Alle inzendingen over laatste

ieder woord kan het laatste zijn, waar het hart aan blootstaat…

de lente verdampt de laatste wintersnippers het zonnetje bloost…

in zachte kleuren zomeren de rozen naar het laatste afscheid…

al tankend brandstof drinken laatste vuurvlinders de herfstbloemen uit…

Een wintertuintje het stremt zich in de stilte tot 't laatste blad…

Gezang van merels formeren een erehaag naar laatste zonlicht.…

Passen en meten te veel tijd wordt versleten om het laatste woord.…

Het opkomend licht passeert de laatste uren van de duisternis…

trouw, ons laatste kind gelijkt zeker niet op hem!…

Maar Cecilia Bartoli zong laatst naakt een aria voor mij!...…

Zijn laatste adem op de golven van een wind voorgoed in mijn hart.…

de rapen gaar de laatste avond van ’t jaar twee orakels die op televisie lijken te bedillen uit het venster zie ik een brandende en belegerde straat de laatste avond van ’t jaar lijkt wel oorlog buiten, met ontploffingen, schreeuwen en gillen vraag me af wat thans in hoofden van asielzoekers omgaat…

De laatste eer doet erg zeer Afscheid voor de laatste keer De baar, de kist de pianist speelt: afscheid nemen hoeft niet Maar het verdriet verloochent niet Een boeketje en een roos... Leven is zo erg broos verdwijnt straks in een houten doos Als dit geen afscheid is?…

zonder zich te storen aan een wereld die vechtend verkloot blies hij de laatste adem uit en stierf de hongerdood zonder zich te storen aan een wereld zonder brood blies hij de laatste adem uit en stierf de heldendood maar de tranen in hun ogen, uitingen van angst of pijn, glinsterend verdampend op hun wang, zouden dezelfde kunnen zijn…

nog wel want je weet, iedereen weet te veel laatsten doen je de das om je laatste dus maar vooruit, nog één…

toen de liefde van korte duur was en hij de wind hoorde suizen ving hij de laatste stofjes van de zon toen aan de overzijde niet meer lag wat en wie hij zocht liep hij vast in het laatste woord toen het zingen van de krekels niet langer hoorbaar was sloot de nacht zich dicht hield de stilte haar adem in…

Wat leefde, leefde om doodstil te zijn bij de strijd van het laatste blad voor wie het twijgje wind een storm was en dat, half gestorven en verkleurd, zich wanhopig vastklampte aan moeders schoot, zo nauw verbonden aan de onzichtbare aarde, die, in nevelen gehuld, niet in staat was het sterven van haar laatste kleinkind aan te zien…

roos één laatste kus één laatste woord keert haar rug naar het verlee en loopt naar de toekomst…

Oud en alleen twee woorden vormen samen een De oude mensen om hen bekommert geen Ja, een kaart met hun verjaardag met een allerbeste wens is dat wat die mensen verdienen maar niemand laat zich zien geen mens En zo worden ze oud mager en beven verlangen naar de eeuwige rust en dan het laatste licht geschenen de laatste kaars geblust…

Duizelig leef jij tussen mijn oren in mijn gedachte na het plaatsen van de laatste steen. Jouw naam gegrafeerd je rust gevonden eeuwig op jouw laatste plek. Sierlijk gekarakteriseerd hier ik je uitzwaai vanaf jouw laatste vertrek. Een plek verplaatst niet alleen een persoon nu jouw geest in mijn hart rust.…

De slimme leraar maatschappijleer sprak: “Wij gaan zo aanstonds een excursie maken Zodat je leren kunt hoe je moet staken, Want staken is in ons land ook een vak. Het zou de hele dag wel kunnen duren, Maar een excursie telt mee bij de uren.”…

De slimme leraar maatschappijleer sprak: “Wij gaan zo aanstonds een excursie maken Zodat je leren kunt hoe je moet staken, Want staken is in ons land ook een vak. Het zou de hele dag wel kunnen duren, Maar een excursie telt mee bij de uren.”…

Helaas, het laatste paar, zo meldt de krant, Besloot onlangs om met elkaar te breken. De serie was voor alle kijkers top, Alleen geen boer schoot er een bal mee op.…

Gezinsvoorstelling, daarom vrij entree! Met trots kunnen wij u thans presenteren: Verkiezingscircus dat gaat debatteren! Met Job, Emiel, Jolande en André En houdt u de affiches in de gaten Tot woensdag zijn ze nog in álle staten.…

Men deed het al in eeuwenoude tijden, Het was dus geen oorspronkelijk idee, Maar opa krijgt nu weer van alles mee, Wat men lang niet meer deed bij overlijden. Er worden zelfs mobieltjes ingepakt: “We hebben binnenkort wel weer contact.”…

Elke dag is weer een nieuwe, en zo komt elke morgen weer, dezelfde echter nimmer meer. Elke dag is weer een nieuwe en nu en dan verjaart het jaar, een oproep voor een dankgebaar. Elke dag is weer een nieuwe, een plots besef van ’t gaat voorbij maar ook van liefde leven wij. Elke dag is weer een nieuwe, zo bloeit een leven in de tijd…

Op een dag als vandaag keert hij zich nog even binnenste buiten schudt z’n primitieve oerdriften weer eens op We knallen we lallen we vergallen we zijn even die wie we ook diep in ons zijn het beest in ons heft op z’n kop Ach dat moet toch kunnen laten we mekaar wat gunnen? Een wezen kruipt weg zoekt in huis de diepste holen en…

Ik weet ik je moet laten gaan Maar het is zo fijn te doen alsof je bij me bent Al is het maar voor een moment Dan kan ik er weer tegenaan De ongrijpbare lichtheid van dit bestaan…

De felle zon brandt diepe rimpels vervaagt jouw zoete blik getergd en somber een uitgedroogde bron verdampt in laatste snik Al zienderogen doof je uit jouw laatste hoop vervlogen mijn tranen stromen met je mee ik wens je regen op je huid…

De felle zon brandt diepe rimpels vervaagt jouw zoete blik getergd en somber een uitgedroogde bron verdampt in laatste snik Al zienderogen doof je uit jouw laatste hoop vervlogen mijn tranen stromen met je mee ik wens je regen op je huid…