Verval

natuurlijk wil hij niet meer zien
hoe zijn zachte huid verrimpelt
en plooien trekt over zijn lijf

de spiegel toont meedogenloos
donkere wallen onder zijn ogen
de scheurtjes langs zijn wangen

de blauwgeaderde delta stroomt
binnenzijds langs beide de polsen,
vertakt in doorschijnend melkwit

zijn donkere krullen vergrijzen
de roze huid schemert aarzelend
door het zilvergrijs
dat zijn hoofd bekranst

hij kan dit niet bevatten ,
te zeer verbijsterd is hij
want tijd en eeuwigheid
vallen eindeloos samen

Verval

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 465