Alle inzendingen over Groei klimaat politiek rozen bomen natuur

slechts om bevestiging boven, in een boom hing een koekoeksklok te kreunen hoe groot ben ik?…

haar muze giet pokon in de kristallen vaas met rozen in de knop.…

langzamerhand worden de dagen langer rondom ons de roze en witte bloesem zichtbaar in de bomen ik onthoud de kleur en houd hem vast bij de herinnering aan koude winterdagen de wereldse plagen van dreiging en geweld schommelen als ijs klompen in de ziel ik open de deur naar de vrijheid met een gevlochten ketting van robijn…

Meer door het ruisen van de hoge bomen dan door het lome van het warme weer is hij in heuse hazenslaap gesust. Maar of hij nu daadwerk’lijk rust? Dwaalt hij dromend door verhalen of is zijn snurken zinloos malen?…

Ik ben dol op zoute dingen zachtzilt vlees rouge van gloed ik word driest van pittige zinnen het maakt kruidig proeven zoet Ik ben zot op pikante vruchten snedige smaakvol door het vuur hartig schuimend zonder tuchten gepeperd door moesje natuur Ik ben wild met haar te heulen zeezout golvend peilloos roze en haar kuiten langs…

achter berken klimop en rozen grazen schotse hooglanders hun liefde uit het dorre gras ze meten hun krachten met de natuur die bollenland was koesteren hun kalveren steken de koperen zon af van de noordzeeplas ineengehurkt in de verkoeling van het meer van eigen tranen sombert de man verdord in het gras rimpelend komt de zon uit…

natuurlijk wil hij niet meer zien hoe zijn zachte huid verrimpelt en plooien trekt over zijn lijf de spiegel toont meedogenloos donkere wallen onder zijn ogen de scheurtjes langs zijn wangen de blauwgeaderde delta stroomt binnenzijds langs beide de polsen, vertakt in doorschijnend melkwit zijn donkere krullen vergrijzen de roze huid…

of doen we het zonder boom dit jaar………….. Een boom…

waarom moet ik mij toch scherven aan een leeghoofdige dame die haar vuile was ophangt aan een zelfgespannen lijn tussen weelderige bomen?…

Herfst en winter sluiten een verstild verbond Het late licht te weren uit de dag Het duister ruim baan te schenken Hoge bomen worden volslanke silhouetten versperren het pad dat ik ga Het zijn van natuur de ongeschreven wetten Wie mag het jonge licht ontsteken in het nieuwe jaar?…

de natuur huilde vrijdag in Antwerpen de druppels liepen als tranen over ons heen kinderen en ouderparen iemand alleen onverstoord druppels liepen over onze huid zwart wit groen blauw roze oranje over onze wangen liep geen traan meer gestold we stapten stap voor stap alsof iedere stap de pijn kon verminderen alsof iedere stap…

langs wijkende bomen in zachte glooiingen van het landschap loopt het eeuwenoude pad een natuurlijke oase van rust geflankeerd door het groenende leven van boom struik en blad generaties zijn langs gegaan met uitzicht op morgen huis en haard achtergelaten verdronken in zorgen anderen zijn gekomen hebben in het volgen van vroegere…

een boom de boom boetseren met gevoel is scheppen door zijn hand of soms teder de bast kussen het is kunstig wat ik bedoel door bezieling overmand daar zijn aard innig met de natuur is verbonden wordt hij telkens door liefde voor rijzige stammen naar wat hout gezonden aan de man van de zon wordt alsmaar gevraagd het…

’s Morgens tussen zes en zeven is mijn uitverkoren uur want buiten is het leven dan even van de natuur Ik slenter tussen struiken, bomen, bloemen, groen, zie vogels zingend de straat gebruiken en huppen in ieder plantsoen Ook het achtergrond gezoem van menig gevleugeld insect, brommend geluid van bloem tot bloem, wordt nog niet door menselijk…

Maar ’t kan altijd nog gekker, 't is krommer nog dan krom Dan stuurt men zelfs z’n eigen kind de straten op: als bom... Wat ben je dan: een gek, verbitterd, fanatiek?…

Maar ’t kan altijd nog gekker, 't is krommer nog dan krom Dan stuurt men zelfs z’n eigen kind de straten op: als bom... Wat ben je dan: een gek, verbitterd, fanatiek? Men blaast z’n eigen toekomst op, en noemt het politiek.…

het onkruid en de wortels groeien de boogschutster heeft haar pijl verloren ik voel me als herboren.…

Menselijk gezien is het allemaal niet zo moeilijk dus laat de politiek niet moeilijk doen het is een fatsoen’s gegeven, waar ook ter wereld sociaal te leven en allemaal een beetje poen Maar nu fronst toch rijk westen het hoofd het verworvene, macht, zelfbelang, handel alles komt in het geding en meer dat geeft de politiek krampen steeds maar…

in de eerste zoen van het elkaar vinden is het thuiskomen elke dag opnieuw is een ontwaken met jou naast mij van elke rimpel in jouw gezicht ken ik het verhaal jaar na jaar sta jij op wacht bij mijn vallen en opstaan…

ongenaakbaar geloof, politiek gedraaikont, reclame als bewijs. Allemaal etiketten die ik, zelfklevend, uit vrije wil niet wil. Ik werp niet als eerste en wil ook niet gestenigd.…

(voor Lucebert) Ik zal je een engel wijzen een met gouden vleugels dubbele ogen en een mond vol rozen.…

Jij bent de zee, sprak zij nee, zei hij, ik ben het zoete water dat de aarde bevrucht de druivenranken doet groeien zowel rozen als gardenia's doet bloeien de mensen de drank geeft om te leven nee, zei ze weer, jij bent de zee jij golft, spoelt aan trekt je terug alsof het een spel is kijk maar, duinen verwachten je ieder moment zoals…

ik heb nog met ze gesproken vergeten bomen die mijn geweten ooit wortels hebben gegeven bladeren die voor mij ruizelden op warme zomerwind waar zon in donker loof bleef steken en wij door heerlijke picknicks de tijd vergaten ik dromen vond die volop tegen spraken waarin muziek met veel tonige refreinen klonk nu is het landschap…

Meridionale verlangens, wuivende palmen in begeerte, beemden onder behaag'lijk zonlicht, overgang naar gouden stranden, weerkaatsing van de zeespiegel, tegen een azuren hemel, in lijdelijke verzoeking...…

broeikasgassen - ogen tranend als de neus een trage winter…

De opwarming van onze aardkloot is een politiek gesneden brood. Een hacker gaf 't bewijs : men maakt ons blaaskens wijs ! Maar ja, angst maakt de volksmenners groot ...…

Dumps kerosene werden verteerd zodat ginds de knop kon geactiveerd. D' opwarming der aarde krijgt nog 2 graden nadien wordt de zon gearresteerd.…

Wij maken van de aarde een patiënt. We kunnen het in vele bronnen lezen, het is zelfs onomstotelijk bewezen, al wordt het door de dwarskop nog ontkend. De wetenschap? Die boeit hem echt geen reet. Hij luistert liever naar een wappenscheet.…

Op wandel langs de Grote Gracht verdwijn ik in de schaduw van mijn vrouw. De zon wriemelt door de blaren en geeft nog milde warmte af. Er is gefluit van vogels her en der. Gaaien krassen. De lucht is blauw. Boterbloemen bloeien. Voorbij het pad verschijn ik weer alsook de schaarse auto's. Een haan kraait honden blaffen. De…

Het gebarsten eelt van hun te droge voeten leek op de diepe scheuren in de verdroogde grond de planten gingen dood bomen vielen al meer uit ze dansten in het stof voor een beetje regen dansend op hoop van zegen onder een blakerende zon dronken hun laatste druppels offerden hun vloeibare geest onder een genadeloze zon o El Niño waarom…