1712 resultaten.
Vijftig*
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 3.755 De honderd zal ik zeker niet meer halen,
maar met flink veel van mijn plannen herijkt
heb ik de vijftig jaar nu wel bereikt
al heb ik er fors voor moeten betalen.
In retrospectief meer verarmd dan verrijkt
verloor ik jeugd, illusies, idealen
om steevast op ’t levenspad te verdwalen,
niets op deze aardkloot is wat het lijkt.
Doe ik mee met…
gedicht zonder uitleg.
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 346 ik beeld me in.…
MET KINDERLIJK GENOEGEN
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 176 Lang niet altijd ging het soepel
Zat ik in een tunnel klem
Crashte ik, want had geen rem
Sprong ik braaf door ieders hoepel
Jouw hang naar de blauwe koepel
Donker zwijgen, mijn woestijnstem
Leidden niet tot carpe diem
Onze levensstroom werd troebel
Nu we aren leerden lezen
Alle soorten vruchten proefden
Zijn we weer in 't paradijs…
INFARCT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 150 Altijd een sterke vrouw
Nu rond de tachtig jaar
Gaat het niet goed met haar
Ze vindt hem niet, haar mouw
Haar ogen staan zo flauw
Links heeft ze last van staar
Ze krijgt haar maal niet gaar
Iets drijft haar in het nauw
De geur van gas, nerveuze handen
Waarom loopt ze maar op één schoen
Lukt het niet zelf het haar te doen
Laten ze haar…
SMARAGD
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 397 Is het halfvol, halfleeg het glas
De keuze zal de kijk bepalen
Zo ook de stand van beide schalen
Die wikken over groener gras
Ik weet het juiste antwoord pas
Als ik geestdriftig met verhalen
Haar aandacht vang en volle zalen
Tref in haar blik, zij even kras
Opveert bij het aloude KNIL
De met de Gordel zo vervlochten
Zwarte, nu witte orchidee…
Poëet mogen heten
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 420 Ik heb,
puur uit verveling,
mezelf een blanco vel
voor de neus genomen.
Daar heb ik,
om literair te mogen heten,
een bestaand gedicht over geschreven.
Ze leest toch nooit
en zo mag ik
me nu poëet noemen.…
Op Helena van Troje (5)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 952 Bij ’t omwolkte licht van de vale maan,
niet ver van Troje’s trotse tinnen vandaan,
verlaten de Grieken één voor één ’t houten paard
en heffen hun in ‘t koele maanlicht blinkend zwaard.
Twee aan twee trekken zij door de verslagen stad
op zoek naar schandknaap Paris en zijn schat
totdat een verkenner van Troje’s laatste veste,
Heleen bespiedt…
DE WIJSHEID VAN MIRIAM GABLER
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 142 De moeder ging verzuurde paden
Maar in het kapsel van de dochter
Klavervier, op haar huid, aaiing
Zomertortels
‘Wat kan ik voor je doen vandaag?’
Mensen veren zichtbaar op, hun ogen
Vergroten
Er danst pretlicht in haar kijk
Haar huis spiegelt tevredenheid
Ze heeft haar geest verkend met woorden
Naar buiten kijkend, is ze binnen…
TURINGWEDSTRIJD (1)
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 126 Mijn terriër zet grommende zijn tanden
In rijm dat door een schrijver is gemaakt
Het heeft tienduizend euro buitgemaakt
En maakt furore in de Lage Landen
De haarbal door de maker uitgebraakt
-De eerste kat ontsnapt al aan mijn handen-
Laat mij bepaald niet snakkend watertanden
Naar nog meer over pik en poedelnaakt
Het vers kan dan wel lopen…
TURINGWEDSTRIJD (2)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 194 Dat er studenten werden ingehuurd
Om ‘t eerste kaf te scheiden van het koren
Dat kregen we na afloop pas te horen
Het heeft als zand in boxershorts geschuurd
Wij, rijpe dichters, voelden ons gestuurd
Met kluitjes in het riet door junioren
Nog lang niet droog achter hun ezelsoren
Heeft grut ons werk bepoteld en begluurd
Wat weet een melkmuil…
COTTAGE ROSE
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 191 Genietend zwemt ze rondjes
In haar Wedgwoodkopje
Nu en dan
Leunt ze met beide armen
Op de rand en kijkt verliefd
Naar de reep tuin tussen de
Schelfzeevitrage
Pas in de avond
Zal het glazen pad
In golvend kant verdwijnen
Geniet ze van het tikken
Van haar Engelse staande
Deelt gul de decanteerkaraf
Met de doden op het bijzettafeltje…
Via Dolorosa
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 197 de zoveelste statie
bleek een muur te zijn
alwaar
een vermoeide Jezus
zijn handafdruk
had achtergelaten
dat zou men
aan het Roelof Hartplein
nu ook eens moeten doen Jan
& ik
geloof…
EENZAME UITVAART
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 Alle kleuren op ’t palet
Zijn geworden een vuil grijs
Grauw de winter en gekrijs
Meeuwen in ontferm gebed
Tevergeefs in gang gezet
Want je bent al koud als ijs
En het laatste eerbewijs
Samen met een klein boeket
Werd gebracht door een poëet
Van wie ik de naam niet weet
Schilder, dichter, kunstenaar
Van de waanzin tekenaar
Kerfde met…
Traagheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 149 Blaren van
kaarsen
en namen
die als echo
versterven van kou.
Hoofdpijn
op vreemde plaatsen.
Achter hem
een vrouwenstem
die namen roept
en hoopt te raden
hoe hij heet.
Maar zijn horloge
is gebroken
en daarmee ook
de tijd.
Zou hij zich herinneren
dan zou hij
zo traag
als meeuwen
in ramen
passeren.
Maar voortbewogen…
IMPRESSIE
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 182 Vier gaten in een lege muur
Het ‘Pedicure’ is verdwenen
Zeker te weinig eelt en tenen
Of misschien gewoon te duur
‘t Is zondag zo rond negen uur
De kerkklok luidt en in mijn genen
Worden ze vederlicht, de stenen
En voel ik me weer rein en puur
Mijn kerkgebouw ligt in de polder
Mijn hond kwispelt een prima preek
Binnenin klinkt een oude…
Haantjes
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 307 Sommige haantjes laten het bij kraaien,
zijn er als de kippen bij om maar de
voorsten te kunnen zijn, onrust te zaaien.
Er zijn er ook die slechts elkaar verwennen;
ze verwaarlozen hun reden van bestaan –
het minnen van de hennen.…
De ellende van een ander
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 491 Is het wel eens opgevallen
dat we smullen van nare kost
Is het wel eens opgevallen
dat leed, om op te vreten is
Is het wel eens opgevallen
dat verdriet zo lekker weg leest
Is het wel eens opgevallen,
dat de ellende van een ander ’t mooiste is?
In een adem uitgelezen,
de narigheid van hem
In een ademtocht
met dichtgeknepen billen…
VERMOGEN
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 120 ‘t Gedicht is als een toegestoken hand
Het wil worden gedrukt en aangevoeld
Het is op tegemoetkoming gestoeld
Het kan verwijderen of schept een band
Het schrijft zijn warmte diep in onze palm
Is licht dat zich door mensenbloed verspreidt
‘t Kan wegzakken in de vergetelheid
Liggen in een geheugenlade, kalm
Herinnerd worden en verbroederen…
COENACULUM (1) Voor B. (1944-2001)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 150 Wat heb ik hier eigenlijk nog te zoeken
Ik kan het met de anderen niet vinden
Mijn liefsten ligt allen te ontbinden
In graven, andere armen of in boeken
Of zijn gewikkeld weer in bakerdoeken
Mijn oogleden zijn als gesloten blinden
Waarachter vraagtekens ’t waarom verslinden
En uitroeptekens het gemis vervloeken
Ik zag je en je wou geen…
Het prozagedicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 313 Dichter en prozaïst zijn het eens, de mens is
geïncarneerde taal, communicatiemiddel die
ons onderscheidt van ‘t dier. Is het volk nog
analfabeet worden verhalen op rijm gezet dat
werkt als skelet en houdt de tekst stabiel en
bewaard door mondeling door te geven. Die
noodzaak is er nu niet, dus ook de rijm niet.
Poëzie pure, de bloemetjesjurk…
COENACULUM (2) Voor B. (1944-2001)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 190 Ik zit met een gemis dat niet verjaart
Wij werden er in wezen mee geboren
Het rusteloze speuren naar de sporen
Van tweezaamheid lag vast in onze aard
Ons goddelijke lichaam was de taart
Wat waren we speciaal en uitverkoren
Gezegend en omringd door engelenkoren
Wij waren slagroom in Gods witte baard
Wat kan ik anders dan je te gedenken
Eens…
WEERSPANNIG
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 221 En nu de steen is weggerold
Ziet zij ze staan in de spelonk
De vele vaten die hij dronk
En die hem hebben uitgehold
Nadat zij hem de huid vol schold
Omdat de goddelijke vonk
Niet langer in zijn ogen blonk
Heeft zij in windsels zich gerold
Verwijt zij hem de wilgentakken
Waaraan hij het tuinieren hing
Nu heeft hij dronkemansverdriet…
WEEMOEDIG KWIJNMEISJE (1)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 254 Alice verbleef in artistieke kringen
Was zeer geliefd en onconventioneel
Ze declameerde voor het merendeel
Gedichten die de mensen blij ontvingen
Haar lezers hielden geldinzamelingen
Want verder had het meisje niet zoveel
Ze praatte met de vogels en ’t struweel
Was kleine heilige en kloosterlinge
Volgens haar vader had ze t.b.c
Dat hebben…
WEEMOEDIG KWIJNMEISJE (2)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 172 Alice, de ogen zedig neergeslagen
Moest lachen om de rol haar toebedeeld
Later heeft ze -wat moest ze- nagespeeld
Wat anderen nu eenmaal in haar zagen
Ze wilde Eddy du Perron behagen
Maar deze had een ander afgodsbeeld
Platonischer, en op zijn ziel veel eelt
Hij wist Alice te pesten en te plagen
Ze dreigde zich van kant te willen maken…
Schrijvers
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 59 Er bestaan mensen die denken,
dat ze bio-grafen of bio-logen zijn.
Ze beschrijven levens en leven.
Toch, zijn ze veel méér dan dat.
Biologen en biografen zijn schrijvers,
die over hun eigen levens schrijven,
op nog ongeschreven bladeren.
Op een onbeschreven blad.…
WIJSGEER MET PILS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 163 Vandaag heb ik een filosoof ontmoet
Het was in de openbare bibliotheek
Adept van Darwin die geen vraag ontweek
Hij had al heel wat dingen omgewroet
Zeg mij zou het nu slecht zijn of juist goed
Of erg indien de palingsoort bezweek
Zijn grenzen een schijnzekerheid en fake
Zit de verbondenheid ons in het bloed?
Vraagschap, vaagheid, biodiversiteit…
POËZIE
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.569 Poëzie,
tenger en sterk mirakel,
dat zich voltrekt boven een trosselke woorden,
boven een enkele zin,
boven een luttel woord;
ach trosselken,
ach woordenrei,
ach woord weiger van waarde,
wie heeft uw geest gewekt
en over wrokkige aarde
doen heilichten
- Gods blik die gloort -?
Dat is de tere, koninklijke kracht
uit eenzaamheid geboren…
ZINGEN
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 126 Het wil maar niet klinken
ik zal er een keer in verdrinken
in dit onnodige tijdverdrijf.
Dit zingen is mij een last
het lukt me niet
maar ik oefen alvast.
Gebroken akkoorden
dat past goed bij mij:
zingende noten
om een gebroken ei.
Laat het roesten en roken
en dan op een goede dag
of nacht: een gedicht dat
op zichzelf staat als…
Utopie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 138 Nooit zegt mijn vader
-hij is 93-:
'Het is lente'.
Wel vraagt hij bijvoorbeeld:
'Hebt ge de patatten al gezet?'
Zo zou ik een gedicht willen schrijven,
niet over,
maar DAT lente is.
Of slechts een woord,
een klank,
waarvan de nieuwe kracht
niemand ontgaat.
Ooit hoop ik zo ver te raken
in mijn poëtische zoektocht,
dat ik
DE klank…
SEIZOEN AFHANKELIJK
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 164 De lentebloesem tikt tegen het glas
Ze weet dat ze zich bij elkaar moet rapen
Al zou ze liever eeuwig willen slapen
Nu ze zich weer herinnert hoe het was
Hij bladerde haar door, dééd of hij las
Zijn onbetrokkenheid was als een wapen
Om stukjes waardigheid van haar te schrapen
Tot houten krullen, rijp voor vuur en as
Ik lijd, dus ben, dacht…