Alle inzendingen over religie

Hij was een Jood die zich boos maakte Op de geldwoekeraars in de tempelhof Woedend kregen zij van hem een pof Die hypergevoelige snaren raakte Het bleek niet de uitgelezen plek en tijd Om dit te doen op het feest van Pesach Zoiets beroofde het Sanhedrin van zijn gezag En bezoedelde hun integriteit Jerusalem was een politiek kruitvat Een…

ZWEDEN OP IJBURG Alsof ik Zweden binnenwaai 'De Binnenwaai' biedt 'n schuilplaats tegen de regen, wind, sneeuw en ijs op zomers IJburg of winters IJsburg Zweden met mooie groene zomers en steenkoude witte winters doch dan brandt de houtkachel geurt de keuken en branden er kaarsen 'De Binnenwaai' biedt kaarsen aan die je niet…

Gij die, daar duizend wereldbollen, Geregeld, om hunne assen rollen, De kracht van hunne werking voedt: Gij die, tot op de verste palen Der schepping, waar geen zonnen stralen, aan 't Niet uw aanzijn voelen doet: Gij, op wiens wenk, uit 't hol der bergen, Die met hun spits de hemel tergen…

Des harten binnenst overleg, gezegd, gezucht, gedacht! Het trillen van een stille vlam die naar de wolken tracht. Het slaken van een ademtocht, het vallen van een traan de blik naar boven van een oog door God-alléén verstaan. De eenvoudigheid, het kunstloos waar der kinderlijke taal, maar aan wie plaats gegeven wordt…

Die de blinden blinde smaden, Daar uw glans hun schemer dooft Waar de kroon van uw genaden Weerlicht om één sterflijk hoofd: Door de duizenden verloornen Aangebeden noch vermoed: God die enkel uw verkoornen Loven voor het hoogste goed... Door de kleurgebroken bogen Van de tranen die gij zond, Worden ziende weer mijn ogen Als in nieuwe…

De paradijsboom der verboden vruchten vertolkt als bekend, streng Bijbelverhaal, de eenvoud van de Goddelijke taal, die mensen voor Hem doet vrezen en vluchten. Heden geeft hij de mensen steeds genuchten, laat in stilte, of luid waaiend, menigmaal van zich proeven, belooft een groot feestmaal, dat gepaard kan gaan met velerlei kluchten.…

Het is zondag 3 november 2024 met m'n man voor de 25ste keer in Benidorm Hij wandelt met me mee naar de kerk: De Interkerkelijke Gemeente Benidorm een fraai en doelmatig gebouw zeer hartelijk word ik verwelkomd Ik ga zitten naast een vrouw ze is mooi gekleed, oogt elegant stil wacht zij af, en ik naast haar ik voel, dat mijn missie gaat…

Gedenkend hen die gingen, die ooit een naam ontvingen en nu in ’t Licht bestaan, zijn wij nog hier gebleven, betreurend dat hun leven met ons nu is gedaan. We weten hen geborgen; zoals een nieuwe morgen weer vreugde brengt in huis, God, schrijf Gij alle namen in liefde weer tezamen en wees voorgoed hun thuis.…

"Want wat weet de paus van seks?" Het is koud en kil achter de deuren van het Vaticaan Ja, wat verwacht je, er heerst huidhonger, stil verlangen maar een lichte aanraking is al een zwaar vergrijp om over seksualiteit, sensualiteit, intimiteit maar te zwijgen Er heerst ook een zwijgcultuur over de verboden ze zijn bekend, maar niet bemind…

Ik heb me laten inspireren door de thema-avond Krimp in de kerk als schrijver, harte/smartenkreter en zelf benoemde RijksDichter van ons Koninkrijk Bij mij geen kramp door de Krimp want er is de eeuwige belofte "Waar 2 of 3 in mijn naam bijeen zijn, ben ik in uw midden" Daar is geen Westerkerk voor nodig praktisch een organisatie van…

Aan de vooravond van allerzielen en daags daarvoor nog, allerheiligen wordt hier een vreemde vraag gesteld drieëenheid in een woordenspel Een pastoor zou ermee kunnen dealen maar een dominee zwijgt als het graf een sjamaan heel misschien met z'n staf zelfs een goeroe kan daar niet mee healen... Wat betekenen hier na en maals in…

Dwars door dorre stoffige vlakte door een woestijn van gloeiend zand zoek ik naar verkoelende oase hopeloos bijna beroofd van verstand. Vind geen schaduw om te rusten slechts een fatamorgana aan 't verschiet spiegelbeeld van waan en zelfbedroog zelfs enig voedsel vind ik niet. Uiteindelijk valt mijn oog op rijke oase met palmbomen en spuitende…

Zij is lief, liefelijk Zij is natuurlijk zij is natuur zij is leerzaam zij is licht, luchtig, landelijk zij leerde mij veel, heel veel zij is Prinses Irene zij zat in Adieu God van de EO zij met die griezel van den Brink hij dus van die Evangelische 'Onderwereld' hij van 'Dit is Tijs' van de zondagochtend hij ja: Tijs van den Brink…

Elke dag is het Pasen, de overwinning op de dood. Kijk maar om je heen... En nou geen 'ja, maar', gejammer. Wel es gehoord van het woord 'Erbarmen'?…

De zuchten aan de ziel ontschoten, De dankbede aan de borst ontstroomd, En Gode vlammend opgeschoten, Als gij zijn gunst en goedheid droomt, Staan in ’t onfaalbaar boek van ’t leven, Ginds, onuitwisbaar, opgeschreven. Door Hem, voor wie geen tijd verloopt: Gij zult ze als zielsherinneringen, Eens wedervinden, eens die zingen, Aan Hem, in wie…

Op een dag zal ik niet meer schrijven op een dag kent niemand mij meer ach, ook wie schrijft zal niet eewig blijven op een dag leg ook ik het bijltje er bij neer. Tja, de meeste aardappelen heb ik gegeten en al vind ik het leven nog maar kort voor tachtig jaar is 't al begonnen moet je weten en ik geloof beslist niet dat ik honderd word.…

De ernstig strevende christen drijft op een boomstam voort over de woeste wereldzee omringd door dreigend duister torenhoge golven vol Satanswoede tillen het hout hoog op smakken het weer neer in het brullende schuim van kwaad en verderf de gewezen boom wordt steeds door het tierende water verzwolgen ondergeduwd maar komt weer koppig…

Bij binnenkomst vandaag in Mechelen, Zuid-Limburg in de Sint-Jan de Doperkerk wordt mijn beeld direct gevangen door het beeld van de 'Maagd der Armen', zal Maria wel wezen met 'bidt voor ons' als ondertitel ik sta er bijna perplex bij en kijk en kijk ernaar en denk: "Godvormeme' kan het nog erger armoediger, akeliger, goedkoper…

Al ruisen al de wouden, Al bruist het wilde meer, Al beeft het al van donder, Al straalt de bliksem neer: Mijn hart blijft zonder vrezen In zijn wezen. Het kan ons niet verschrikken, Al wat van buiten woelt; Wanneer men maar van binnen De schoonste ruste voelt: Die schoonste rust van binnen Kan 't verwinnen. Als Jezus zich in 't herte…

Dank aan Hem die heel dit grote wonder schiep het grote wonder waar wij op mogen leven het wonder waar Hij alles tot leven riep het wonder ons in bruikleen gegeven. Als rentmeesters heeft Hij de mens aangesteld te verzogen Zijn paradijs, Zijn aarde maar helaas was de mens daar niet op gesteld hij was te dom en kende niet de waarde.…

Gij houdt u groot in ’t moeilijkst lot – De vraag is: houdt ge u goed voor God? ------------------------------------- uit: Leekedichtjens (1861)…

Wat heerlijk zal het zijn te drinken uit die heldere waterstromen die beken zo schoon en rein die vanuit de Tuin van Eden komen. Zo zuiver en helder als glas zo vredig tussen hun oevers zoals het in het paradijs ook was reinheid uit de bron zo vers. Daar is verkoeling voor mens en dier daar heersen vriendschap vree en rust daar is geen…

Draag je water naar de put Voor de volgende generatie Tot aan je allerlaatste fut En hij zal je prijzen Wankelend in de hemel Huilend van geluk Zo'n beeld krijg je moeilijk stuk Maar aan spijt en schaamte geen gebrek Want is het niet makkelijker Om te doen volgens plan Je fouten van tevoren Behoren te vangen Aan de juiste meningen gehangen…

‘k Zat bij 'nen boom te lezen, al in mijnen brevier, de zunne kwam gerezen, gelijk een kole vier, de blijde vogels dronken de dreupels van de Mei, de morgenperelen blonken en brandden in de wei lijk vier: 'k Zat bij 'nen boom te lezen al in mijnen brevier. -------------------------------------- uit: Kleengedichtjes (1860)…

Wanneer ik, Priesters als eersten het grootste deel van een hostie zie nuttigen... In de begijnhofkerk een kleine jongen de aangeboden beker, de hostie het grootse deel zag nemen, schoot ik in de lach, dat waarop ik wacht…

Zie hoe ze stijgt naar hemelwaartse rangen de dartel fladderende dagpauwoog haar stippen vurig brandend van verlangen met rode tinten in de hemelboog om dan te dalen en zacht neer te strijken op hoofd en huid van vreemde kostgangers van onze lieve heer die pelgrimerend de torens van de kathedraal beklimmen waar ooit kapittels en kanunniken…

Jezus, de laatste der nachten, Ging naar de hof der olijven, Liet zijn discipelen blijven Buiten de duistere gaard; Toen koos Hij drie uit hun midden, Met Hem te waken, te bidden, Maar door het bidden en wachten Werden hun ogen bezwaard. Kon dan niet één met Hem waken? Eén in die smartelijke uren Met Hem de droefheid verduren Van Zijn verwerping…

Die alles troost en laaft, verzucht, bezwijmt, ontverft! Die alles ondersteunt, geraakt, o mij! aan 't wijken. Een doodse donkerheid komt voor zijne ogen strijken Die kwijnen, als een roos die dauw en warmte derft. Ach wereld, die nu al van zijne volheid erft; Gestarnten, Engelen, met uwe Hemelrijken; Bewoonderen der Aarde, ei! toeft gij te…

Gods boodschap zweeft op Aarde neer: een zegenrijk geschenk aan de mensheid, dat een ieder mag houden voor altijd. Klare uitleg of samengestelde leer? Voor velen is het een geweldige eer met sleutels, schroeven en priemen vol vlijt te kunnen werken aan het Woord, diep en wijd. Menige overdenking stelt zich te weer. Het Hemelse Koninkrijk…

Geestelijk leven is leeg, je zult niets vinden -- Alles is er al!…