Alle inzendingen over Gouds bier

Olympisch gouden Anton Geesink met een tiende dan als judo graad; was een judo stimulator die in wezen, heeft bewezen dat er ook een gouden carrière na de actieve sport bestaat.…

De ogen in u die fonkenden jong-goude, het bloed in u vloog wentel-rowiekend om, de ogen der lucht die antwoordden zo goude, boven dreven ijsschuimwolken om.…

Ontwaakt zij met goud in haar mond. Gouden woorden sprenkelt zij uit over ieder die het horen wil. Zij haalt haar wijsheid uit de nacht, zo stil, zij haalt haar woorden uit het leven die haar zoveel leerstof geven.…

aardse lijf, geen stof bezwaart De ziel die door uw ogen klaart, Als smalle ring, als gouden band Niet schendt de naaktheid van uw hand.…

Waar witte wol op blauwe velden weidde zeilde door zachte bries gekleed met gouden tressen en vlammende zomen boven rood en gele ets hier en daar zilveren aderen omzoomd met wuivende halm langs rimpelend glazen vlak doorkruist met banen goud loop ik huiswaarts over klimmend pad met eindigend leven dat voor toekomst borg staat als…

ze leeg Maar kijk… daar komen Liefdes aan In gouden hoepelrokken…

met goud en zwarte kruisen de sint komt ieder jaar dat boekje feestelijk met mij sluiten…

meer maar hij is sterk en eet het goud en ook zijn wond doet nu niet zeer…

Met opgevoerde Zündapp reed hij snel Naar Friese terpen of gerooide aarde Misschien vond hij vandaag een keertje wel Die mantelspeld of munt van grote waarde Hij zocht met zijn detector op het land Een piepje, goud? Hij kreeg het warm en koud En schepte in het zand, een ring van goud!…

En vloog ik naar de gouden ochtendzon.…

Bordurende over het leven zal ik in gouden draden van een schitterend verleden voor de doffe glans van heden uit het weefgetouw diep in mij een kleed van verzoening weven…

Gouden stralen strelen me zacht Zoals het water flirt met het stilstaande riet Maar ook al geeft de zon me haar mooiste pracht Me verwarmen kan ze niet…

wintermorgenzon doet gouden nevel stijgen;- feeën in het bevroren bos.…

vandaag kocht ik een kroontjespen verguld dat ze zilver kon schrijven, maar steeds als ik jouw naam neerpen blijkt het goud met geen pen te beschrijven…

Leentje ons kind had rode rozen gekozen gebonden met wit/goud lint toen rende zij, zo snel als zij kon naar het marmeren steentje in de zon…

Sterretjes zien is af zien Sterretjes die bewegen jodium Goud in de sterren ongezien alleen het wit.....van de Poolster zien…

Vurig fel likkert 't gevoel Taai traag temt 'd tijd Geluk gedempt in gloeiend goud……

Het goud wordt gelouterd in louter vuur. En het Lied in Gods grote gloed.…

de westenwind scheurt over de duinen wolken uiteen het land wil blauw en een gouden zon hoopvol kijkt de badgast een vakantie tegemoet…

met je groene blaadjes en je kelken zo lief ben jij voor mij meer dan miljoenen gouden kusjes. in het zonlicht ben je zo mooi zo wonderschoon en zo vol pracht voor mij meer dan schitterend.…

'Morgen' wordt veel te gauw 'gisteren' 'jong' verandert zo vlug in 'oud' 'toekomst' glijdt razendsnel naar 'verleden', daarom wil ik 'nu' niet missen..., voor geen goud!…

Wendy is van een dochter bevallen Het kabinet is uiteen gevallen Gouden plakken in drietallen En in de zee, zwemmen nog steeds hordes kwallen!…

Mijn hart in goud gehuld. Eindelijk de ruimte, die voor jou bestemd was, opgevuld. Zij is er in gekropen, met haar tranen van verdriet. Nu kan ik niet meer van je houden ... door dat mens, die parasiet.…

Mijn moeder is van het milieu alles scheiden mijn moeder is van mijn milieu alles binden mijn moeder is van ons milieu mama, papa en ik mijn moeder is goed ons milieu is goud!…

een vrouw starend de muren om haar heen zijn vuil het behang gescheurd haar ogen dof en gesloten ze begrijpt het niet alles heeft ze hem altijd gegeven haar handen haar ogen haar geest haar lichaam en nu na jaren van dankbaar gebruik heeft hij haar verlaten ze voelt zich vuil haar gevoel verscheurd ingeruild voor drie bier…

België is een abdijenland echt Bourgondisch, woorden als allee bier is eenzaam heilig en plezant de bewoners winnen het dictee Nederlandse orde spreekt tevree eigen woorden helpen uit de brand zeiken doen ze zelden op de plee Lage landen, anders maar verwant Schaarse zonnestralen uit de krant worden breed ontvangen op het strand heel veel…

hoe wreed is het lot om mij vakken te laten vullen ik vul mijn dagen met het vullen van een vak heel de dag zie ik allerhande spullen van blikken en dozen van koffie met gebak mijn leven is zo schraal en bitter als dit bier mijn leven is zo zinloos als het vullen van vakken hier ik zie de mensen komen ik zie de mensen gaan ze maken alles…

mind your steps Dat geldt voor adeldom en plebs Verschil in afkomst is vervaagd Het heeft de vluchtleiding behaagd Te staken, dus zitten wij vast Zijn ongewild te lang te gast Maar kaaskoppen zijn onversaagd Wij, stammend van de Batavieren Wij, dijkenbouwers, handelsvolkje Wij, boeren, burgers, buitenluitjes Brouwers van allerhande bieren…

Muren van kratten bier en Coke. Bergen komkommers, rode kool en look. Angstrimpels op je drie-jarige gezicht. Kom, ventje, houd je maar wat groot. Je moeder zal zo wel komen. Maar, de herinneringen aan de dood uit je vaderland zonder bomen, met meer verdwaalde kogels dan bruinbrood, wist geen Cola uit je dromen.…

Het optrekje heeft niet bepaald een geurig aroma Verschaald bier, oude peuken, zijn lakens; een drama. Plots gaat de deur open en een elegante dame stapt op hem toe Mompelend sust ze: " ook ik ben deze hel moe " Liefdevol helpt ze hem het bad in, de tranen, vrije loop Ze regelde een opname, erg groot is haar hoop.…