Netgedichten

netgedicht (nr. 31.326):

Dierbaar

Misschien dat je het woord betrad
in taal van mist, pijn van regen
dat ik je bij me hield in schemering
mensen wegduwde uit de intrige

maar je bent mij dierbaar
als mijn eigen ik, zonder twijfel
je blijft steeds bij mij in dromen
die dichterbij durven te komen

je blijft jezelf, ook zonder masker
maalt niet om status, of veinzen
je blijft gewoon een geweldig mens
die om onzin durft te grijnzen.