Alle inzendingen over jaargetijden

Wie gelooft er niet in sprookjes? Hier loop je door straatjes paadjes uit een sprookjesboek Je wandelt met je ogen over de omslag door ongekende bladzijden waarin kleuren en geuren als lente met zomer hand in hand gaan Dat ze je versteld doen staan: de huisjes, daken schoorstenen en de klimrozen die niet ophouden…

Op een morgen scheen de zon; die mij wekte en wist te vertellen, dat de zomer van nu af begon. Er hingen overal zweetdruppeltjes onder de bomen, waaronder ik mijn dag lag weg te dromen. Ik voelde mij rustig en geen enkel moment bang. Ik genoot van een luide krekel, omlijst met een begeleidend bijengezang. Er hing een zomerse waas boven…

Ik zat waar zon op 't warme water scheen En gele bloemen bloeiden aan de kant; Het grazend vee ging door de weiden heen, De zomerlucht hing walmend over 't land. De wilgen waren zilverbleek en stil Voor 't stralend blauw, van wolk en nevel vrij; Een glazenmaker vloog, met lichtgetril Op 't parelmoerig vleugelgaas, voorbij. De schuwe…

juist terug van een I.O.K.-vergadering betrap ik me erop dat ik tegen het weer zit aan te kijken ik bedoel de wolken de regen donder en bliksem van deze weken in mei en juni dat wekt in mij dat weer bedoel ik een vage treurnis om wat reeds bijna onherroepelijk voorbij is want nog enkele dagen en het jaar is over zijn hoogtepunt heen de…

O Novemberlicht dat mij gezonden werd vanwaar, vanwaar? o mild, weldadig novemberlicht hoe kon ik je haten..... Hoe kon ik haten de statige regelmaat van mijn dagen en nachten zonder kwaal, zonder last Moest ik eerst weten wat zou komen, wat zou kwellen ten einde toe?…

in de zomer is noordwaarts gaan niet echt een straf de stroompjes zijn doorwaadbaar het landschap toegankelijk en de fjorden te bezeilen ja zelfs noorderlingen hebben dan iets menselijks minder nors(k) vooral anders is het in de winter wanneer koude hen omringd dan tocht het ernstig door de kieren van hun hart nee dan toch maar…

Het rommelt in de verte 't komt steeds dichterbij ook schieten flitsen langs de donk're hemel voorbij. Het rommelen komt nader steeds dichter- en dichterbij nog heel even, dan knettert 't hier bij mij. Het rommelde in de verte nu spookt het hier enorm want wat net ver weg was is nu hier, wat 'k je brom. En als het eenmaal los is…

Ongevraagd geboren worden. Opgevoed worden. Naar school toe gaan. De eerste liefde. Een nieuwe baan. Méér van hetzelfde? Ouder worden. Verval. De dood nadert. Al-tijd en over-al. Blijven zaaien heeft geen zin. Nemen we tijd om te oogsten? Tijd om lief te hebben? Heb ik wel geïnvesteerd? En waarin?…

'k Zie weer de glinsterende mugjes dansen In held'rer zon neersprankelende glansen; De wolken varen rustig langs de hemel, In bos en water krielt een nieuw gewemel. De koude luister van de winter vluchtte, En alles bloeit wat eens zijn nijping duchtte; Zacht worden blaad'ren door de wind bewogen, De bonte weide lonkt met schitterogen…

Reis met mij door de tijd! Vlieg mee over de einder van het dagelijks lijden. Ontsnap aan wat knelt en nimmer bevrijdde. Vlieg mee op de vleugels van een gedroomde werkelijkheid. Ontwijk de schaduwen van een lang vervlogen tijd. Reis met mij door de tijd! Vlieg mee uit als een vogel aan de toekomst toegewijd. Kies nu voor wat slechts…

Landschap: bomen van licht, bij 't óp-stralende blaken van zonne-vlakken, in schettren, scherp, op de daken; en óm: de zware tocht van stromen, - wijde stromen gekomen tot een meer als van glooiënd goud-laken. Neer, door het goud-doorzegen blauw, geselen striemen van schelle klaart die 't heil van open lichten lacht, en de aureate horizon…

In aangename sereenheid ontwaakt een nieuwe dag met zonnestralen warmer dan warm wind zachter dan zacht de bomen weer een tint groener dan gisteren afstekend tegen een hemel die blauwer is dan blauw waarin wolkjes zweven witter dan wit vogels mooier zingen dan mooi eendjes donziger zijn dan dons lammetjes liever dan lief het gras groener…

bretons blauw of hoe streepjes je het gevoel geven van een nakende zomer hunkering maakt ontvankelijk zeker na de kilte van een seizoen vol leemte goddank komt in het oosten spoedig de zon op…

vanmorgen leek het lente in het land de zon verwarmde huizen en bloemen en even hoorde ik muggen zoemen ik werd door grote vreugde overmand helaas het was van zo'n kortde duur dit geluksgevoel duurde nog geen uur…

wachten op goudenregen verlangen naar blauweregen helaas, de lente brengt ons voorlopig alleen nog maar veel natte en koude regen maar ach…hoop doet leven we hebben het nog tegoed…

Elke lente opnieuw vieren tuinen feest. Narcissen tromboneren. Zwarte merels zingen. Bloesems juichen! Lente, zomer, herfst en winter. Geluk is bloesem van de geest.…

Tis koude handjesweer, zo 's morgens op de fiets Maar met zo'n prachtig vogelgezang, doe je het niet voor niets Bloesem, lentetinten, voorjaarsgeuren Zo'n begin kan mijn dag positief kleuren!…

Het niets van de schone schepping, en tegelijk het alles van de schone schijn; laten wij ervan genieten zolang wij iets op aarde zijn. En zijn wij niets meer dan is er altijd wel iets nieuws onder de zon; dat onze weg nieuwe voeten geeft en ons weer laat lopen waar het vroeger niet kon. Het niets van de schone schepping schept de nieuwe…

gelijk ’n periscoop baan jij je een weg door moeder aarde opzoek naar daar waar je gekust zult worden door haar stralende lippen op je aller hardst blaas je de lente aan het orkest volgt vanzelf…

toen hield de regen op met bloeden maar schuurde de droogte een front van geblakerde wolken trok voorbij over bos met bomen van alleen hout en louter dichtbij dan weer bleef adem stijgen naar te ijle hoogten vluchtten zwaluwen naar een vroege dood totdat, alsnog ik vast kon houden…

zij bloeit glas wiegt kristal op zonnewind kaatst stil het prille in ontluiken breekbaar opent zij fragiel naar buiten de eersteling doorzichtig in bestaan kondigt heel voorzichtig lente aan…

in een idylle de eerste vlinder in de prille zon een serene vluchtige rust op de grijze steen ik denk aan hun soms zo poëtische namen parelmoervlinder zilveren maan porseleinvlinder koesterend stil aangenaam langzaam…

Stralend lenteweer: de vogels zingen het uit. Gewandel alom. De knoppen springen open in het park. Zienderogen.…

Het lenteluikje kiert reeds naar buiten. Het voorjaarslicht dringt binnen in een sombere gang van de voorbije donkere maanden, waarin geen plaats leek voor een aanzwellend vogelgezang. Doorgelicht en doorgelucht vertelt de natuur een nieuw verhaal van een goud gekeelde invliegende nachtegaal. Die de nieuwe lente zichtbaar iconiseert; en…

De lente is aangebroken En velen zijn de tuin weer in gedoken. De vogels beginnen te fluiten Kijk de mensen komen weer naar buiten. Bloemetjes beginnen te groeien En in de wei lopen dartelende schapen en koeien. Gekleurde vlinders vliegen in het rond Al zijn deze niet altijd blij met een spelende hond. Velen gaan liggen zonnen in het gras Maar…

Het seizoen van ontluikende pracht en praal dat verwondering, ontroering en blijheid opwekt bij ons allemaal…

Een paars hyacintenveld domineert tegen een strak blauwe lucht. Een paars blauw kleurenspel, als een vroege voorjaarsklucht. Dat voert langs een dieper gouden zon verlangen van de voorjaarsvogels en hun gezangen. Die de mensen reeds uit hun winterjassen lokken voor het voorspel van een nieuw seizoen. Niet langer de grijsheid van de wintermeeuwen…

filosoof tot aan de heupen in modder denker aan de wandel het hoofd vol snot dichtertje mompelend in oprechte onnozelheid en ondanks dat het al veel te laat is arriveert prematuur een nieuwe lente nooit eerder deze gelukzaligheid…

De morgen droomt in de lichte tuin: Een lichtfestijn Midde' in bloemgeschijn, En in die droom lichtkindje klein, Grootogig, op voetjes fijn. Geurenneurende zachte jasmijn, En vrolijke roosjes, mondjes half open, En gouden regen, Neergezegen Om haar te vertellen die aan komt lopen, Hoe mooi een morgen kan zijn. En paarse seringen…

Overal blauwe bloempjes in ' t groene gras ook witte er tussendoor zelfs narcissen zie je te pas: het is LENTE. Niks geen meteorologisch gezwets gewoon zoals het op school werd gezegd 21 maart drie maanden na de winter begint de lente. Maar al staan die bloempjes mooi te wezen in 't groene gras ik zou nu toch werkelijk willen: dat…