In Memoriam
Hij wist de waarheid uit; de onrust
die zijn geweten drukt
hij, de verlater van zijn geest
terwijl de zoveelste metafoor
z’n bloed laat kolken
traant de schrijver in het vuur
van zijn onbegrepen verlangen.
Niet meer, de woorden
die bij elke zucht een grijze haar
of andermaal een slapeloze nacht
en de rots in zijn keel
neemt ademoverhand de macht.
De inkt is droog, heilspellend lot.
Geplaatst in de categorie: afscheid