3954 resultaten.
De kleuren van september
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
167 Sta niet aan mijn graf met je verdriet
Het is vergeefs , ik ben daar niet.
Ik ben het blad dat ritselt in de wind
Ik ben de zoete glimlach van je kind
Geloof me vrij , het is geen droom
Ik ben de bloesem van de appelboom
Ik ben de kleuren van september
De eerste sneeuwvlok in december.
Dus sta niet aan mijn graf met je verdriet
Het is vergeefs…
Wie ik liefheb
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
515 Wie ik liefheb
wil ik niet
verliezen
liefde is
mijn levens
grootste schat
daarom ging ik
voor zij
die mij verlieten
kamers bouwen
vele kamers
en geen graf.
vele kamers
en geen graf
daar wou ik niet
voor kiezen
omdat ik zoveel
om hen gaf.
wie ik liefheb
bestaat niet
in de dood.
die leeft zijn leven
verder
In mij voort!…
Laatste wens
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
145 als de wind mijn laatste ademteug
meeneemt in de eeuwigheid
begraaf me dan in een oud bos
naast een beuk onder het mos
en zo, dat overdag bij zon
en 's nachts bij 'n bleke volle maan
mijn mosbed in hun licht zal staan.…
en er komt weer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
310 de vlam is steeds lager,
het vuur is bijna uit,
de antwoorden steeds trager,
onbegrip waar je op stuit,
hoe heeft het zover kunnen komen,
al die jaren leken zo goed,
niets is er over van de dromen,
en nu maar zoeken hoe het verder moet,
maar kijk eens in de spiegel spontaan,
voel wat je ogen jou zeggen,
jij hebt je best gedaan,
dus je…
jou vergeten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
255 jou vergeten omlijst het geheugen
met kwebbelende lachspiertjes
die iedere wond bedekken met
de jaren die je bij ons woonde
vandaag kwam de echte pleister, het
hechtte aan de tijd die zich laat kennen
in lange baarden en verdwenen momenten
waarvan we dachten dat ze nooit zouden vergrijzen
iets achterlaten in het vergissen in de
daad van…
De kracht van mijn vader
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
277 Als kind mocht ik aan jouw armen hangen,
zweefvliegen op jouw voeten (gedragen
hoog en veilig, tijdig opgevangen),
met jou kaarten, pesten, hartenjagen.
Heel ontspannen waren de zondagen
met maanzaadbrood en gerookte makreel
(door jou ontgraat en voor ieder een deel),
of doppinda’s met chocola erbij.
Kleine dingen, fijne momenten, veel
komt…
Denk niet
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen
645 Denk niet dat ik er niet meer ben
als mijn as wordt uitgestrooid
en verwaait met de wind
dan zal ik ruisen, ruisen
in de hoge toppen van de populieren
word ik meegesleurd met
de zaden van bloemen en planten
zal ik rusten onder
het bladgoud van de herfst
tot ik verteerd in de winteraarde
zal ontkiemen in de lente
ik zal de witte lentekrokus…
Een goede voorbereiding
gedicht
3.0 met 5 stemmen
6.341 Wij brengen vader bij de kistenmaker en hij laat ons kleuren zien.
Formaten. Stijlen. Beits of lak. Na eindeloos praten worden
in zijn linkerzijde twee scharnieren aangebracht.
Goudkleurig, twintig cent per stuk.
'Gegarandeerd roestvrij'.
Wij leggen alles in hem terug, het gehoest waarmee hij
's ochtends ontwaakte, hoe hij bij vertrek zijn…
Herfst en Allerzielen
netgedicht
4.0 met 110 stemmen
8.617 Het is weer herfst en Allerzielen
wij leggen bloemen over grijze zerken
voor zij die ons met veel pijn ontvielen
en nu eeuwig rusten onder hoge berken.
Tussen engelenkopjes en gedachtenissen
lezen wij namen die met ons zijn verwant
en doorheen de stille tranen die wij wissen
geven wij de roos van liefde uit onze hand.
Herinneringen komen…
Je laatste pijn
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
618 Als jij je laatste pijn moedig hebt verbeten
't verkrampt gelaat weer glad wordt en sereen
en ik die met de moed der wanhoop heb gebeden
een lege kamer verlaat in snikken en geween.
Als mijn woorden niet meer tot je spreken
het teder aanraken je niet meer ontroert
sinds alle aardse verbondenheid werd verleden
en je hierboven door de Heiland…
Zonder Jou
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen
738 leeg is mijn tuin
zonder jou
ieder bloemenhart is geknakt
gebroken in rouw
eens waren zij mijn symfonieën
in lentebegin
met snerpende vogels
en dansende vlinders erin
nu hangt aan ied’re bloemenkelk
nog een traan
voor wat zo mooi bloeide
en niet verder kon gaan
en grijze wolkensluiers
houden mij uit jouw zicht
en hopeloos zoek ik
naar…
De Octoberwind
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
497 Als de octoberwind
zijn stervenslied zingt
doorheen bomen en hagen
zuchten en klagen
rukt hij aan ieder tak en blad
keert kermend terug
als hij iets vergeten had.
Hij raast en hij tiert
om wat lente en zomer
met licht en warmte
paradijselijk had gesierd
- ook jij een schattig kind, in volle bloei
en niet eens voorbereid
ons houden…
En dan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
405 is het stil
ik hou mijn adem in
wanneer de stappen dichter komen
dichter bij het daar
waar jij al die tijd vermist lag
we maakten kennis met jou
na jouw laatste whatsapp
met die foto, waar een ieder iets anders in las
jouw vriend die zich ongerust maakte
deelde jouw naam die als een olievlek
over de sociale media uitwaaierde
het bleef…
Ziel overhoop
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
241 en opnieuw
kleurt het donker
giert dood door straten
meedogenloos wordt elke boom
van bladeren beroofd
kale takken
kwetsbare naaktheid.
zwarte wolken boven hoofden
die buigen en barsten
water geselt ziel overhoop…
Door engelen bijgestaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
406 wees niet bedroefd om mij
ik ben vredig heengegaan
door mijn engelen bijgestaan
die hymnen zongen aan mijn zij
verrezen ben ik aan de overkant
door een sluier van dichte mist
verscheen plots een hemels licht
kwam ik een zonovergoten land
hier heerst geen verdriet of pijn
alle lijden door de Liefde verzwolgen
onder 'n ijzige aardkorst…
Jouw naam in mijn rozen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
487 De zomer sterft – de bloemen treuren
in verlepte harten treur ik nu om jou
je hoeft mijn bloemen niet meer, om je op te beuren
mijn tuin ligt onder een wade van verdriet en rouw.
Zelfs de zon verdwijnt en wolken drijven
ze drijven langzaam of heel snel
je had beloofd nog lang bij ons te blijven
maar‘k weet niet – of je nu dicht bent of heel…
Droog die tranen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
578 Droog, droog die tranen op je wangen
je hebt lang genoeg geschreid.
Voel mijn liefde voort in jouw verlangen
en weet dat ik je hierboven verder begeleid.
Ik leef alleen maar wat verder van je af
in hart en ziel zijn we nauw verbonden.
Ga niet treuren aan mijn graf
laat de rozen bloeien waar wij elkander vonden.
Droog, droog die tranen op…
licht op reis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
259 je hart
zo stil
zo licht
lichter
dan een
veer
een
stille reis
naar de
gewichtloze
armen van
Osiris…
Tijdloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
407 Nu tijd eindeloos
de waarheid weerkaatst
een hulpeloze staat schildert
en de eindigheid
reiken de zee en het strand
naar de duinen
raken zij elkander
spoelen er schelpen aan wal.
Vandaag voel ik
opwellende zachte momenten.
Het lijkt wel of ze gluren
naar de eerste oorsprong
luisterend naar de wind
die tot nu toe de deuren dichthield…
Kaarsje
gedicht
2.0 met 7 stemmen
8.909 De lont verkoolt in het vlamhart en ervoor
staat de wapenbroeder van Jeanne d’Arc. Hij zag
machteloos toe hoe ze terecht werd gesteld.
Iedere keer wanneer hij een licht opsteekt,
ziet hij een geblakerde, terugstaren
vanuit het vuur. Neemt waar dat hij toekijkt en
wat hij ook lijkt, het is niet voldoende.
---------------------------------…
gaandeweg
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
219 ik leg de weg naar
berusting slenterend
soms dralend af
gaandeweg begon ik
aan wat ik nog niet
eens zo lang geleden
later noemde
het is het afscheid
van hoge woorden
en vervlogen jeugd
van het ongrijpbare
verwaaide leven van
verloren dromen
het is de onbekende
weg die me in het
duister tasten laat naar
barsten en scheuren in…
Verhuisde buren
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen
549 Mijn Afrikaanse buren zijn verhuisd
en de stilte grijpt mij naar de keel,
want slechts herinneringen blijven achter.
Ik weet wel waar ze naartoe zijn gegaan,
maar toch, ik heb ze meer dan vijftien
jaar gevolgd. De ouders in het begin nog
als smoorverliefden op de balustrade achter
elkaar heen zien rennen. Wonderschoon. De
kinderen noemden…
'het straks'
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
336 wanneer 'het straks' nu zal zijn
kan niemand zeker weten
het einde is niet zonder pijn
dat wordt het soms wel verweten
'het straks' is vast niet strak omlijnd
niets lijkt bekend daarover
wel spreekt men zachtjes en verfijnd
'men rust' - ik vind dát wel wat pover
straks komen wij elkaar nog tegen
daarboven, want je weet maar nooit…
afscheid (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
303 afscheid kent vele
vormen en kleuren
van zwart naar tranen
van indigo naar violet
soms neemt iemand
afscheid omdat het
niet anders kan als
hoop plaats maakt
voor wanhoop of
iemand verdwijnt
zonder vaarwel
soms nam iemand
lang geleden het besluit
terwijl niemand zag
niemand wilde dat hij
al vertrokken was…
Het mooie leven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
338 Soms komen woorden aangewaaid
die ‘k zelf niet kan verzinnen;
ze spreken over licht en vreugd
en oeverloos beminnen.
Maar er is ook de pijn, de last,
het afscheid van geliefden,
de duisternis, het dwaas vertoon
en ook wat ons ooit griefde.
Maar ’t leven is toch eind’loos mooi,
al zien we dat maar even,
want door de lange jaren heen…
de schommel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
419 de schommel
hij strompelde er heen
rafels aan het touw
hangend plankje scheef
twee verzakte palen
hij was nog een kind
veel ruimte om te spelen
zwevend in de lucht
vader deed hem duwen
benen ver boven de lat
luid gillend in de wind
elke dag opnieuw
vol fantasie en kracht
op het hoogtepunt
prachtig vergezicht
hoge sprong eraf
lachend…
alleenheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
222 traag keert ze
de wereld haar
broze rug toe
ze wil niet
langer winnen
van de klok
na de opschudding
de ontregeling
de vlucht
de queeste tussen
weten en voelen
het is bijna voorbij…
Charmant afscheid
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
316 Eén verlichte dag
met afscheid van een knipoog
siert vriendelijkheid
achter donkere wolken
als souvenir voor leven.…
Fakkeldragers zijn wij
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
232 Het licht dat troostend straalt,
door gebrandschilderde ramen.
Het licht dat troostend valt,
op een eikenhouten kist.
Een kist waarin een voltooid leven,
zijn laatste rustplaats vindt.
Het evangelie van het brekend licht,
dat ons een groot geheim laat zien.
Hoe de dood zichzelf verjongt.
Verterend in een hemels vuur.
Vergaand in moeder aarde…
Met alle liefde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
201 verbonden middels de natuur
deelden wij de schoonheid
die op onze pad terecht kwam
met alle liefde
ook al is jouw lichtje nu gedoofd
zullen wij elkaar blijven ontmoeten
in een bloem, een vlinder, een bij
met alle liefde…