Alle inzendingen over minder

De diepte van Je iris daagt uit Het vuur te vinden De pit in de Vlam geeft voeding Aan verboden liefde De wil om Elkaar te ontdekken Katalyseert de lust In weerwil van Verlangen verlaten Wij elkaar Vrienden, want Meer deelt tot minder Ons hart verscheurt Tot de unanieme Mening dat dit verbod Stand zal houden…

Ouder worden is niet erg ook al zie je er tegen op als een berg weer een rimpel er bij de zoveelste op een rij allemaal grijze haren dat komt zo met de jaren het is voor mij geen hinder een walletje meer of minder ouder worden heeft ook zijn charme op je schouders rust een paar armen en je zegt tegen elkaar hopelijk mogen wij samen nog een…

wanneer de donkerte van de avond haar muil opent en het licht ons nog even de hand wil reiken ervaar ik een naderende stilte als zou de dood mij bij de lurven willen grijpen of zal het mijn verjaren zijn dat gedachten in de schemering zich meer gaan spiegelen aan mijn sterven dan wel morgen slechts de idee is minder van de toekomst…

het goud glanst minder dan gedacht de zekerheid die altijd stralend lacht heeft nu wat schaduw meegebracht nog zit het edele in het hart kleurt onderscheid de exclusieve schijn van schaarsheid in de monetaire schrijn maar wat standaard is wordt onderuit gehaald vertrouwen gefileerd de maatschappij raakt ingekeerd en hangt zich…

denkt U dat doe ik later als ik het minder druk heb met pensioen ben, bedenk dan dat Uw later niet komt werkelijke later is anders omstandigheden zijn anders U bent anders, Uw behoeften en wensen zijn anders wilt U iets graag, doe het nu later is een andere wereld geen heden dat opschuift voor Uw later is 't later te laat…

Allemaal kruizen op een rij, als soldaten in het gelid Allemaal staan ze daar te wachten op ’t eerste zonnelicht Allemaal tot ze een ons wegen of nog minder Kan een poosje duren hoor Ze hebben helemaal geen hinder van de moeilijke metafoor Dat alles gehaast en snel moet gaan Dus zie ik met lede ogen, die kruizen nu al jaren staan.…

uit het niets strooi je zand in mijn ogen onheilspellend niet minder pijnlijk werp je barricades op waarachter je veilig toekijkt, was je jouw handen in onschuld om jezelf van iedere blaam te zuiveren, veranderen korrels ineens in wijsheid daar jij uit de leer citeert die niet de mijne is blijkt het geheel gestoeld op drijfzand…

. -------------------------------------------------- Een versje over anders (maar niet minder) zijn (en je anders voelen). Geschreven toen ik 13 was. (Zelf ben ik geen mulat).…

. ------------------------------------------- De polistaal wordt helder Nederlands, (Slecht nieuws voor rechters en juristen, Er valt gewoon veel minder te betwisten) Een inhaalslag voor een gemiste kans. Op taalgebied zijn hier dus ziende blinden Die bezig zijn het wiel weer uit te vinden.…

het jaar kende precies zijn plaats het was bezig met wat bewegen moest het vond het moeilijk om zichzelf aan te raken toch liet het een spoor achter van mooie en minder mooie dingen in een wereld van ontmoetingen waarin activiteiten samengebracht werden in een beschaafd applaus deze tijden weerspiegelen nu in onze herinneringen.…

Getooid in een cape Een masker dragend Buitengewone krachten Aandacht vragend Op zoek naar erkenning Zelden verkregen Een vertekende schaduw Als licht door de regen Het goede voor ogen Het masker evenzeer Op zoek naar zichzelf Niets minder niets meer Wel kunnen vliegen En toch onbemind Het hebben van dromen Hoort nu eenmaal bij…

Je wordt er niet beter van, je kijkt een week wat minder treurig misschien. Kortom, een hoop gedoe, slecht voor je rug... Blijf toch gezellig thuis, dan leggen we nog een scrabbeltje. ------------------------------ uit: 'De allesvrezer', 1997.…

Ze zien steeds minder.…

deze dagelijkse overkill aan doen, werken ons kapot minder...het laten? Van...... eeuwen sneeuwen niets opgestoken? niets geleerd? We leggen ons te snel neer bij het lot.…

Een iets minder geslaagde erfenis van mijn vader geeft ma aarzelend toe. Wees er fier op, zei ze. Het is een echte karakterneus. Ja, daar was ik vet mee. Precies dat onderdeel had ik liever van haar gehad.…

harde noten gekraakt: dommelend door de domme discodreun, trein trekkend naar het land van zero onderweg afgehaakt op een smalle reep tussen zee en strand snel ondergedoken in het volle zwembad minder diep dan gedacht wachtend op het blauw van de nacht om te dobberen op haar golven zacht…

mijn blik bevat ineens veel minder ik er is een vreemde door mij heen gegaan ik zag lachen om verdriet met ogen die geen ander ziet mijn geest heb ik nog vrij het lichaam is niet meer van mij vaak ben ik bang dat zij me gaat verlaten mijn hoofd zal haten omdat ze me niet kent mijn stappen dwalen gedachten malen ik ben vergeten…

n blauwe lucht waarin ‘n berglandschap van lobbig geklopte room aan de horizon een eiland van grijs zand voor het eiland helderblauw water en daarin een stoel een stoel in het water niets meer niets minder en toch is de stoel zoals hij daar in het water onder de blauwe lucht met wollig witte wolken meer dan een stoel veel meer…

wanneer de donkerte van de avond haar muil opent en het licht ons nog even de hand wil reiken ervaar ik een naderende stilte als zou de dood mij bij de lurven willen grijpen of zal het mijn verjaren zijn dat gedachten in de schemering zich meer gaan spiegelen aan mijn sterven dan wel morgen slechts de idee is minder van de toekomst…

De blauwe vlinders leven op honing uit de toverwereld van veranderingen - het weer en de wind en de vleugelslagen van al de lichamen met meer of minder geluk opgelopen schade en tranen om ongewenste aflopen Ik masseer mijn zere buik vol vampiermotten Zolang ik leef zullen er blauwe vlinders opvliegen uit de schoot van mijn genegenheid…

Een macho vindt zichzelf een hele vent Maar is in wezen een vent die zichzelf niet kent Een bink, een stuk, een spetter Die stoer en branieschoppend minderen kloot, die etter!…

en opeens zijn daar de herinneringen wat was je toch een mooie man alle leuke en minder leuke dingen; dat een mensenleven zo veranderen kan...…

Vergeten tijd ligt achter ons, in angst baren we het leven, tussen geboorte en de eindigheid, we zijn schepen van de hemel en op de zee, we zijn het ontgonnen land, borelingen uit de eierstokken van de zon en maan, schepen worden kleiner, zeilen bollen minder , blouses minder wit, hét ontbrekende in volheid moet nog komen, als in boezem…

Een warme zomeravond midden augustus, Toeschouwers als Jan,Piet,Jef,Toon,Marie en Hollandse Klus, 3 meiden, 3 instrumentalisten op 1 podium, Even ver weg onze gedachte aan terreur, kernrampen met in elke apotheek extra veel jodium, Jazzy tunes en sexy looks, Hot pants met billetjes afgelijnd, Zangkunsten en performance wat minder verfijnd,…

Het mooie zit van binnen Dat duurt tot aan het end Het uiterlijk wordt minder Dat is algemeen bekend Wat ideaal? Wat schoonheidswaan? Zit je lekker in je vel? Laat dan de potjes en flesjes staan Met zo'n uitstraling red je het wel…

Toch voel ik wat voor jou , dat word niet minder maar wel meer. Je zal altijd een vriend blijven, want ik sta bij je in het krijt. ik zal altijd van je houden, en ik wil je nooit meer kwijt.…

de eeuwige andere kant ineens sta je er midden in als je wandelt in de stad over land door dorpen zoals sommigen nog doen jij en ik vermoed ik steeds minder mensen ze gaan het uit de weg dan hoeven ze niet te denken over asielzoekers het waarom van een spuit een verlaten boterbriefje de betekenis van verlatenheid alleenstaande nauwelijks…

Niets is minder waar! Ik laat mijn hond om half zes 's ochtends uit en zowaar: De merel zingt op het dak en fluit. De zon moet nog ontwaken... Ondanks de vrieskou verschijnt er een glimlach op mijn gezicht: "Koning Winter" blijkt toch voor de lente gezwicht!…

Ze vergeet ’t heet dement alles ze leeft bij de dag telkens weer ze wordt opstandig soms en dat komt omdat ze af en toe heel eventjes zich herinnert dat ’t ooit anders was ze dementeert, vegeteert op zichzelf geagiteerd reageert ze maar soms lichten haar ogen op, alleen worden die lichtpuntjes steeds minder.…

Woorden kunnen helen Woorden kunnen pijn doen Als iedereen daar bij stil stond Zou er minder pijn zijn Blijheid zien na je gesproken woorden....... Of de pijn zien in de ogen van de ander.... Als iedereen daar bij stil stond Zouden we weten waar we voor kiezen Woorden die helen Maken de wereld zo veel mooier…