

Het klinken van de glazen vullen de leegte de nacht brengt de kwetsuur -met witte lijnen bezegeld- in de vroege ochtend aan het licht Hartgebroken op een nuchtere maag je moet operatief verwijderd worden hij neemt alleen mijn temperatuur op Koortsig stoot hij jou voor me af Een naam en nummer op het blaadje Meer ben ik niet voor mijn kwakzalver…

de vingers van je hand speelden gedachteloos met het warme zand terwijl je dromerig in de verte keek je blik niets opnam van alles wat je zag en jij alleen maar intens van het strand gebeuren genoot nooit zo bloot en los van aarde was en toch een met de plaats waar jij dromen weeft de tijd neemt om je luchtkastelen in…

Het licht van de maan beschijnt haar boezem en neemt haar met plezier hier mijlen ver vandaan.…

Niet meer, de woorden die bij elke zucht een grijze haar of andermaal een slapeloze nacht en de rots in zijn keel neemt ademoverhand de macht. De inkt is droog, heilspellend lot.…

Ze neemt het licht weg, En de warmte gaat haar achterna. M'n liefde deed het ook. Een valk gaat de zon achterna, Maar net voor de heuvels wordt ze geraakt door een pijl Een diepe steek door het hart. Ik voel hetzelfde. De warmte trekt weg Door de zon. Door de verdwijning van jou!…

In Afghanistan kan je huwen met ieder kind, meisje of vrouw want door hun wetgeving en stenentijdperk praktijken mag je zelfs trouwen met baby’s, familie en lijken nee, men neemt het met pedofilie daar niet zo nauw voor een kind is het huwelijk nog geen strop want met een beetje geluk blaast hij zichzelf snel op -------------------- (Afghaans…

Ik geloof niet dat ik mij te goed voel om te toeven tussen oorzaak en gevolg, maar ik kan slecht zonder wonderen van gratie, zon die meer mag maken dan van beton na marmer goud, onverdiende glans in den blinde, overvloed die de adem neemt en over de eeuwen stuwt.…

Overdag breng ik mijn woorden naar de zee, ze neemt ze aan geheimen van een eenzaam bestaan deelt ze en laat ze weer komen terug als hoopvolle dromen.…

Laila gaat verhuizen ze neemt de groene wijk met kleine stemmen in haar onderbuik mee leeg zal ze achterlaten haar sobere stee de piepende schommel zwaait reeds zachter onder het oude kleed doodt een herinnering nog een stukje leven vergeet, vergeet, vergeet dreunt in haar hoofd de tekst op het kaartje met blijdschap…… verdoofd,…

Mijn woorden waaien weg door de wind De wind neemt mijn woorden mee, het maakt ze stil Maar toch hoorbaar. Het zorgt ervoor dat de bladeren van een boom gelezen worden En het zand waait op Zonder dat de wind dat wil.…

Lopend in uitgewiste sporen neemt de natuur mij in zich op ik ben waar niemand mij kan horen een krijsende papieren prop rollend langs rulle waterkanten laat ik alle woorden drijven van de gestorven bloedverwanten die mij hartenkreten schrijven op hoge toon snijd ik hun fluitjes uit dode stengels van het riet door deze zingende geluidjes…

ben je kleurrijker dan voorheen de overgang naar het kleinste waaruit je was opgebouwd onderga je verheven en waardig Je ontvangt en herbergt vandaag levensvormen van ander allooi met een gewijzigd kaliber word je gestadig bestookt De regen raakt wel dieper maar de wind om je huid breekt geen armen meer Je kleurt een heengaan en neemt…

de witte duif vliegt weg het stukje kerst valt uit zijn bek opgeschrikt door fel wit licht een harde knal zonder gezicht de boom staat vaag te pronken de takken zijn al moe buigen naar de aarde toe in trage uren neemt het jaar zijn end de witte duif is neergestreken wil niks van vuurwerk weten…

oogleden doorheen mijn wimpers ruist de morgen laat ze dicht, nog even het leven van de toekomst wacht op deze dag laat het wachten, nog even het rumoer van het verleden snakt naar deze dag laat het snakken, nog even ik ben er, ook niet de droom is zo echt laat mij dromen, nog even voor het snakkende rumoer van de toekomst bezit neemt…

iedereen maakt zijn entree en neemt zo zichzelf mee met vuurrood haar uitbundig blozen of in het blauwgroen van de ogen het saillante punt van onderscheid is dat niemand ooit een ander blijkt maar ieder wil het schoonheidsideaal laten zich en masse verbouwen lopen in de kudde van getrouwen blijf maar wie je bent de replica’s…

als ik in de spiegel kijk dan zie ik jou jij laat mijn ogen stralen luistert naar verhalen die voor mij belangrijk zijn neemt mijn hand die naar de verte wijst de toekomst druk gebarend prijst geeft mijn lach de geur van lente mee kleurt zomerblosjes op mijn huid ja zo zie ik eruit een vrolijk spiegelbeeld waarin jij de hoofdrol…

zwaluwen boven de stad ze waren er ooit om mee te schrijven aan een lange zomerzucht maar nu de lucht geen tekens geeft van wetsveranderingen, neemt het af hun graf gegraven door ons, mens op een terras zit stil een jonge vrouw ze droomt in duizend witte tinten over wat ik wensen zou schoon gezuiverd door het bloed van alle dagen…

Mijn lief is de duinpan gericht op de zon zo warm en intiem ze houdt je uit de wind Mijn lief is het zandstrand grenzeloos open gekerfd door de zee ze maakt elke dag nieuw Mijn lief is de branding bruisend aanwezig met pracht en ook kracht ze neemt iedereen mee Mijn lief is de oerzee onmetelijk diep bron van het leven van zichzelf…

alle kleuren net zo lang niet dat iemand ze kan lezen gaan woorden geruisloos over in gezang zo vervreemd zijn van het daar kust zij de regen in de zoektocht naar hetgeen zij ontbeert hopend dat zij vinden zal wat ze zocht springend tegen vuurrode muren vliegt ze met hoge snelheid door ’t geluid tot stilte haar tot bezinnen dwingt neemt…

Met een timmermansoog meet je heel knap een weg die niet over eksterogen gaat, maar de beslissing neemt waar een goed hart voor staat. Bij een juiste relatie word je nimmer bedrogen; zolang je het hart op de tong hebt, vind je voor wat je op de lever hebt mededogen.…

Zij heeft opnieuw zich uitgevonden Nu hij nog; dolende nomade Zij gaat weer bij zichzelf te rade Tijd heelt nu eenmaal alle wonde Zij voelt zich vrij en ongebonden Verlost van een Markies de Sade Zij heeft opnieuw zich uitgevonden En kust zichzelf met duizend monden Zij brengt zichzelf een serenade Zij neemt zichzelf aan in genade Zij…