4775 resultaten.
Muren kenden schaduwen
netgedicht
1.7 met 3 stemmen 244 met kaarsen
verloor de schemering
zijn licht
vlammen dansten
warmte en intimiteit
rond fraai gedekte tafels
maar de muren
kenden schaduwen van
mensen die worden gemist
waar vroeger het café
nog vol liep bij de reünie
speelt nu het gebeuren in zaal twee
het afscheid is weer zwaar
maar altijd zegeviert de hoop
op een weerzien…
Achter schaduw van mijn stilte
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 308 Mijn woorden, ze waren vaak onzinnig
al kwamen ze dikwijls uit diepte
waar ik door mijn verslaving aan de nacht
met mijn ziel in verzeild was geraakt
ik sprak soms wel hoop uit
in een verklaring van vergankelijkheid
liet ik de dagen scharnieren
met het verlangen van de nacht
ook kleurde ik wolken
in het bijzonder op zolder
stonden duizend…
Schaduw jij het leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 163 ik zag je wit
met donker
in bewegen
jij die vroeger
met perfecte vormen
alle kleuren straalde
in je jeugd
de hoogste toppen
uit het leven haalde
nu ben je
bijna transparant
en schaduw jij het leven
nog even en
de wind neemt je zo mee
wat blijft heb jij ons al gegeven…
Nog neem je schaduw mee
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 170 in het uitzicht
wenkt de verte
om te gaan
weg van het orkest
uit de symfonie
mee op ijle tonen
naar waar
de paden raken in
symmetrie van het bestaan
nog neem je
schaduw mee uit
lengte van de dagen
stuwt zee
haar golven
zonder vragen
ga in het reiken
naar de einder
ook jezelf voorbij
pas in afscheid nemen
en ontmoeten…
schaduw echoot mijn beweging
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 257 en sloten
vrijheid die zij buitensluit
tralies zijn nooit echt gebroken
ramen kijken op me neer
donker in hun blikken
ogen zullen nooit verschijnen
alleen een trage armzwaai
gezichtsloos achter de gordijnen
het vage licht valt vuil
verzuipt de kleur van klinkers
die ooit blonken in beleving
stappen kaatsten hol en een
slinkse schaduw…
zag schaduwen verschieten
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 413 je kwam binnen
ik zag schaduwen verschieten
de kamer lichtte op
vrouwen leken ronder
nog zachter in benadering
mannen stopten hun vergadering
je liet de gastvrouw blozen
lachte het gezelschap toe
je ogen glansden, maar je stem klonk moe
we wisten dat je lichaam
niet meer wilde, merkten dat
je geest nog ongebroken was
we zagen hoe…
in schaduwen borduur ik mijn bestaan
netgedicht
4.3 met 7 stemmen 458 ik schrijf geen épos
maar voor hen die
slechts voor zinnen gaan
in ratio kan ik bestaan
pas in schaduwen
borduur ik mijn bestaan
versier de feiten zodat
lezers zich er vast in bijten
volhardend als ze zijn
zoekend naar de pijnen
lijnen volgend in een
zwaar beproefd gezicht
weef wolken
in de lucht beschrijf het
hemelse gezucht over…
toen ik jou mijn schaduw gaf
netgedicht
3.2 met 18 stemmen 1.544 ik vang voor jou de tonen
componeer het zachte lied
dat speelt in al je dromen
wiegt in bloemen die je ziet
het is een wijsje
dat ik in je ogen zag
je zong het als klein meisje
toen ik jou mijn schaduw gaf
je stem is het orkest
je woorden de vocalen
je lach vult aan wat rest
in een schitterende finale
je bent een brok muziek…
zag schaduwen verschieten
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 369 je kwam binnen
ik zag schaduwen verschieten
de kamer lichtte op
vrouwen leken ronder
nog zachter in benadering
de mannen stopten hun vergadering
je liet de gastvrouw blozen
lachte het gezelschap toe
je ogen glansden maar je stem klonk moe
we wisten dat je lichaam
niet meer wilde, merkten
dat je geest nog ongebroken was
zagen hoe…
je schaduw speelt de hoofdrol
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 1.181 je verschuilt je als het giet
droomt zon in het verschiet
je schaduw speelt de hoofdrol
ook al wil je dat vaak niet
jouw gevoelens zijn decor
ze kleuren met verschijnen
in belichting zullen ze verdwijnen
dan gaat haar stem weer voor
ze spreekt van echt
terwijl jouw emoties figureren
de sterkste zal triomferen
ze weet van goed of slecht…
ze bazuinen schaduwen rond
netgedicht
4.2 met 6 stemmen 1.421 ik zie het wolkenfront
met op de rand de engelen
ze bazuinen schaduwen rond
die zich met zon verstrengelen
ze spelen met de buien
in afnemend hemels zicht
dartelen in bloemkoolwit
tot bliksem hun gezicht verlicht
de lucht is dreigend heet
draagt vleugels in thermiek
maar als de donder klapt
verschieten ze paniek
ze zweven, weven…
zie je schaduw staan
netgedicht
2.9 met 10 stemmen 872 ik hol achter
je aan, zie in
vergeten stappen
schaduw staan
ruik vaag je geur
door welke deur
ben je gegaan
wil mijn liefde
in je ogen zien
handen en je
armen om me
heen misschien
ik proef je in
een diepe kus
ik had je voor
een ogenblik
passie was
een feest met
jou, de hemel
is voor ons
even geweest
warmte spiegelt…
hoe schaduwen zich langer maakten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.265 we liepen hard
de duinen op, waren
bijna boven, zijn
door ademnood gestopt
ik zag de pijn
voelde tranen om
het falen, wist dat we
de top niet zouden halen
we waren niet alleen
zagen hoe schaduwen
zich langer maakten, hoe
alle licht rond ons verdween
we hadden elkaar ingepakt
een teveel aan goede zorgen
wisten hoe de dag verliep…
schaduw valt van je gezicht
netgedicht
3.7 met 9 stemmen 871 in een handvol regen
en wat zon zie ik je lach
ik breek de wolken
als dat van je mag
en wakker wind
tot storm aan, hoop
dat je dan weer met
me mee wil gaan
we dromen weg
verdwalen in de maan
je ogen zijn al dicht
schaduw valt van je gezicht
dan laat ik je de sterren
zien die je nog nooit
hebt voelen twinkelen
ja, ooit gedroomd…
je schaduw maakt me bleek
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 724 je hebt mijn groen
mijn bloem zal bloeien
in jouw blik
waarom die schrik
als andere ogen de
kleuren ook graag mogen
je schaduw maakt
mij bleek, je warmte
laat mij in de steek
alleen het licht
op mijn gezicht
zal me doen spreken
ik ben je ent
je wortels
hebben mij herkend
kom laat me in
je kroon de wereld zien
ik lees je…
licht zal om zijn schaduw vragen
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 365 wolken grijs zonder structuur
ze schrijven pijn
met scherpe messen
vonkenregens intellect
zwermen stof nog onontdekt
gaan ze me bevrijden
de handen van mijn lijf
of komen ze nu tussenbeiden
om af te dwingen dat ik blijf
muren heb ik zelf gebouwd
om hoon en spot niet te verdragen
handen zijn met zwart vertrouwd
licht zal om zijn schaduw…
Tijger
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 1.042 De schaduw lengt haar lange tong
likt gretig naar het vluchtend licht
dat voor het gulzig donker dicht
behoedzaam kruipt langs roversjong
Het duister dat haar lijn verdrong
haalt vloeiend uit naar `t evenwicht
dat gloeiend groen een glooien richt
op smaragd bestreken horizon
Een schim schicht schaduw als een speer
klauwt krassen nacht als…
De blinden en de duisternis.
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 129 en bedrogen
te vaak de ware liefde
nooit de gewone
o beseften zij zich maar
zonder licht geen schaduw
in treurnis
zij zochten wat ze vonden
de blinden en de duisternis…
thuisloos
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 149 Prikkel mijn verlangen
opdat jouw energie voedt
wat in mij verborgen was
In de schaduw van tijd
doolt een kind
in een eenzame ruimte
waar eigenliefde verstomt…
Wolkentaal
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.471 Schrijven terug, met schaduw.
----------------------
uit: 'Deuren', 2004.…
In grond die ik niet heb gekozen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 In grond die ik niet heb gekozen
in niemands schaduw
helemaal mezelf
bekijk en beluister ik de buren
Dichterbij kan ik niet komen
Mijn takken reiken
steeds sterker, steeds verder
Kinderen klimmen erin
Ze kussen zich
lachend een toekomst
In grond die ik niet heb gekozen
in niemands schaduw
word ik ruw en rimpelig
In hitte, sneeuw…
Verdraaien
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 513 De woorden zijn stenen
die vallen
in de cirkel
van beloftes
die nooit breken in
de
verlaten
schaduwen
van vrienden
die niet in vijanden geloven
en minaars
die alleen
hun eigen eenzaamheid
beminnen.…
Ik heel nooit zo snel
hartenkreet
3.9 met 9 stemmen 1.797 Mijn spiegelbeeld
Is reeds geheeld
Van zware klappen
Mijn schaduw
Is nog steeds grijs
Van die ene, verre reis,
Naar land van ooit
En dan weer terug,
Maar ik,
Ik genees
Nooit zo vlug.…
Waar licht niets meer aanraakt
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 308 De avond tekent een gezicht
met de rode gloed die blijft
vragen
naar de ogen die
het licht doven
omdat ze
niet meer wachten
op de maan
die al zijn schaduwen met
een
eindeloze
eenzaamheid aan
sterren
bedekt…
Niet meer worden
netgedicht
2.7 met 21 stemmen 7.079 Niet nu
en niet
later zal ik lachend omhoogkijken en geloven
dat
levens en momenten nooit
eenzaam
voorbijgaan
wanneer
ook de dood
niets meer
vraagt
en ik
weet
waarom
ook
mijn schaduw
steeds vager wordt…
Geluk
netgedicht
3.1 met 652 stemmen 60.939 Achter de eenzame
berg
zoekt de eenzame mens zijn ziel
in de schaduw die
hem niet meer vraagt of
hij
wil veranderen in
de droom
die niets meer
verbergt
in de eenzame
stilte
van het geluk
dat eenzaam
maakt…
de deur van de angst
hartenkreet
4.3 met 6 stemmen 774 Als de angst
langs de voordeur
bij mij
komt schuilen
om mijn schaduw
te beschermen
dan vecht ik
of vlucht ik
naar het onbestaande
als weggevoerde
uit mijn nachtmerrie
langs de achterdeur
naar buiten
aan de angst ontsnapt…
monalisa
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 94 kunnen we terug naar de toekomst
en wiens schaduw is dat dan
is het mogelijk om vleesloos voorbij
te gaan
als een wolk
welke indruk zou de streling maken
of minzaam te lachen
naar het onaanraakbare…
halfwilde rozen
hartenkreet
2.8 met 5 stemmen 1.214 hoe zou ik kunnen
de duizeling weerstaan
mij eindeloos te verliezen
in de koelte
van je diep ingesneden
bestaan
als je haast teugelloos
ja uitdagend
je charme evoceert
onder een pergola
in de schaduw
van halfwilde rozen…
Kris Suiker
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 589 De man was eenzaam
hij schreef slechte gedichten
en berichten
aan zichzelf
vol lof
hij hunkerde
naar erkenning en licht
maar verborg zich
met zijn denkbeeldige vrienden
in de schaduw van hunnebedden.…