Alle inzendingen over Wensen

stille slaap Druilerige dauw Sijpelt nat door Loom, ze dwarrelen Mijn gedachten Voor jou wil'k rijgen Een parelsnoer Eén parel voor vertrouwen Nog eentje voor de trouw Eén parel voor de passie Eentje voor; ik hou van jou In het struikgewas Achter mijn gordijnen Door mijn lief geopend In een royale wenk Wacht de vrucht Van al mijn wensen…

Wiebel Wabbel Kriebel Krabbel Alle heksen vliegen zuid Stommel Stammel Bommel Bammel Alle wensen komen uit Radel Rodel Wadel Wodel Bezemstelen rond de maan Bekel Boekel Wekel Woekel Geluk in liefde en in baan Gummel Gimmel Kummel Kimmel Toveren kunnen we allemaal Schadel Schudel Madel Mudel Wie dit verstaat, spreekt heksentaal…

We delen dezelfde wereld en kennen wensen en verlangens, zoals iedereen, toch is ook ieders wereld anders en ken ik er zelfs geen een; niet eens de mijne...…

de stam en jij de bloesem het mos op humusrijke grond jij bent klimop en ik de boom twee en toch één en toch steeds twee omstrengeld in een liefdesdroom zo heb ik mij in jou gevonden in jou voel ik me aardverbonden en in mij maan en warme zon als levend water een genot mij in je armen te verliezen, later alsof ‘k mij ooit iets anders wensen…

Wat vrij leven is voor mensen, wat lucht en ruimte voor de vogels is bestaat zich daarin vrij te wensen en wat de oceaan is voor iedere vis, vergaat in gesproken woorden, resoneert in stemmen die voorgoed gebroken zijn na al dat bloed dat is vergoten, smaakt de verworvenheid naar pijn, blijft de deksel op de beerput, of komt hij er vanaf, zonder…

de mussen zijn verdwenen er zijn tal van bonte rovers verschenen die het knusse hebben uitgemoord alleen nog op het platteland waar rust en stilte hangt zijn zij gebleven om in nostalgie te overleven ook mensen volgen deze lijn wensen dat hun eigen musjes hoogvliegers als adelaar of condor zijn verder kunnen zweven dan de rest die vegeterend…

waren van het feest verdwenen doelloos zwervend zonder benen ik las de trips van hun gezicht toen de angsten kwamen onbegrepen in bestaan niet wetend hoe nu verder met de toekomst om te gaan met blowtjes en wat pep worden zaken voorlopig op de rails gezet naar een ander festival met weer dezelfde mensen en hun nog niet vervulde wensen…

Iets verder licht een bord op, een matrix zeg maar: de tekst laat niets te wensen over: voer geen vogels, want je voert ratten, is duidelijk in neonletters te zien, geldt niet meer voor die dode rat misschien? Want langs de begraafplaats daar op ‘t fietspad is ie gaan hemelen, daar lag die dode rat!…

maar zacht te rusten Dan zing ik je in slaap Geef je over aan het onderbewuste Als ik het hier en nu wegkaap Ik wens je een voorspoedige reis Naar de verre velden van geluk Ga maar op weg naar je paradijs Mijn lieve, kleine ukkepuk Mogen engelen je altijd behoeden Tegen het kwaad van dit leven Zodat je veilig en zonder bloeden Al je wensen…

Vandaag heb ik mijn soulmate virtueel ter aarde besteld, het voelde alsof deze zachte lenteregen jouw afscheidsrede heeft geschreven ik vraag me af of jouw lippen die mij zo vaak hebben beroerd mijn naam nog kunnen spellen of ben ik al vergeten in die massa waarvan je denkt dat die al jouw wensen voedt nu ik weet dat ik je hand…

is niet omdat jouw vertrek ons pleziert Wij, als ouders, gaan je natuurlijk ontzettend missen maar: Blij zijn we voor jou Omdat je gaat naar de liefde van je leven Heel veel liefde gaan jullie elkaar geven En denk er aan, er komen ook mindere tijden Maar als je écht van elkaar houdt Zal je huwelijk daar niet onder lijden Lieve Syl, wij wensen…

Seizoenen die ongemerkt in elkaar overglijden wij kunnen ons niet meer voorbereiden en kopen de wollen trui als het kwik plots daalt buiten de regen in sneeuw is vertaald plots wensen wij elkaar het allerbeste en een gelukkig nieuwjaar dit alles laten wij ons ondergaan sneller als wij de ladder langer beklimmen en gefeliciteerd niet meer…

jij bracht mij de pluizenbloem een lange adem vol met wensen ik wees jou de holle weg een stilteplaats voor mensen wij lagen op de heuvelrug in vergezicht 0nze kussen kaatsten licht paradijsden zoals de schepper heeft gezegd legden onze schaamte weg ook zonder appel en de slang duurde het niet lang er trok een wolk voor de zon…

van wat verhard, verward is een levenslange Aan de laatste 'reistafel' zit de dood gezellig aan, schept op, vraagt honderduit en glimlacht Je verwacht de terugreis maar nu blijkt het een enkele reis de dood schrijft je laatste vakantie-kaarten Je levensreis zit er op, voorbij gevlogen als een wervelwind van woorden, waarden, wensen…

mijn feestgewaad bestaat uit glans… de rood- en gouden schijn van allen, die vandaag nog snel iets willen zijn de haren doen en onverhoopt hun schoenen vullen met verwachting met als klap op dertien pijlen in haast hun laatste wensen veilen binnen huiselijke kring er mocht gezongen worden naast de kerk (het zwerk, gevuld met wind en…

wie nog droomt in avontuur wollen zoetigheden en het zekerheidssyndroom ontwaakt met stille wensen en vluchtige kijkers gaan van klok naar deur voorspoed in het lied raakt het lijden het schalmt de wereld rond het nestelt zich in duurzaamheid maar vergeet de gulle lach de kapstok volgehangen met beelden van krijsende oorden haakt het…

Op dat moment verloor ik mijzelf Ging vol en compleet, hele- maal op in jou Gecontroleerde volwassen eenheid In jouw weergaloze warm- tebron sta ik voldaan en onge- kleed, zonder jas Jij peilt, zucht, kust en haalt adem voor mij Spant spieren vol van geluk Doet wensen voor ons liggend op de maan Jij verlicht, staat op, verdwijnt…

De lucht is verzwaard van weemoedig verlangen naar de verlichte dagen waar elke dood nog ver leek keuzes luxe problemen waren liefde lichtvoetig vanzelfsprekend wensen zelfvervullende voorspellingen Nachten van de lange twijfel vullen nu diepe zwarte gaten alleen de dromen zijn soms wit met vederlichte beelden die soms blijven hangen maar…

maatschappij niet meer ikke en het ego zetten liever op de deur een slotje meer voor het weekend vrij geen gezeur maar de tijd naar eigen keuze zonder verplichtging alleen het leuke werken is voor door de week met alle onzekerheid voor de carrière dus de troostprijs is de verte voor familie en vrienden is er voor hen die dat wensen…

Zijn geschiedenis is turbulent, maar wie de Surinamer kent; vertrouwt op een toekomst met multiculturele wensen die tussen de Amazone en de Caribische zee welvaart geeft aan zijn mensen.…

denk aan Amerika, de droom van het leven dat je toelacht zo uitbundig zingt de vrouw het uit op het bord van Café de Lach Eronder groeit wat mos dat het leven neemt zoals het is tussen de dakpannen op de stoep Het moet wel erg gestormd hebben vannacht maar iedereen zat binnen en was de wereld vergeten die niet zo veilig is als we wensen…

Deze aarde heeft toch genoeg om ons te geven wat wij wensen. Laten wij een “Mars” houden naar “Café de Maan” daar is “de Ruimte” voor alle mensen.…

Wat kan het ontroerend zijn Een moeder die haar baby voedt En dat met zoveel overgave doet Haar kindje, zo lief en rein, Wat kan het ontroerend zijn De liefde tussen twee mensen Je zou het iedereen willen wensen Het maakt het leven zo fijn.…

tijger Tim is zenuwachtig want vandaag gaat hij op reis met het vliegtuig naar Timboektoe naar zijn ouders ver van huis alle vriendjes komen kijken als hij naar het vliegveld rijdt langs de weg zwaaien zij met vlaggen en wensen hem zingend goede reis tijger Tim kijkt door het raam naar buiten telt de wolken, ziet de zee likt zijn vacht…

Als wij eens de vrede van Kerst Echt zouden leren begrijpen Weer wensen het ware geluk Liefde voelen en tonen voor alle mensen Bereid tot delen van voedsel en bezit Dan zou de aarde hemelse glans vertonen Vrij van jaloezie en haat Wat scheidt ons nu dan nog ver van liefde Door egoïsme en dom gedrag Nee, als wij werkelijk Kerst leren begrijpen…

aan degene die hem past en legt zachte woorden in haar mond, ze wast daarmee het schuldgevoel dat doelloos rond haar slapen doolt in de haard verkoolt het laatste hout en haar laatstgeboren kind krult zijdelings in slaap buiten giert de wind de dag tot natte flarden maar haar jas haar warme jas sluit naadloos aan op al haar stille wensen…

bloemen die je ziet het is een wijsje dat ik in je ogen zag je zong het als klein meisje toen ik jou mijn schaduw gaf je stem is het orkest je woorden de vocalen je lach vult aan wat rest in een schitterende finale je bent een brok muziek een gift aan alle mensen ovationeel applaudiseert publiek jij bent de hemel die zij wensen…

Weten wat liefhebbers wensen. Maken hartjes in cappuccino's. Espresso's met moderne kennis, van het eeuwenoude koffievak. Barista's die met passie werken, maken vrienden en vriendinnen. Ze kennen de smaak van troost. Ze schenken onverwacht geluk, aan hen die ongelukkig zijn.…

anders is er heden nog te melden dan dat de aarde niet zo zonnig draait, dat er genoeg valt te wieden in de velden omdat er weer eens distels zijn gezaaid Wat anders is er heden nog te schrijven dan dat er vuur over de wereld waait, dat er genoeg valt te blussen in de lijven omdat er weer een vonk is opgelaaid Wat anders is er heden nog te wensen…

In het vertrek vol weelde laten dames hun handen vooral de vingertoppen kneden strelen insmeren met welriekende zalven vele geuren komen samen tot één aangename smaak die de zinnen licht verdooft naar een wereld brengt waar wensen en betaling zonder zorgen feest vieren in een pretpaleis warme koffiedamp dringt in begerige neuzen wekt…