Alle inzendingen over werelden

geboren in de onderwereld een hel nooit gezien nooit ingezien getogen in de wereld een hel nooit gekeken nooit bekeken herboren in mijn wereld de hemel gezien en ingezien de wereld opnieuw bekeken een hel en een hemel ineen allebei hier op aarde maar ooit trekt de hemel weg en daar zal ik bijzijn in de hemel zal ik wonen in de…

Je bent lichtjaren weg, uit het zicht jouw eeuwigheid is in het zonnelicht je vertelt mij fluisterend verhalen door jouw stem laat ik mij stralen je spreekt van een onbekende wereld zo mooi zo teer steeds herhaal je één woord, iedere keer weer je schildert in kleuren jouw wijsheid van het leven het is veel meer dan een aards mens mij kan geven…

heeft afgelegd, waardoor de kracht en schoonheid boventoon gaan voeren de aangekomenen rustten in hun lichtcellen communiceren met het AL door openstelling, waaruit handelingen ten goede voortvloeien in oneindige stromen velen zullen begrip hebben en het licht doorgeven dat hen geboden werd en geaccepteerd tot dat ieder uit de weidse wereld…

mag zijn neen, niet om nu al voorgoed te blijven ik wil graag weten wat u ziet als u naar de aarde kijkt ik kan me er geen enkele voorstelling van maken ik kon bedenken, dat alles heel erg klein zou zijn maar zo miniem heb ik zeker nooit gedacht hoe kan u in Godsnaam aan iedereen aandacht schenken het is een rollende, tollende en stotende wereld…

De wereld huilt en weet waarom actie is reactie en de cirkel is rond Draadloos verloren groeperen mensen om vooral niet bij een groep te horen…

Liefde in ons hart leidt tot om elkaar geven, een mooie wereld.…

Alles samen heb ik het water gereinigd van het woord De wind doorgespoeld de wereld geledigd…

pompstation bleken acht van de negen pompen super te leveren en maar één normaal Op m'n vraag of het geen tijd werd de bordjes te ver- hangen keek de pompbediende mij niet begrijpend aan Toen ik later in een etalage op een bord las dat men bij aanschaf van vijf batterijen één staaflantaarn cadeau gaf begreep ik dat ik in de omgekeerde wereld…

Ik schrijf met tranen tranen van de zee over hen die in alle vrijheid leven daar waar grenzen onzichtbaar in elkaar overvloeien waar weelde oeverloos is en kracht immens ik schrijf met tranen tranen van de wereld over hen die oorlogen creëren die kogels gebruiken in plaats van woorden om hun verschillen mee te beslechten ik…

wanneer ik alle gedichten die ik ooit heb geschreven in een lint achter elkaar ga zetten dan zou ik de wereld kunnen omvatten met een literaire meridiaan maar wie heeft daar nog baat bij..?…

Der Godheid toorn is een geducht onweder, Waarvoor wij allen beven moeten, schoon Er velen zijn die nimmer als een veder Bewogen op der wereld wind, die teder Nooit, neen, vals-fors tiert om de hoogste ceder. Maar al wie rein blijft, krijgt op 't eind een kroon.…

Een paar waarmee de wereld begint, waarmee de wereld eindigt maar dat geen hof meer heeft geen hof van Eden.…

heb mijn herinnering begraven durf mij weer op pad te wagen de verloren wereld zal ik altijd bij me dragen…

Ik zit hier op mijn torentje En zie de wereld draaien, De mannen pierewaaien, De vrouwen haaiebaaien, Als één bewogen mierenhoop, Met ijv'rig heen en weer geloop. O, zette nu een reus zijn voet Op al dat wriemelig gebroed!…

Die ik er uitlicht en waarmee mijn gevoelens en gedachten op de wereld zijn gericht. Zo hoop ik dat geweld en onderdrukking niet langer een kans krijgen. Mensen begripvol zullen handelen en zich zelf blijven...…

Het begint in het wonderlijke dorp de vlucht van de vogel leidt de parade Op de grond een processie van geel weg naar het blauw van een vrouw met gedachten aan Pisa en Siena Maanstad wacht als een schip op het tij tovenaarsleerlingen zwaaien uit behouden vaart naar een vreemde stad Ver weg door een onbekend land varen zeilschepen mee met…

De wereld is te klein meneer, u staat al op mijn erf. En ik weet waar u op hoopt: dat ik vandaag nog sterf. Dat geeft u dan wat ruimte. Die u verliest weer, op termijn. Want de wereld is te klein meneer, de wereld is te klein.…

Mensenkind zo klein wordt bemind in zonneschijn lacht de wereld toe.…

nog torst atlas onze wereldbol maar recht de schouders zij wordt uitgehold de motorzagen razen gieren door het amazoneland leggen de rivieren bloot de kaalslag is gigantisch groot in groene longen heerst de pest de bloedsomloop is stopgezet hun dood historisch vastgelegd waar atlas torste met gebogen schouders heeft de mens zijn wereld…

Jamaar afzien is voor mensen die de wereld in hun handen willen dragen, tot de wereld in den ruste wordt verteerd tot wat wij waren Waren wij een hoop van zegen, onze hoofden draaiden door tot iets dat adem kon benemen en de oorlog tussen geesten in bloedstollend onrust smoorde En onverwoekerd raast men door tot ooit het afzien wordt…

kaarsen flikkeren blauw kerstgedachten ruiken groen kaarten met de hand geschreven er is zoveel te doen wie haalt de kerststal weer van zolder en de lichtjes uit de knoop zilveren slingers, gekleurde ballen roepen kerstengelen op tot hoop in december zingen we telkens weer geloven we nog in vrede op aarde 't lijkt of de wereld meer verhardt…

De wereld is in rep en roer Hij kraakt aan alle randen De krakers lagen op de loer En breken nu de wanden De aarde is op zijn retour De bol begint te stranden Een kaper lijkt er aan het roer Geeft hij het nog uit handen?…

De mensen zijn net als mieren voor de aarde. Kleine dieren die zien te overleven. Ze zoeken eten, water en wat van waarde. Iets waar je je echt voor moet inleven. De mensen zijn net als mieren. Ze proberen een oplossing te vinden voor een probleem. We moeten zo nu en dan rond tieren. Maar wat is dan de oplossing van dit systeem?…

Ik leef Ik huil , ik lach Ik schijn Ik zeg de zon straks weer gedag Draaiend om mijn eigen as Draai ik om haar heen Dynamisch als een waterpas Beschijn ik haar horizon alleen…

mijn vaardigheden en talenten gebruiken goede liefde en goed werk vroeger was het alleen overleven ontsnappen aan de wereld mijn verbeelding verder ontwikkelen tolerantie is begrip, liefde en harmonie herhaling is een bijproduct mijn nieuwsgierigheid en verbeeldingskracht zijn toonbeelden van vooruitgang bewezen, je bent meerdere identiteiten…

Ergens staat ineens een wereld stil; Niet langer van zin, wat de mens van hem wil.…

De wereld oogt veel te druk in een wenk kan ze je verbazen bekoringen springen in 't oog laten zintuigen overuren draaien.. maar kunnen je ook zomaar verlaten ogen die zien, speuren rond en kijken om naar het hart dat langzaam weer open bloeit, de vele gelukkige jaren achter mij laten meer nog in het verschiet.…

wij denken ons vrij, als we dwalen door weer een een uitnodiging te aanvaarden om deze dag te boetseren naar het model dat tot de avond leidt met wat was in de handen voelt de kilheid van de zwaartekracht iets zachter aan, er is strijd in deze achtergebleven tijd waar wonderen weigeren zich te vertonen langzaam trekt ontboezeming een…

Woorden spelen om haar lippen Rood en vol van vlees en bloed Doch laten ieder effect verdwijnen Wanneer zij enkel met haar ogen kijkt En haar blik Haar blik die alles wat nog over was beinvloed Tot het universum Op haar afkomt Te groots, te overweldigend Voor het menselijke brein En haar ziel enkel blootlegt Zonder een verschil te zijn…

Zon aan de hemel man en vrouw de oogst het land twee in groots geheel.…