Alle inzendingen over die berg komt er

ik vouw mijn handen en sla mijn wimperbogen op naar 't licht van Zijn ogen gedenk de wolken van doodsangst die boven de bergen hangen ruik de doodsgeur dat met zijn schaduw door de geschiedenis van het ontheemde volk gaat onder het gewicht van bloed dat zinloos is weggestroomd…

de zon vonkt de meeuw zweeft de zee dreunt de boom ruist het riet buigt de vos sluipt het vuur vreet de valk bidt de berg brandt de steen rolt de tijd kruipt de geest stijgt…

hoe zijn handen het orkest meevoeren naar bergen ravijnen wolken en water hoe hij het koor smeekt om elk woord te bezielen met de hand op zijn hart hoe hij bovenmaats het mysterie zoekt de reis hem naar het oog van de storm voert hoe hij daar pure stilte vindt…

Een mooi sportief partijtje voetbal kan Alleen door eerst agenten op te stellen En zelfs wanneer die staken zijn er rellen Want Kesler speelt het lekker op de man We moeten nu de competitie staken Om geld voor de politie vrij te maken…

Eén leerling die examen Russisch doet Komt dezer dagen even bovendrijven Geen nieuwsfeit dat voor eeuwig zal beklijven Toch doet zo'n marginaal bericht mij goed De wereld zit vol instant-fenomenen Maar hoe vaak is nou iemand nog die éne?…

Twee bundels stokken Heeft hij bij zich, Kleine jongen in fleurige bloes Die vluchten moet en dat Helemaal niet wil - Niet weg wil van Zijn thuis, zijn dorp, Zijn plaats waar hij Geboren is en gelukkig was Vader had gevraagd of hij Twee maal twaalf lange dunne Stokken wilde snijden uit de Boom achter het huis - En terwijl de…

De reguliere zorg lag maanden stil Omdat de coronisten voorrang kregen. Onnodig is het dodental gestegen, Bereikt wordt echter wel wat men graag wil. Coronavrij ga je dan in het graf, Zo komen we mooi van de wachtlijst af.…

In deze door zonde overspoelde wereld, zie ik, als ik het wil zien toch Gods liefde en goedheid, misschien. In de schoonheid van de schepping. De geurende bloesem in de lente, een tapijt van sneeuwklokjes en krokussen. Kleurige vlinders overal en vogels en bloemen, zonder tal. Ja, als ik wil zien, dat zeg ik goed. Wat moet ik ermee als…

Veerkracht Stilte heeft voor mij geen vragen antwoord ligt te rusten in het brein alleen wanneer immens verdriet of pijn nog vraagt naar het waarom wordt stilte uitgedaagd ligt het schreeuwen voor de hand dan verlang ik naar intense rust met gesloten ogen vraagt het gemoed geen mededogen waarin ik verzand veerkracht is soms schijn…

De ochtend gloort. Toch lijkt het of de nacht nog niet wil wijken voor de dag. Alsof de zon maar nooit meer schijnen mag. Alsof het nog nacht was schuiven dikke laaghangende wolken over de huizen aan de overkant. De regen tekent strepen op mijn vensterglas. Maar wacht, daar buiten speelt een kind, het springtouw in haar hand. Haar…

Een vleermuis had men er nog nooit gezien, In theorie zou die er kunnen wonen: “We geven ze de kans zich te vertonen, We slopen dit nog in geen jaar of tien”. Zo ‘n arme vleermuis doet men wel wat aan: Wie biedt een vleermuis nou zo’n woning aan ?…

Het kraaien van de haan waarschuwt voor ongenade. Hoe de schop de grond ingaat, er kracht gezet wordt op de spade! Emmers worden neergelaten en vullen zich met zand. Het graafwerk door soldaten is nog geen ogenblik gestrand. Er is koortsachtig overleg dat vast en zeker ons betreft. Vinden zij hier net als wij de weg? Is er ook van ons…

Elk jaar komt na jaar En na jaar komt nog een jaar Jaarlijks komt najaar en Na winter komt jaarlijks voorjaar Na oudejaarsochtend Komt oudejaarsmiddag En oudejaarsavond, Maar na oudejaarsavond komt nieuw jaarse nacht!…

Haar lokken zijn van zonnegoud En 't hemels blauw is 't blauw dier dromende ogen,- Heur boezem is de berg en 't golvend woud: 0, zomer, zonneschijn en hemelbogen, Waarin haar aangezicht mijn liefde aanschouwt,- Heelal, waarvoor ik biddend lig gebogen!…

Berg op bleek slechts routine voor het schillenpaard te zijn, omdat z’n dagelijks brood verdienen verworden was tot medicijn. Dat kan de droef van het dier verklaren, om van berg af nog maar te zwijgen. Mijn lief, ik dacht aan al die jaren die we samen nog gaan krijgen.…

Even weg van alle drukte, het haasten en de tijd Geen zorgen voor morgen en achteraf geen spijt Genieten van de stilte om zo tot jezelf te komen Geen last van commentaar, als je even zit weg te dromen De prikkeling op je huid van de warme zonnestralen Eens andere winkels waar je de boodschappen gaat halen Tussen de grote hoge bergen, verscholen…

zegt de een en geeuwt daarbij, ‘Niet heel veel raars, gelooft dat vrij; Wat dal, wat berg, de Harts, de Rijn, Wat blauwe lucht en zonneschijn.’ Doch de ander, op wiens blij gezicht Een glans nog van verrukking ligt, Roept! ’Berg! - dal! - o! - de Harts - de Rijn! Zó ’n blauwe lucht! - zó ’n zonneschijn!’…

Alle muziek voor je spelen Bergen bergen voor je slechten Rivieren in vieren delen Met alle leeuwen voor je vechten De zon voor je blussen Alle sterren voor je tellen En de diepste treurnis in je sussen Alleen maar omdat......…

In stilte daalden we de berg af met opstand in ons hart.…

het pad dat we volgden leidde ons langzaam, maar zeker omhoog steeds steiler en mooier leek het en ik genoot de berg was hoog ik wist dat we de top konden bereiken met moed en de wil om door te gaan en ik geloofde Je bleef staan en keek omhoog naar de top en ik zag onzekerheid in je houding, in je ogen jij twijfelde en ik hoopte…

Ze werd een beetje ongerust alweer een nieuwe berg was dit wel de goeie weg?…

Dromend over de zwaluw in het winterland met de Spaanse zon in jouw hart konden we hoge bergen beklimmen maar misschien zijn we nu te oud voor in een tent in de kou en hou ik je slechts bij me om te kunnen dromen over bergen een onherbergzame gedachtegang in het holst van de nacht gekomen met de taal die we spraken konden we verhalen…

- geruisloze omarming tussen twee stranden - Ik berg het zand en verleid een albatros tot mij zijn. Ik ben wit en waak over het zout dat met je ogen speelt.…

Ik dronk op de liefde gouden bergen glinsterende torens je zei nooit wat je dacht ongeboren woorden in je ogen geschreven te prematuur om te bestaan een luchtkasteel aan gruzelementen ik lijm de scherven hef het glas op wat nooit was drink en vier het leven…

ik voel een schimp van liefde in de seconden na de hoop haren die ten berge rijzen wanneer het verlangen groeit tot een storm van kalmte (wees nu maar stil) ik wacht de regen en knip druppels tot flinterdunne slierten omdat jij dat zo belangrijk vindt……

Uitgedoofd Wacht mij de kale berg Door bomen verlaten Brandt ginds de barre maan Tachtig maal malen pedalen Twee keer meer mijn hart Omringd door tijdgenoten Vlucht ik de toekomst in Verwonderd dat met zovelen Het eenzaamheid is die verbindt…

maanlicht wiegt hemel open trilt mijn hart vol liefde sterren sterven vol vreugde het heelal is zwanger hoge bergen bewandelen diepe dalen gedragen door zee -het levenslied- kom zing met ons mee…

In de Wilde Kaiser, Tirol: Bergen als spitse kathedralen en in de dorpse dalen fallische kerktorens beide zich richtend op de hoge hemel God erend en groetend en daartussen op smalle en brede paden de wandelende mens: Grüss Gott!…

Geen bergen te hoog geen rivieren te diep geen zee weerhoudt mij hitte van de woestijn schrikt mij niet af polen zal ik overwinnen door dichte wouden baan ik mij een weg over vlakten zal ik ijlen vliegen als een vogel door diep blauwe lucht naar het hart van mijn liefste.…

In wind en wolken door azuren blauw over zeeën en bergen ongeduldig, willoos. Ligt ginds geluk wat ik vinden zal waarheen ik word gedreven tot einde van mijn leven?…