Alle inzendingen over kerstmis

De man vraagt me heel vriendelijk - ik vind het zelfs verdacht - of ik even tijd heb. Een afgemeten antwoord rolt over mijn lippen, stuitert een paar keer tegen de man zijn oren en verdwijnt met het regen- water in een afvoerputje. Hij draait zich om, een straatkrant in de hand, op zoek naar een volgende passant. Ik ben het weer. En knik…

Gaudete klinkt vandaag het lied, Gaudete, wees nu maar heel blij want God de Heer, Hij is nabij - gelukkig wie het gloren ziet van 't komen van het licht op aard, van 't Rijk dat alles eens doorgloeit, bevrijding voor wie is geboeid; gelukkig wie die hoop bewaart... Gaudete, 't kind speelt bij het hol van slang en adder onbevreesd... Eéns…

Het zou zo mooi kunnen zijn maar is het niet decembermaand vol vrede maar in mijn hart is het dat niet het zou zo mooi geweest kunnen zijn maar het enige wat ik voel is diep verdriet, een zielepijn die ik niet verwoorden kan decembermaand vrede op aarde mijn geliefde vriend is niet meer hij stierf geheel onverwacht mijn vriendin ligt op sterven…

Kerstmis in zicht! een kerstboom met ballen en lichtjes verplicht. tassen vol hapjes hoe speel ik dat klaar? Grauwen en snauwen, geen mens om te sjouwen en alles loeizwaar ach, wist ik het maar dan werd het voorlopig geen kerstmis dit jaar. Dan de kaarten maar schrijven om vrienden te blijven Wat pijnstillers slikken om verder te gaan…

Tijdens de kerst, wit een koud als het weer gaat vriezen Krijgt ze het zo snel benauwd en gaat ze zitten kniezen Alles om haar heen lijkt zo groot en zij zeer klein daartussen Dat witte maakt het zwarte dood maar het blijft de warmte sussen Het koude verkoelt haar hart zo koud als harde steen Met kerst beleeft ze opnieuw haar smart zonder…

De BOOM.... ja, ze mag weer hoor, want Sinterklaas cs zijn er vandoor Na bijna een jaar lang ongeduldig wachten, nee... sterker nog, lijdzaam zitten smachten, kwam het symbool van warmte, gezelligheid en vrede, weer soepeltjes de kerstboomdoos uitgegleden. En eindelijk daar staat ze dan potjandorie ! In al haar volle schitterschijn en glorie…

De kerstdagen zijn in aantocht Het licht dat vrede zal brengen Vele kaarsen worden ontstoken om de wereld met warmte te vermengen Toch lijkt de vrede elk jaar verder weg en in een schouwspel van bloed op te lossen De wereld is door terreur haar glans verloren Langzaam dooft het licht over de groene bossen Niemand weet hoe lang deze strijd…

Het inhoudsloze geneuzel, ben ik al reeds tijden moe. Net als al dat getreuzel, zo kom ik nergens meer toe. Het eindeloze straatje, van werken tot 's avonds laat. Geen tijd meer voor een praatje, is dit waar het om gaat? Al weken probeer ik het gat te dichten, van gezin, naar hobby en vrienden, en dan nu nog Kerst op de koop toe. Wat…

als ventje van acht stond ik met mijn neus gedrukt tegen de ruiten kinderdromen achter glas waar ik mij blind op staarde in winkels vol bijeengepakt het gaf eigenlijk geen pas destijds doch met een soort van zelfkastijding bood ik weerstand aan verleiding... toch keek ook ik reikhalzend uit maar rekende op niets…

Jezus de Verlosser is geboren voor wie het wil horen: níet voor de Christenen níet voor de Moslims níet voor de Joden níet voor degenen die hun heil zoeken in de vele andere goden maar Jezus is geboren gewoon voor de mens zoals u, ik en al die anderen want ten tijde van de schepping is kennelijk onvoldoende voorzien dat de mens zo zou…

't zal 'n stille Kerst worden zo zonder jou Zonder je tred in de gang Zonder je stem aan tafel Ik ben bang dat we wat ongemakkelijk Je zorgende handen op 't damast zullen zoeken 'n stille Kerst zal 't zonder twijfel worden Niet slechts de weerman voorspelt wat lichte neerslag en meer decemberkou.…

O, was ik maar 1 avond Sinterklaas En mocht die avond 5 December wezen! En kon mijn toverstaf elk mens genezen van wat ie maar niet laten kan, helaas Dan zou ik ieder mensenhart van steen, en ieder hoofd verstard tot ijskoud marmer, wat zachter willen maken, ruimer, warmer; zodat de vlam weer uit de ogen scheen. Mijn mantel, staf en mijter…

Advent, tropisch warm, overhemd met korte mouwen… Zwetend met een Kerstboom sjouwen. In m’n hoofd alarm - Ongekend! Sneeuw, dwarrelend wit bracht ons toen de Kerstmissfeer… Vadertje winter, wanneer kom je weer? Verdrijf met kille pit m’n geeuw! Kerstmis, malse konijnenbout; waar blijft de échte kerstgedachte? Feest van ’t Licht -…

Ondergedoken in een stal geen plaats was meer in Nederland voor hem, die nimmer heersen zal. Een winterkoning donker vel weggestuurd op hoog bevel geen ster of eerbewijzen noch zoeken hem de wijzen. zijn moeder wordt zijn huilen moe en dekt hem met wat lappen toe slechts daar vindt hij erbarmen in moeders warme armen Een sterrenregen…

laat mij de oude zwerver zijn die door de straten gaat zonder herinnering en voor de luiken voor de Febo sluiten daar nog even staan HEB MIJ NU LIEF VOOR LATER…

Kerstmis De Sint Jan, de deuren wijd geopend, geur van wierook, gedrang om de levende stal. Honderden kaarsjes in devotie ontstoken, een dakloze zijn krantjes slijtend in de hal. Overvolle winkelstraten, uitnodigende etalages, poppen stijlvol gekleed in kersttuniek. Haastige menigte, de laatste inkopen, een vrouw slapend onder kranten…

Toen maakten ze een stal van stro en hout, boetseerden dieren en een voederbak, een ster die klaar in lichten openbrak, versierden dennentakken rood en goud. Toen vleiden ze een kleine schattebout -die lieve handjes blij naar buiten stak- in de kribbe, wijl de sneeuw op 't dak zo kunstig liggen bleef, maar ijzig koud beklijfde net zoals…

toen maakten ze een stal van stro en hout boetseerden dieren en een voederbak een ster die klaar in lichten openbrak versierden dennentakken rood en goud toen vleiden ze een kleine schattebout - die lieve handjes blij naar buiten stak - in de kribbe wijl de sneeuw op 't dak zo kunstig liggen bleef MAAR IJZIG KOUD BEKLIJFDE NET…

Kerstnacht - het woord is als een lafenis, een koele sneeuw, glanzend onder het zachte stralen der sterren - op de landen is het weerloos stil, een ongerept verwachten. Kerstnacht - het eenzaam zwerven der gedachten rondom het oud verhaal, het nimmer uit te spreken verlangen naar het helder zingen in de nacht en het opgaan van de ster, een…

in de stilste nacht van korte dagen spreken vragen luider in verhaal een taal die dwingend is die handenwringend schrijnt omdat er nooit een oplossing verschijnt die draagbaar is voor beide kanten ook de kribbe had daarmee te kampen want in het onbevlekt ontvangen van Maria nam ook Jozef zijn gereedschap mee ik zag die…

We waren van 't voetbal teruggekeerd, we hadden een treinstel verruïneerd en we liepen nog wat door de angstige stad en toen riep er eenje: Hé! Zie je dat! Daar is verdomme een ster gekomme! Toen riep er een ander: 'Heremejee, dat is een nieuw geintje van de ME: nu jagen ze ons weer op de vlucht met helicopters, hoog in de lucht, en er…

ik hoorde de sopranen als nachtegalen zingen in het dennengroen van kerst het orgel speelde weer op koperen bazuinen en liet de boodschap blijde luiden het kind is daar waar zon het licht vergeet en winter weer van wanten weet dus tijd voor vrede in de donkere koude nacht hier vindt het religieuze jaar een nieuwe start…

24-12-2005 een zachtblauwe lucht met oranje en grijze flarden staat over de sombere heide het decemberlicht weerkaatst in de plassen spiegels in de schemering de nacht wordt als alle andere kinderen worden geboren geloof in de toekomst in het nieuwe leven kraamvisite zit nog bij het vuur straks komt er licht uit de hemel de wonderlijke…

Hoor hoe stemmig de klokken klinken hun tonen verhalen melodieus het wonder dat eeuwen geleden in nacht hoop in een bange kille wereld bracht Ik hoor het gebeier en blik omhoog in de hoop dat er nog steeds een macht bestaat die erbarmen met de mensheid heeft en inzicht en vrede tot verwondering geeft in het holst van de nacht…

groen is in zijn bladeren gestorven de wind verritselt ze voorbij dood is op de grond geborgen beschermt haar voor het wintertij takken dromen van een lommerrijk verleden heden is alleen en kaal ze vertellen hoe ze door de kou hebben geleden een eeuwenoud en triest verhaal ze wachten op de lange nachten en de maan vorst laat…

op de berg Nojin Gangzang vele valleien gaan van Lhasa zeven duizend meter hoog zit witte sherpa Tabula Rasa roerloos in de wacht voor de verschrikkelijke Kerstman Yeti Eeuwig zijn Sneeuw God vergeten stil kwam daar een stip steeds naderbij yakboterlampjes flikkerden hoog op Tabula Rasa ratelde onbewogen op hete kolen met zijn gebedsmolen…

Ongerept en onbetreden krijgt de tijd iets van weleer samenlevend in het heden blijkt verdraagzaamheid soms teer…

Kerst ben ik vergeten wil het niet meer weten de dennenboom en stal handel pikt zo je heelal ik heb de geest gegeven aan hen die van commercie leven, mijn vrede was al eerder weggegeven toch zoek ik naar de ster die middernachtelijk staat te stralen, Betlehem is nog ver maar Zijn geborenworden zal ik halen…

niemand slaapt of sluit bewust de ogen de stilte van deze nacht kan schreeuwen of opnieuw verwonderen het ligt niet in mijn macht de verzuilde gevoelens van dit moment zomaar af te zonderen het zijn verleden gedachten van latijnse gezangen ook de droom van opnieuw verwachten waar mijn hart onbewust door wordt bevangen maar bovenal…

Het ezeltje kijkt achterom. De herders, ze gaan weer naar huis. De wijzen een groot blokje om. Men bouwt van een kribbe een kruis.…