Alle inzendingen over spraak

Je verhaal stuitte op ongeloof hoewel je steeds de waarheid sprak zocht men het bewijs dat nog ontbrak…

ik sprak over spel zag in hun ogen winst en verlies wist hoe zij werden bedrogen want spelen was het echt niet toeval en willekeur krijgen op het eerste gezicht een prachtige kans maar in herhaling van zetten gaat winst op den duur naar de bank wij zijn het spelen van vroeger verleerd pure hebzucht is wat ons nu motiveert…

je schemerde stilzwijgend grijs alleen je blik uit vochtige ogen kleurde zwart wit schouders licht gebogen je zachte stem sprak over hem met ondertonen van verdriet hij was er niet al maanden geen bericht en niemand die ook maar iets van zijn verblijfplaats wist na duizend handen en gezichten ben jij hier beland wachtend…

de stenen hebben gesproken zij hebben de spoken gezien die mij bedrogen ik wist de muren maakte contact sprak met de vingers over alle emoties die ik in me had zij warmden mijn handen ieder op eigen manier bekenden hun afkomst uit klei van de rivier kennen de echtheid van leven waar onbegrip spookt verwijzen standvastig naar…

Volgens de agenten is er sprake van zedenschennis….…

of zij nog van hem hield na zijn solodebuut waarbij hij moeizame zin na onwennig woord zijn liefde voor haar de wereld in ze keek alsof ze toen pas voor het eerst en toch ze wist het al zo lang zijn kermen, zijn kramen zijn wezenlijke zijn toen hij sprak over naakt niet het bloot van hun gedeelde baden waarna een handdoek ze droogt…

was het een liefde tussen ons of deelden wij de buit van lust stiekem als dieven en een tot nooit meer zien ik heb sindsdien teveel aan je gedacht ruik in mijn dromen nog je huid en hoor je rauw en wild gesteun jouw lenden laten mij in fantasie nog kreunen als er geen sprake van een liefde is wil ik mij toch en altijd meer als ben ‘k…

Van eetpatroon is geen sprake mode is een verschijnsel passen je kleren nog niet te wijd of te strak en komt die kotslucht soms bij jou vandaan?…

"Alles is liefde" wijl de roddelmachines in het dorp schande en leugens over haar en haar familie rond bazuinden en verspreidden spraken haar ogen zei haar lichaam voor hem de ware taal zeggend ik heb mezelf voor jou bewaard hij was de enige die in haar geloofde glas helder als kristal fonkelde hun liefde voor elkaar…

Jij bewoog mij daar het huis te bouwen met een dagelijkse krant en een dichteres op het dak en ze sprak daar over het weer over de oorlog en eindelijk vrede tussen ooievaars en zomerregen liefde ze de kinderen en mijn wiegend lied nam ze op in haar vloeiend repertoire vol speelse zomer woordenzinnen zag ik het dak vaak als de hoogste…

voorbij een plek in het landschap hoorde ik mensen praten over de dood 'berusting daar komt het op aan' sprak een krachtige stem zoals vanzelfsprekend bij mooi weer de blauwe lucht boven het groene land en de laatste streep aan gindse horizon... ik moest even slikken want ik was juist op weg naar gindse horizon…

en dat het eenzaam wordt voorbij die laatste waterplas wanneer enkel de spraak van het zand weerklinkt in het lege huis ik wil weg uit mezelf, daar en dan wil de diepte of in verleden dagen de onthoofding van de dood wanneer ik het geraamte bedek zo ontzettend treurig stil met woorden die jij niet horen kan, niet voorbij…

en dat het eenzaam wordt voorbij die laatste waterplas wanneer enkel de spraak van het zand weerklinkt in het lege huis ik wil weg uit mezelf, daar en dan wil de diepte of in verleden dagen de onthoofding van de dood wanneer ik het geraamte bedek zo ontzettend treurig stil met woorden die jij niet horen kan, niet voorbij…

koning in rede wekker van vervoering was het liefde toen je sprak van gedeelde tronen verraderlijk vulde je de container van een geweer met rozen en kocht je argeloze onderdanen om heersen is je land en lichaam het leger je begeerte proeven je tweede huid neen, voor mij geen heer geen wapens meer en ik bid dat ik nooit…

Het gezicht met een reinigende lotion bewerkt daarna wat regenerende olie opgedaan De koude handen in mijn warme genomen tot je klaarwakker was gestreeld Je wilde naar huis, je sprak het duidelijk uit maar daar kon ik niet voor je zorgen Bij het afscheid hield je mijn handen vast maar ik kon niet blijven, wel zeggen dat…

hij dacht niet aan oeverloos water toen hij de zee zag verder dan dat dreef de chaos, het wrakhout druipend van taan en olie af en aan spraken vissen met open mond over volle netten zilte kaken, koraal en dronken land een windvlaag strijkt door zijn haar Caramba! Isabella even is daar het weten van dat, wat hij ooit heeft liefgehad…

Gods eeuwige Boodschap is een peperstruik die pittig geurend wenkt bij hem te toeven binnen zijn luchtige twijgen ritselt bescheiden spraak vol onsterfelijke liefde en opbeurend vermaan wrijf maar een van mijn vruchtjes tussen je handen fijn het zal dan altijd huizen in heel je wezen mag geheimzinnig werken onvoorziene zegen brengen…

kilte beet onbegrip in zongekleurde sluiers rafelde verwachting tot angst gebed ontwarde geen knopen met het vouwen van de handen gezang weerkaatste demonisch de vervalste melodie van naastenliefde en toegewijd zijn toch daalde voortvarendheid in dwars gebogen koppen hun tongen spraken de talen van elkaar in het opgaan van de…

Je sprak over de olijfboom gekregen als cadeau, hoeveel kou te verdragen was en hoeveel mest toegediend moest worden, een rijke oogst in het vooruitzicht Ik antwoordde met wat ik ervan wist wachtte tot je kwam met de eerste kus je hoofd verborgen in mijn nek mijn hand boven jouw fontanel de andere hand dicht tegen jouw hart…

Maar toen een gast er eens naar vroeg, sprak de waard goudeerlijk: 'Ik pest mijn keukenpersoneel, dat raakt dan buiten zinnen. Scheelt aan brandstof reuze veel, ze kóken nu van binnen…!'…

Niet het aantal telde vijf broden bleek genoeg Hij die het brood ís deelde vermenigvuldigde en sprak Ga zitten in het gras Neem, eet... Zijn lichaam brood in overvloed Verzamel wat te veel was - niets mag verloren gaan – om te delen van Wie gaf. n.a.v. Johannes 6 : 1 – 15 en 22 - 35…

De ooievaar sprak tot hem zelve, `k ben ook niet meer zo jong als toen, na al`t gevlieg met babykind`ren, wil ik het rustig aan gaan doen. Zoals het gaat met veel beroepen, het is een vak dat sterft reeds uit, nu ook de vliegtax is gekomen, houdt niet een ooievaar het uit.…

Na de voetbalwedstrijd Nederland - Duitsland sprak Louis van Gaal over provocerend pressen. Zijn verhouding met doordrammende journalisten is al jarenlang verstoord. Louis is onnavolgbaar in zijn lessen, Daarboven is hij creatief met taal, Oorspronkelijk en ongekend verbaal, Zijn spelers moeten ‘provocerend pressen’.…

Mijn woorden, ze waren vaak onzinnig al kwamen ze dikwijls uit diepte waar ik door mijn verslaving aan de nacht met mijn ziel in verzeild was geraakt ik sprak soms wel hoop uit in een verklaring van vergankelijkheid liet ik de dagen scharnieren met het verlangen van de nacht ook kleurde ik wolken in het bijzonder op zolder stonden duizend…

ik viel niet op je ogen wel voor je open blik die sprak met mij de taal van de godinnen en danste op je lach die zacht je wangen krulden tot ik jouw lieve kuiltjes zag jij hebt je neus niet opgetrokken toen ik rood verlegen werd maar groette met een warme blik die alles van me wist na al die jaren weet ik nu in jou heb ik…

Hij knapte uiltje en floot blok, las lip Klom touw, vloog stunt en zeilde ook nog plank Liep wad, trok stuip en zei vervolgens dank Schoot schijf, sprak buik en streamde nog wat slip ‘Ik heb’, zei hij, ‘helaas geen enkel sjoege hoe al die gekke woorden te vervoege’…

De wijzers ontbraken, en van evolutie was er geen sprake, als nagerecht een glazen bol, met mijn leven in de hoofdrol, even koude rillingen, transparant en genuanceerd, ontwaakte ik bij het dessert beleerd. verleden en heden werden samen gesmeden. Wat is geweest wordt opgeslagen als snipperdagen, wat nog moet komen verneem ik in men dromen. …

Ze ziet ze vliegen: ik telde vogels sprak ze, kwam tot honderd en tien, zag jij ze ook, heb je ze ook gezien? Ik weersprak haar, joh dat kan niet, 'k heb niks gezien. Zo snel een vlucht vogels tellen, heb je niet gedroomd misschien?…

je polsde mijn hand sprak in het spreiden van vingers duimde voor dieper verband heb je omarmd je schouders geraakt zag je ogen het koppie gebogen onze liefde heeft lippen gesmaakt opgetogen zijn we gegaan hebben minuten tot uren gewogen de klok wederom horen slaan wij kunnen de wereld weer aan…

Dus keek naar mijn hand sprak haar vermanend toe, blikken mag je werpen, maar je moet wel weten HOE!…