Alle inzendingen over stralen

Hoe mooi, hoe uitgekiend, om: juist op deze prachtige zondag, in al haar glorie ze haar warme stralen richting ons sturen mag!…

De lucht is blauw, en groen het dal; Viooltjes bloeien overal En lelietjes van dalen; 't Is alles geur En fleur en kleur, En glans en gloed en stralen. Wees blijde nu, gij treurend hart! Al heeft de Lente lang gemard, Ze is dubbel schoon verschenen: Geef God, de Heer, Nu dank en eer; Uw Winter óok vlood henen!…

Als zacht de nacht ontwaakte met maneschijn en twinkelende ster boerennachtegaal kwaakte laatste klokken beierden van ver verstomde mechanisch geweld en aan de kim verdwenen laatste stralen verstrijkende uren werden geteld een oude man vertelde zijn verhalen stil zat men bijeen bij lamplicht en werd het grote boek geopend met woorden als…

Als zacht de nacht ontwaakte met maneschijn en twinkelende ster boerennachtegaal kwaakte laatste klokken beierden van ver verstomde mechanisch geweld en aan de kim verdwenen laatste stralen verstrijkende uren werden geteld een oude man vertelde zijn verhalen stil zat men bijeen bij lamplicht en werd het grote boek geopend met woorden als…

voor ieders oor verstaanbaar de hoog ontwikkelde de eenvoudige van geest mogen de Blijde Boodschap samen door hun gemoed en voornemen laten stromen beiden kunnen de kunst scheppen reine rijpheid der kinderen zich eigen te maken opdat vrolijke verwondering zonder vooroordelen het verkwikkende Woord in de ontvankelijke ziel vrijmoedig stralen…

zon schiet uit de hemel om in haar hals zijn medicijn te likken. huid branden wil hij niet, maar sloom, in een trage wals herhalen hoe het gebrek aan handen zijn stralen zo met verdriet ontmanden, daar hij haar ziet maar niet strelen kan. man, zon, ster, die ’t eigen licht wel wurgen kan, omdat het haar gelaat voor hem ontbloot, maar hij haar…

In het verdroogde oord van dit bestaan horen mensen hun naam, en ze steken een licht aan, jaren nog van hen vandaan: gekromde stralen geven letter-bleke schijn van wat nu handig wordt ontweken. Die ster blijft staan, als eindelijk eens iets echts in dit onwezenlijk verhaal. "Past jouw hand niet in de handschoen van dat niets?".…

Haar stralen, zij omarmen en verwarmen mij terwijl een zwoele wind, wanneer zij aan de kust mijn vlammend lichaam vindt, ’t grootste vuur vast blust. De meeuwen heersen schreeuwend over dit verlaten strand, waar kilometers zand worden bedolven door de golven.…

in poppenkramen waar ik woon verhalen van mijn klein theater nee, ik durf niet te kijken hoe je blauwe ogen staren hoe je langzaam dichterbij komt in voorzichtig ademhalen Hoe je staat, tussen coulissen met je adem zo nabij die ik als voorjaarswind zal vangen spelend dichterbij wil halen hoe je ogen in de zon tussen gordijnen verder stralen…

De zon schijnt aan de hemelsblauwe hemel en laat de mensen genieten van haar warme stralen De vogeltjes zingen luid hun eigen lied en toveren de stilte om in prachtige muziek De wind waait zachtjes door de bomen en laat de bladeren dansen op haar ritme De vlinders vliegen voortdurend rondom mij en doen me denken aan de liefde die ik voel…

Dat door mijn gordijn scheen Het bescheen mijn gezicht Heel even,en verdween Het was een ster die viel Door niemand opgevangen Nu zit hij in mijn ziel Als sieraad,om mijn hart gehangen Nu mag hij mijn ziel verlichten En mijn hart verwarmen Mijn weg die ik ga,belichten En als ik verdriet heb,mij omarmen Want een ster blijft altijd stralen…

zag ik je woorden gaan Tussen je verhaal zag ik nog even Ik hou van je staan Ik begon te lachen en voelde de draai in mijn maag Een opwelling van kriebels, een echte vlaag Ik was weer zo blij wat van je te horen Die stilte begon me behoorlijk te storen En nu, nu moet ik heel even die traan van mijn wang halen Waarna ik weer van vol geluk kan stralen…

ik wil geven en even "jong" zijn Vandaag wil ik doen nergens aan denken ik wil voelen en aandacht schenken Vandaag wil ik schrijven gewoon met een pen op papier ik wil jullie vertellen over mijn gedachten, hier Vandaag wil ik "mooi" zijn van binnen en van buiten ik wil, oh zo graag alles een keertje uiten Vandaag wil ik stralen…

De maan waast schemer politoer in nevelsluiers over het meer haar stralen dalen parelend neer en hechten zich flonk’rend tot ‘n snoer dat zich wiegend voort laat zweven op de ziel van ontslapen akkoorden die hun daag’lijkse hymne verwoordden tot zij klankloos in duisternis dreven De wachter bleekt in stil bekoren door het fragiele van de…

Uit warme handen stroomt levensenergie liefdevol op zoek naar disharmonie Een zwakke plek gevonden wordt warmte vuur laat pijn verdwijnen als helende kuur Ook het zieleleven door kwetsuren vaak gewond trekt zij met zachte stralen uit de diepe zwarte grond Eens het stromen gestopt ligt ‘t lichaam in rust ontspannen materie door…

Waar tere anemonen stralen, wit als sterren op het mos. De beek die in zijn bedding klatert laaft me als ik dorstig ben. Voert me mee naar vreemde plekken die ik alleen uit verhalen ken. En als ik 's avonds moe gelopen liggen ga in het zachte gras, dan heeft het pad tenslotte mij gevonden en me gemaakt tot wie ik was.…

Een lamlendige zomerhitte Vertraagde zin van alledag Verschroeiende zonnesteken Een natuurlijk rouwbeklag Verdorde fletse einders Trillende zompige lucht Een bodemloze droogte De lome leegte zucht Meedogenloze stralen Zinderen de hete grond Barsten in moeder aarde Een uitgedroogde wond De oorverdovende stilte Een verstikkende atmosfeer…

Parfum Liep, loop, gelopen Rook, geur, geroken Leid, geleden, verleidde Kijk, achter je, Margootje Liefde Streel, straal, gestraalde Haar, haren, gebaren Kaal, kaler, bepaalde Liefde, lief, geliefde Uit Naakt, benakten, geboren Hoor, hoorde, bekoren Ach, weemoed, traan Ren, vlucht, gedaan.…

je ogen lachen jij hebt altijd al het talent gehad om met je blikken woorden te bezielen ze zoveel warmte mee te geven dat zij in raken hun energie laten stralen in zachte koestering het zijn jouw vragen die het beste in ons naar boven halen met een weerwoord verpakt in onze lach jij maakt het delen compleet omdat jij de pijn…

ik zag hun gezichtjes opgemaakt in verstilde jeugd ogen wijzer dan de lach die even teveel tanden gaf de dress is wijd in nonchalant sportief met hier en daar een gadget vergeet de dure pinnen niet zij stralen cool door gemaakt negeren bewegen surrealistisch in het knokig hoekige van deze tijd nog kapstokken zij wat hen wordt aangereikt…

De sax, de baard, de ogen stralen. De colosale man staat eenzaam in het witte licht.…

ik zie vlammen voel hun warmte maar mis het vuur hoor vogels wiegend zwermen in het volgen der natuur het zijn observaties koele redenaties uit een humeurig uur ik mis jouw glans de stralen in het dagelijks gebeuren je lach die altijd kleuren weeft tussen woorden die nog zeuren jij bent de ziel het hart van mijn bestaan…

je ogen stralen enthousiaste verhalen over je nieuwe baan een plek waar jij het mooie in je eindelijk kan ontplooien op een lijf geschreven dat soms niet voldoende energie meer kan geven hier heb je mijn hand zet het kleine stukje onzekerheid snel aan de kant in de droom van je leven kun jij ook al je warmte kwijt aan hen die…

intens rode donkerblauwe en gouden stralen in de wolken als duisternis en licht elkaar omarmen in haar ogen twinkelen vrolijke leeuweriken passie rebellie gloed hoop en verdriet minnaar en geliefde ontstijgen tijd en ruimte mythische vogels worden van binnenuit verlicht voelen de stralende omarming van de zon het lied van duizend vogels…

verborgen onder glinsterende kralen aan natte takken nog niet groen zitten knoppen verscholen in een jasje van lentegroen na natte sneeuw hagel hard gure westenwind en grauwe lucht komt met stralen licht en warm de zon een lentezucht tinten teer nog nooit gevangen waaieren uit brengen geur alles komt tot leven een groot…

het mooiste moment van de dag is ontwaken als licht zijn boodschap brengt na het slapen ragfijne sluiers verdwijnen als de zon zijn eerste stralen over de donkere wereld laat schijnen in het nog warme welbevinden komen met een herkennende lach de leukste dingen van gisteren binnen de nacht glijdt van ons af in het hopelijk uitgerust…

Wat je ook wilt geven als je niets meer verliest en blijft stralen in het moment dat ik je weer mag vinden.…

mis maar een keer in de zoveel tijd kan ik in een dag heel veel kwijt dan voel ik mij zo fijn dankbaar en geen pijn eigenlijk is het een simpel iets voor u zegt het misschien niets maar voor een ander weer wel daar is ook iets mis met hun gestel die begrijpen wat ik bedoel en waarom ik mij dan zo voel nee, vandaag kan niet meer stuk ik straal…

Ik sta hier in herfstkleur maar bij jou voel ik lente het zuiden de warmte het ontwaken van licht Opkomende zon jouw stralen de sterkte aantrekkingskracht van een zonnig gewicht Ik ga overwinteren in dat speciale gevoel straks op reis naar jou door ijskoude streken Mijn enige doel is ons samenzijn Ik vraag je natuurlijk mee…

met het deksel van een koelbox sluit de witte winterlucht de onbekende stad waarin wij beneveld door champagne en verhalen decadent verloren door de nacht dwalen over bevroren asfalt glijden wij, duwen, vallen, kussen, tussen muren van de dichtgeklapte wereld waarin niets leeft dat zich buiten de straal van onze lichaamswarmte of…