Alle inzendingen over vriendschap

We dwaalden langs akker en door veld door veld en langs akker Zon en wind hielden ons wakker we kenden tijd noch uur We maakten zo ons avontuur... uitgedaagd door 't landschap Jij zei: we hebben wind in de rug Ik zei: we blikken in een laagstaande zon Op de weg terug was het net andersom.…

Als ... je nu bij mij kon zijn, Kon je me troosten. Als ... je nu bij mij kon zijn, Kon je me liefhebben. Als ... je nu bij mij kon zijn, Kon je van me houden. Als ... is een oneindig mooi woord.…

Tast muren af liefdevol muren af en vensters als ogen Er is enig mededogen winter is in aantocht met z'n kille ademstoten zoekt zich -onder pannendaken- naar kier en reet stuit op oude vogelnesten En -via de spiegelruit- zie ik jou lopen met je schaduw maak je danspassen.…

Ben je verdrietig? Kom dan bij mij, dan leen ik je mijn schouder, huilen is vrij. Ben je boos? Kom dan bij mij, dan praten we er over, uiten is vrij. Ben je weer blij? Kom dan bij mij dan vieren we dat samen, vieren is vrij. Ben je soms eenzaam? Kom dan bij mij en speel dan samen, een spelletje met mij. Ben je gelukkig? Blijf…

Geen kracht meer om te dragen, teveel verdriet en pijn. Jij wilde zonder vragen mijn ondersteuning zijn. Mijn zon in donk're dagen, mijn droogte na de regen, dankzij jouw zorg en liefde kon ik er weer tegen. Je vroeg nooit naar een reden, maar luisterde gewoon, daarom ben jij voor mij een heel speciaal persoon!…

wat ik wil zeggen is niet zo veel wat ik wil uitleggen is maar een deel ik wil je zeggen wat ik voor je voel en uitleggen wat ik daarmee bedoel laat me het zeggen zeg niet hou op laat me uitleggen waarom ik niet stop in het grote geheel ben ik maar een deel hoef niets te zeggen niet uit te leggen wat ik bedoel als ik voel…

Soms wil ik huilen dan lach ik maar want dan denken de anderen wat doet die weer raar soms wil lachen de hele dag lang maar wat anderen dan denken maakt me weer bang soms is het moeilijk je gevoelens te uiten ben ik verdrietig van binnen maar blij van buiten jij weet wat ik bedoel daar heb je vrienden voor je weet wat…

Als je wist hoe ik je zie, Als je wist wat ik voor je voel, Al je wist wat je met me doet, Zou je begrijpen wat ik bedoel? In jouw buurt ben ik gelukkig, In jouw buurt voel ik me goed, In jouw buurt kan ik mezelf zijn, Zou je beseffen wat je met me doet? Als ik je zie word ik warm, Als ik je zie wil ik naar je toe, Als ik je zie wil ik…

TOEN omdat we kleine vriendinnetjes waren die met elkaar speelden nooit ook maar één moment dat wij elkaar verveelden! NU omdat we samen alles beleven en delen vriendschap als deze zijn er niet vele! VOOR ALTIJD omdat als we oud zijn terug kijken op onze geweldige tijd; die herinneringen raken we nooit meer kwijt!…

leeg is de kapstok, mijn vrienden weg, hun gezichten bleven nog even een rondedans maken in mijn gedachten; tot zij weerkomen en vrolijk hun jassen ophangen aan mijn kapstok.…

Ik zie je niet Je bent er wel Ver weg En toch dichtbij Heb ik verdriet Zul jij me troosten Die gedachte Maakt me blij Als ik val Zul jij me vangen Als ik roep Hoor jij mijn stem Als ik lach Zul jij me horen Blij Dat ik gelukkig ben !…

zonder hem geen oorlog dus ook geen vrede na wapengekletter is het zo …zo kalm en rustig toch? geen warme zoete zon na het gedonder en gebliksem het regenwater staat heerlijk hoog in je ton zelfs met je eigen liefde zou het leven saai zijn wat gaat erboven een kus nadat je de ander griefde? hopeloos verloren de macht zonder oppositieargument…

Geef hem Je vingers In zijn oren, Want de wereld is te luid. Hij wil er uit. Maar de stap te groot En onrechtvaardig. Hij voelt zich klein. Een vriend geeft hem Een podium Om in stilte Op te wenen, Met staande ovatie En een zacht maar oorverdovend applaus. Wees die vriend, met die vingers Die met de winden waait…

Zoek mijn mond niet aan jouw lippen, mijn vreemdeling voor een gesloten poort, daar vloeien tranen waar licht in gloort, in zeven nachten waarin ik niet kon wachten op zeven harten, ontspon het bloed in het wederwoord van zeven rozen, voor alle dagen een gekozen, die ruisen langs de bron, gewassen door de zeven kruizen, waar…

hoe kun je geluk omschrijven vroeg ze ietwat verlegen aan haar vriend de wind die liet even door zijn fluisteren haar haren wapperen ze voelde het tot in haar tenen haar voeten dansten een warm gevoel doorgloeide haar hart handenvol geluk zomaar op een zondagmorgen vriendschap een kostbaar bezit…

als houdbaar consument word ik inhalig en alert bij zegels voor een kerstpakket of stickers voor de kinderen want 't album moet compleet vergeef mij dus het sparen van een lach, een ogenblik het zingen van de stem of anders, zachte streling van de woorden ik leg ze vast, verzamel alles wat ik kan kom vaker bij je langs hou ook…

voor jou droom ik liefde en een heerlijk leven de mooiste sterrenhemel dezelfde die ik nu zie waarin de maan je toelacht fluister het je heel zacht toe met een kushand in de wind…

het zijn die mensen die je leven kleuren hen heden te kennen zal je nooit betreuren het zijn die mensen die je opbeuren je laten lachen je leven opfleuren het zijn die mensen die van je houden…

Als ik mezelf verlies dan ben jij er die me vindt ik zoek waar jij zoekt maar al die plekken maken blind Je houdt mijn hand vast je laat me dit zien elke plek waar ik was geweest Je laat me nooit los je laat me nooit gaan Pas als je zeker weet dat ik het overleef Dus ben jij die het me zegt? die een arm op mijn schouder legt? dan ben…

Vandaag zou je verjaardag zijn een kaartje sturen hoefde niet feliciteren evenmin. Vandaag zou je jarig zijn, een feest is er niet, jij evenmin wat rest is een stil verdriet. Ik mis je zo…

Schouder aan schouder zij aan zij Ik ben ik en jij bent jij Samen op weg soms is het leven zwaar Als het je even teveel wordt kijk dan naast je ik sta daar…

plannen worden gemaakt nadat het idee werd geboren zullen we…….een glimlach ja we gaan stevige stappers aan we deden het al vaker samen er is verbondenheid jij loopt wat harder ik moet de pas er in zetten maar het maakt niet uit zo’n dag met jou waar die ook heen leidt geeft zoveel moois en zoveel kleurrijke herinneringen dat de dromen…

Een diep dal, zo diep dat het er donker is. Een dal waar nooit licht zou schijnen. Hoe heeft het zo ver kunnen komen Dat de wolken niet meer voor jou verdwijnen? Ben jij dan zo in de steek gelaten, Voel jij je op deze wereld dan zo alleen. Ben je dan zo gekwetst, zo vertrapt, voel je dan helemaal geen liefde om je heen? Wat is er gebeurd…

ik was vergeten hoe groot je ogen waren of hoe speels zij konden zijn zag dat weer even wist opnieuw hoe vriendschap mocht zijn ik was vergeten hoe jong je nog was en de eigen wereld wist te bespelen lachend zoals lachen bedoeld was spelend met woorden en blikkend op muziek van reflecterende akkoorden ik zag het weer zomaar…

Vanaf een afstand Zie ik je pijn Het verdriet in je ogen Omdat het zo moet zijn Ik zie je vechten Ik zie je gaan En voel me machteloos Aan de zijlijn staan Met kleine stapjes Die je zelf niet ziet Kom je lichamelijk verder Maar niet met je verdriet De weg van accepteren Is nog een heel eind te gaan De tijd heelt veel wonden Maar…

Thuis is mijn haven, soms dichtbij dan weer ver weg. In alles heeft mijzelf zich voltrokken. De klok die alijd voorloopt, de hond, de kat, de ongestemde vleugel: alles begroet mij met vriendelijkheid.…

Je gaat mee in de herfst en in de lente, drinkt de tranen en juicht met en omwille van de ander. Er is verschil, soms tegenstelling maar altijd ook zielsverwantschap, herkenning en bevestiging. Het beste roep je in de ander naar boven en naar buiten, je schaaft en beitelt aan jezelf. Je gaat mee als de bladeren vallen, als het stormt…

Zulke dikke vrienden waren we, niemand kon er tussenkomen, de gekste dingen maakten we mee, ze zagen ons allemaal als één. Nu is het niet meer één maar twee, niemand die het ziet, maar ik zie dat de ander geniet, mij inruilen voor een ander, weglopen als ik tegen ze praat, gemener kan haast niet. Niemand die het ziet, maar ik zit vol…

met het anker losgeslagen windstil in de haven drijven wij toch langzaam weg naar volle zee drijven wij weg en geesten reizen mee het kalme water klotst zachtjes tegen het schip dat vaart onder de vlag ik zink in mijn liefde voor haar een matroos speelt een lied op zijn gitaar voorlopig nog geen land in zicht de haven inmiddels ver…

Spiegeltje spiegeltje, Kom, hou me eens een spiegel voor Je kent me toch zo goed? Misschien dring je tot me door Weet jij wel hoe het moet? Toe dan als je durft Kom, hou me eens een spiegel voor Al doet het misschien pijn We worden er alleen maar wijzer door Ik zal niet beledigd zijn. Toe dan als je durft Kom, hou me eens een spiegel…