3366 resultaten.
21 april 2016
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen
691 (voor Prince)
Ik keek naar DWDD en Matthijs kreeg
plotseling het nieuws door dat jij,
alsof hij ons aan een degen reeg,
overleden was, groot verdriet daarbij.
Halina Reijn was echt geschokt en down,
de uitzending belandde in de soep,
voordat ik ging beesten in een town
nam ik eerst nog Prince-muziek-snoep.
Meestal draaide ik 'Thieves…
Vragen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
690 Als de zon je uitlacht
en je lacht niet meer mee
Mag je dan gaan
Als je lichaam zwaar voelt
en je ziel niet meer kan
Mag je dan gaan
Als het leven pijn doet
je de liefde niet vindt
Als die pil je niet helpt
en je echt niet meer wilt
Mag je dan gaan
En ik
Moet ik verdrietig wezen
of het leven juist vieren
met een lach en een traan…
Nee
gedicht
4.8 met 124 stemmen
10.505 wij gaan godverdomme geen lijkrede schrijven voor elkaar
met grinnikende anekdotes, pijnlijke verzwijgingen
de elegie van weer gevonden, later toch verloren maar
wij laten ons niet kisten, het was een GOED leven
dat wij gaan begraven met een MOOIE begrafenis, nee
grijnzend groeten wij elkaar tot de volgende reünie, bij wie
maar niet bij ons, wij…
Marlies is overleden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
584 Hoe schril was vandaag het contrast
hoe sinister of het was
jij zou vandaag op afspraak overlijden
de pijn was onhoudbaar
de zon scheen uitbundig.
Hoe schril was vandaag het contrast
daar waar bij jou iedereen sereen was
werd bij mij gefeliciteerd
vanwege een verjaardag, het voelt verkeerd
de zon scheen zo uitbundig.
De hele dag, stond…
Macht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
496 Machtiger dan de dood
is het leven want
waar de dood een einde is
begint het leven
iedere dag opnieuw
zonder goud of aanzien
zonder koninklijke pracht
maar de macht om met
datgene dat je wordt gegeven
te doen
te laten
te leven.…
De diepste lagen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
585 Anderen zeggen
het leven staat niet stil
dat blijft maar
in mijn hoofd spoken
omdat ik niet altijd kan
dealen met de pijn
zal ik steeds die naam reciteren
mijn hart is niet stuk
er is een scheur geslagen
zo plotseling onderbroken
totaal tegen mijn wil
is er een rouwopleiding
waar ik dat gat kan
leren repareren
misschien door niet…
de dag is gekomen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
580 De dag is gekomen dat mijn benen het begeven
Omdat de weg van leven langer is dan ik lopen kan
Laat het loslaten jou niet weerhouden
De weg naar de einder verder te gaan
De dag is gekomen dat mijn longen leeg zijn
Omdat de weg van leven een langere adem vraagt
Laat het verlies jou niet beletten
Want de vaart der volkeren kent geen einde…
De lange lijdensweg
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
604 Euthanasie, een naar woord
als het niet anders kan
toch lijkt het bijna moord
maar wat nou als niks meer kan?
Het lijden is ondraaglijk
het lijden is te zwaar
ging nu alles maar vanzelf
ging ze nu maar.
Zo af en toe, zakt ze even weg
komt telkens weer terug
het lijden is ondraaglijk
kwam de verlossing nu maar vlug.
Want een mooier…
Verweesd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
661 Een oorverdovende leegte
Overmeestert mij
Het gemis
Schreeuwt het uit,
Zonder geluid
Ik ben in de greep van
Een verlamd gevoel,
Verweesd verdriet
Ik voel me als een verlaten huis
Overwoekerd door
Onkruid
In de verte staat een oude fontein
Daarrond cirkels van opgedroogd water…
Marlies wordt een sterretje
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
500 Marlies, je wordt een sterretje,
daar aan het firmament.
Zul je naar me knipogen als je
daar aangekomen bent?
De weg erheen is licht,
zo licht als je nooit zag.
Dus ga maar meisje, ga maar,
slaap eindelijk maar zacht.
En als je daar aangekomen bent,
daar boven aan het firmament,
vergeet niet om te knipogen,
want dan weet ik: je…
Sterven, mijn oudste zus gaat sterven
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
566 Mijn oudste zus gaat sterven
Fineke Gerda is opgegeven voor de dood,
voor de laatste overgang
Mijn zus krijgt in die transitie
ook het maximale van wat het leven
aan liefde en hulp kan bieden
een pijnloze liefdevolle afhandeling
van alles wat het leven daarvoor biedt
Dan mag de dood een schaduw trekken en
mijn pijnloze unieke zus doen…
De laatste dagen van Marlies
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
588 Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite.
Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet.
De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…
Niets meer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
462 Zoals vergeelde fotos
van langvervlogen mensen
mij niets meer zeggen,
zo zal men
ooit,
ook mijn portret
emotieloos bezien.
Dan is er niets meer van mij over.…
Graf
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
438 (Kruis II)
De steen
die eerst het graf had
afgesloten
verzegeld
was verwijderd en de
tombe was verlaten, leeg
Hoe is het toch mogelijk
dat Hij zichzelf heeft bevrijd...?
Zowel fysiek als geestelijk
tot het uiterste getart
heeft Hij
met het vergeven
van schuld, ieder-
een verward...!…
Johan Cruijff
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
616 Een bijzonder mens,
een voetbalgod
is niet meer
R.I.P.…
Nr. Veertien
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
449 Nummer 14 uit Betondorp
J.C., slechts magische voetbalkwaliteiten
Cruyffiaans, zowel vocaal als aan
de bal, slechts een fabuleus fenomeen
niet te evenaren, laat staan te
overtreffen. Instituut. Icoon
Uitmuntende aansturing. Voetbalinzicht
Een absolute kenner die wist van wanten
Een geboren en getogen Amsterdammer, als
wereldburger en Catalaan…
De rokende pijp van het mortuarium
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
400 Terwijl we richting de aula lopen,
werp ik een blik naar boven.
De rokende pijp laat weten
dat de oven brandt.
Wetend dat jij daar straks ook in ligt
in die nietsontziende vlammen
ril ik, in de warme voorjaarszon
en weet: dat na mij opnieuw iemand
naar boven kijkt, naar die rokende pijp.…
Voor Marlies
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
449 Uitgemergeld lig je daar, stervend van de pijn
vel over been, oh kon ik maar de grote genezer zijn.
Door kanker wordt je opgevreten, steeds verder gaat je lijf
de morfine slaat niet aan en al ben je een sterk wijf:
DIT is onmenselijk.
Botten steken door het dunne vel, wat eens glad was
nu rimpelt het om je lijf
je ligt te sterven van de…
Crematie van een moeder
netgedicht
4.2 met 8 stemmen
568 er waren vijf zoons en geen één sprak
het geluid van dood hing in de zaal
en het gevoel bekroop ons allemaal
waarom niemand de stilte verbrak
en bij de tonen van het laatste lied
huilde mijn hart om al hun verdriet…
Avondwake
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
598 Praten met mijn vader
Luisterend naar zijn zoon
In de stilte van de nacht
Zo intens en ongewoon
Verhalend over dingen
Die voor ons bijzonder zijn
Zittend bij elkaar
Soms rechtlijnig overal tegen
Vaak wel op één lijn
Pratend met mijn vader
Ook al is hij jaren dood
Van hem mag ik klein blijven
En hij blijft altijd groot…
Onsterfelijke ego's
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
441 Wanneer we niets doen blijven we leven.
Ons bloed blijft stromen.
De wereld draait door.
Emails blijven komen.
Wanneer we sterven kan niets verloren gaan.
Microben veranderen onze cellen in stof.
Onze genen reizen verder.
Onze ego's zijn onsterfelijk,
want ze hebben nooit bestaan.…
Over het leven en de dood
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
518 Mensen vallen en overlevenden mogen opstaan.
Wij allen zullen moeten leren leven met de dood.
Mensen die dat leven aanvaarden zoals het is,
zijn niet hulpeloos klein, maar moedig groot.…
Telefoon
gedicht
5.0 met 3 stemmen
8.413 Iemand is een verre stem
in een doos niet meer, een sterke hand
niet meer of een te strak gestrikte
schoen, een doorgestikt overhemd, iemand is
een niet verwijderde gemiste oproep
nog misschien, een ingeslikt signaal
dat trilt van een bericht, iemand is
zo te zien zo uit je telefoon,
je kunt bellen wat je wilt
of me nog meer vertellen
--…
Van een deugzaam man.
poëzie
3.0 met 6 stemmen
1.036 Hier lig ik in mijns moeders schoot
Een vriend der vromen totter dood.
Mijn naam, mijn stam, mijn ouderdom.
Ik bidde (op zo goed weerom)
Dat men mij daarmee niet en kwel.
Het zwijgen past de doden wel.
-----------------------------------
mijns moeders schoot - moeder aarde
op zo goed weerom - op belofte van wederkerigheid…
En weer: zo'n kaart
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
548 De brievenbus gaat open, gelijk valt mijn blik
op een envelop met zwarte rand: ik schrik
wie ie er nu weer vertrokken naar daar
waar geen mens van terugkeert, gelukkig maar.
Snel geopend, ach jee, oh gossie,
'k Had je pas nog aan de telefoon
alles was nog heel gewoon
nu ineens kan dat niet meer, echt niet.
'k Heb wat met die randjes-post…
Nadat haar man begraven was
gedicht
3.3 met 3 stemmen
8.085 nadat haar man begraven was
liet overgrootmoeder Betjie van Middenspruit
hem opgraven
en trok hem een ander zondags pak aan
‘ineens begrijp ik het’ zegt mijn moeder
‘ik zou niets liever willen dan
daar bij die hoop grond te gaan graven
net zolang totdat ik bij je vader ben
tot bij waar hij is en hem
aan zijn schouders optil
die onontkoombare…
alweer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
476 lag de kaart in de bus
tussen reclame en huis aan huis
weer een vriend dood en
nog zo jong als een zestiger
aan alles denk je dan terug
en waarom hij maar dood ging
ergens denk je aan het noodlot
mooi woord voor die blinde kracht
die rottig schept en vernietigt
noem het God, maar zou te veel
eer betekenen, zie beter verloren
geliefden…
Rijkgevulde kinderhand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
501 hoi lief
meisje wat
zoek jij
tussen dit
heerlijk geurend
groene gras
oh boterbloempjes
en madeliefjes
deze vond
mijn mammie
het allermooist
zij is
naar de
hemel ja
pas
pappie zei
als zij
ze ziet
lacht mijn
mammie door
de wolken
heen
straks als
ik weer
naar huis
ga druk
ik een
dikke kus
op haar
foto op
het vele
hartjes…
zin
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
586 de zin van het leven
de zin van de dood
te moeten aanvaarden
probleem levensgroot
ik zie de natuur
als normaal proces
dit aardse bestaan
vormt mijn levensles
de dood niet ontlopen
hij woont in mijn stad
ik zie hem als vriend
op mijn levenspad
ik maak me niet druk
om het naderend eind
onvoorspelbaar blijft het
‘t wordt nooit omlijnd…
Elegie
gedicht
3.8 met 4 stemmen
6.717 Hij had hobby's, eigenaardigheden, fascinaties.
Zo zachtzinnig was hij, fijngevoelig, hij had pianovingers.
Als hij zijn handen balde, waren zijn vuisten klein.
De onbemande auto heeft hem ingehaald.
Het kwam onverwacht, al is het altijd te vroeg.
Niemand gaat te laat. Wij zullen ons aan herinneringen
moeten vergrijpen, zoals je masturbeert…