Alle inzendingen over zaken

vertrek uit huizen in boos verdriet hartezeer ontparingen men ziet ze vaak bij pakken neer gekeuteld nog van muizen lege kamers vol met zakken kale peertjes lichten verloren waan gedeeld bestaan bruine dozen kilo’s herinnering verteren onuitgepakt bij helle schrijn van ochtendzon…

het is koud vandaag de lucht is flinterdun en brengt de sterren dichter bij het bibberoog slechts vertroebeld door de nevel van een ontsnapte ademteug er zijn geen handen meer verstopt in zak en want worden ze niet geschud noch uitgestoken naar de naakte rafels van een man die stilaan blauwer ziet deze nacht zal Nello sterven opnieuw…

kleuren verschieten als dromen verschralen zoals de zon vertraagd gaat zakken om de schaduw weer op te halen niet dat de kou dan toe zal slaan of de blik zich verengt neen, de uren schrijden voort dag en nacht raken weer stilaan vermengd opdat het leven weer tot het alledaagse behoort…

Een uitgestoken hand is een hand die niet slaat, zo heb ik altijd geleerd maar soms in je leven gaat dat wel eens verkeerd Als je dat overkomt raakt dat je hart, dan doet dat best zeer Maar gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer Dus de volgende hand pak ik direct weer aan en ik vertrouw dat echte Vriendschap wél kan blijven bestaan.…

beroerd word je door dat heksenleven zodra je verdwaalt ervaar je licht in het bos mevrouw op nr. elfendertig met druppelneus werd verzonnen,en laat ons nog aanbellen ook zo`n wijf weet alleen maar hoe blauw te brouwen want haar zwarte kat wil de oven niet in, hij vogelt met die pannenkoek-tieten-bultrug alsof het de normaalste zaak van de…

in een leren zak genaaid zal ik stroomafwaarts drijven, mijn klein gezicht omhoog - de hemel dun als boterhampapier, de zon een zere plek. ------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1983.…

Dan gaat de oude ‘koe’ in formaat iets geslonken weer terug in de zak. “Tot de volgende keer,” zeg ik zacht wanneer had je me ongeveer terugverwacht?…

Jij maakt je nergens druk om, ook al zak je elk jaar een niveau, zelfs wat je mij aan doet kan jou niets schelen. Maar hoe slecht je ook voor mij bent, ik blijf van je houden en misschien is dat wel het ergste.…

Alle reserves worden aangehaald Aandelen zakken, zo ook de provisie En zelfs hun plaats in de Eredivisie Waardoor de motivatie is gedaald Want spelers van de linker- en rechterflank Kwamen wel rechtstreeks van de reservebank --------------------------------------------------------- …Nadat DSB te horen heeft gekregen dat ze waarschijnlijk…

. ---- In het dagelijks leven denken mensen 46,7 procent van de tijd aan andere zaken dan waar ze op het moment mee bezig zijn.…

(Adem voor mij (II)) In tijd is leven slechts een fractie waarin wij alles willen en moeten doen Wij willen dus volop geleefd hebben De jaren hebben mij ge- leerd dat geduld de schoonste zaak is voor mij voor jou, ons en iedereen Wij vormen samen in flakkering van het allermooiste kaarslicht 'n perfecte eenheid Een apothe- ose…

Alleen op de wereld Voelde hij zich, jongen Van het Drentse platteland, Academische graad op zak, Voorzichtig aan zijn loopbaan Begonnen, met de beste intenties Om het voor de kinderen In de klas zo goed en welgemeend Mogelijk te gaan doen; Waar de kinderen hem Met open armen ontvingen, Waren het de vakbroeders Die in een kring…

Die dag vroeg je ook of ik misschien de naad van je zwarte jas wilde dichten, en door je kapotte zak kon ik erbij. Met roze draad, nog op de machien, dichtte ik de gaten. Je verbaasde je over het vlotte herstel en bedankte me blij bij 't verlaten en ik verbaasde me over jouw vlotte herstel na je kou.…

Struik met dode blaad'ren Aangevreten door vorst en zout, Maar dan - Lenteknoppen vormen zich Uit het onzichtbare niets, Nieuw leven baant Zich een weg Door de oude dood, Twee knopjes zijn nieuwsgierig, Laten zich al vast zien, Bekennen kleur Voor 't nieuwe leven - Langzaam zakken de wintersporen Weg in de schoot van de lente…

Je handen in je zak, je haren zilvergrijs, je ogen hemelsblauw en ik... kijkend naar jou. Je had je netjes aangekleed, want het was zondag. Dat was je zo gewend. Ik weet nog wat ik zei: “Eigenwijze vent.” Je bromde wat terug. Het gevoel dat me dat gaf... Je was zo knap! Dat wou ik toen niet weten.…

Tijdens lange nachten vergleden de dagen, tijd verzadigde de aarde volmaakte stilte wakkerde haar in nevelen gehulde bladeren aan tot rust, kleur en aanvaarding van ontheemde zaken, de herfst begint te dagen vervlogen tijd zij is niet meer in te halen, wel dweepzuchtig genoeg om haar voldaan bestaan in woorden te bewaren.…

laat de zon verrijzen werp haar in de lucht als de zon gaat liggen en zijn arm opsteekt schijnt hij uit zijn oksel als hij zijn arm laat zakken wordt alles donker als hij die weer opsteekt lijkt het alsof de dag begint alles heeft een verhaal als je maar kunt luisteren…

met eierkapsel op z'n wulks tikkeltje pinnig stekelrogs enterde ze zeecafé de makreel van oudsher jolig en fideel joop de jutter in haar zog als steeds kokkels bol op zak strandgaper met aan alles lak brutaal in beeld nog hondshaai ruim betekend door veel kraai ze zag er echt niet uit mijn venusmosseltje van weleer - durf het bijna niet…

Soms is Jaapje een heel stout aapje zo gek op nootjes pakt dan met zijn pootjes het overal uit maakt altijd iets buit uit iemand z’n tas of de zak van je jas hij ruikt ze altijd en vind het geheid zelfs onder je hoed ruikt hij het nog goed echt overal doorheen bedoelt het niet gemeen maar vind het zo lekker en baalt als een stekker…

liefje mijn liefje mijn ex hartendiefje liefje mijn liefje ik had je zo lief nu is de zondag gekomen om mijn plan uit te voeren waar ik al weken over lag te dromen één mok gitzwarte koffie, om in te roeren een lieve glimlach als zoete wraak mijn ontwerp slinks en doordacht begon maandag de grote schoonmaak en voor de vuilnisman 'n zak…

Grote mensen maken afspraken ook vette deals, hun zaak Persvers vermaak of dik misbruik gewoon wetsspraak. Geen garantie dat ze vervolgd worden, omkoperij aan de orde Doet nog weinig ter zaken, niet meer aan de orde. 't Schone onschuldige wezen laat je maat best best met rust Weet dat ik je erg rauw..... lust!…

Onderwijl worden zaken afgehandeld en de een heeft nog meer dan de ander te bieden. Een harde concurrentie ligt er aan ten grondslag, maar de feestvreugde is daarom niet minder. Deze gaat gewoon door en op ieders gezicht zie ik een zelfingenomen glimlach...…

Ten langen leste heeft Kamp toegegeven, Dat bij de winning van het Gronings gas, De aandacht louter uitging naar ’s Rijks kas, Iets anders, dacht hij, deed de bodem beven. En dat hij nu ineens praat over spijt, Staat vast ook los van de verkiezingstijd.…

Ooit was us Frans een Limbo zonder bril Nog donkerharig, rap van tong en pen Het lijkt of ik die man niet meer herken Als Brusselman met baard, fool on the hill Voor Greenpeace zijn z'n plannen nog te vaag Halfbakken kool en geit gespaard: te traag!…

Verloren Dwaal ik Door de tijd Ben ik Ingekapseld Door intens verdriet Woordeloos Omhels ik droefheid Laat zakken De moed Om verder te gaan Ik weet niet hoe Of waarom ik leef Weet niet als anderen De onbevangenheid Om open te staan Onschuldig te zijn Alleen maar te zijn In mijn dromen Zoek ik Tastend in beelden Naar antwoorden…

de mantel van het zwijgen hangt weer om mijn schouders de zakken propvol stilte ik hou ervan de stof zacht langs mijn lichaam te voelen glijden in waterdichte plooien en te horen hoe goed niets zeggen bij mijn persoontje past zo kan ik dagen en zelfs weken lopen tot jij dan heel behoedzaam in dit stille pakje tast…

Druppels vallen op het doek boven zakken slapend vlees Warme adem blijft gevangen het snurken zacht en hees Een uil kijkt naar de sterren verslikt zich in wat lucht repeteert nog eens zijn kunstje nu in vogelvlucht Zachtjes vallen dromen synchroon met strepen ster Na al die vele kilometers is thuis nog steeds niet ver…

Ze is een dichteres van elke zak patat. Ik zie haar denken: 'Vent, ga eens existeren!' ---------------------------- Uit: 'Dat zijn zo de dingen waar het hier om gaat', 2002.…

geluiden gaan nooit weg verspreiden zich ijlen na in een lichter dan luchtlaag net als jouw lach die kleuren bloeit de wereld aanlicht met haar schoonheid die warmte deelt in aanstekelijkheid de mens verblijdt in een van binnen heerlijk doen gloeien zo stromen levensenergieën die het lijf doen dromen van spectaculaire zaken…

De Omroep mag slechts serieuze zaken aan kijkers bieden, geen amusement. Maar ik vertrouw de mensen voor geen cent, die droogstoppels, die nooit een kwinkslag maken. Want weet je dan niet Medy van der Laan: de boog kan niet altijd gespannen staan! ------------------------------------------------------------- ...…