Alle inzendingen over spiritueel

Kent een van u de oudste taal ter wereld die in de hof van eden is ontsproten die door de eerste mens nooit werd gesproken maar in het vogelparadijs gemereld Kent een van u het koor der vogelzang der rozevingerige dageraad pastel in ruimte waar geen maat op staat het lumineuze feest der zonsopgang Dat amazonereuzen groeien…

Zachtjes werd welkom gezegd En wij waren bereid Er was onderscheid noch tijd Niets hoefde weerlegd De scheiding in namen Kreeg betekenis en duur Warmte en onvoorspelbaar vuur Brengt ons zogezegd weer samen Jij kent en bent mijn pas Ondoorgrondelijk vervlecht In hoe het altijd was Jij die wanneer al en als is uitgelegd De dichter en…

De nacht hangt groot en wijds en onbestemd in eukalypta's duisternis verborgen zwijgend houdt de achterkant der maan als nachtwacht moeder aarde in haar greep als langs de zeeën tot de verre kim er vonken gloeien bij de oosterpoort die kale rotsen van takla makan in lichterlaaie zetten, woeste hoogten van lhasa, tibet en de himalaya's…

De taveerne der geheimzinnigheid toont zich bescheiden op de Efteling. Haar muren spreken met hun verwering van diep verborgen, bewogen oudheid. Vrolijk verkopen van spijs en drank verblijdt het vertrek, waarin plechtige stemming van de abdij heerst bij milde schemering, zich op donker hout van wand en kast verbreidt. Gezellig zitten en…

Van ooit gekomen en van verre aan 't firmament ontvallen sterre sta 'k even vast in 't ogenblik bezonken peinzend hoe het was als kind dat leed en schreef en las bestemd te worden tot een ik Verplaatsen deed ik mij in tijd, de ster vanwaar ik kwam werd ruimer en mijn horizon zo wijd dat ik me zonder vrees of sluimer op de mensenaard…

Wind bewaait het meer, beweegt water te golven, en mijn geest golft mee; Met zonsondergang gaat ook de wind onder, stil wordt het water kalm en spiegelt de maan, zo boven zo beneden: ook ik spiegel me in strakglad water onder de sterrenhemel, boven de diepte; Mijn bewustzijn zinkt traag in het zwarte water, diep in mijn wezen, doodsangst…

Mag ik Even binnen In jou Dan mag jij Even kijken Bij mij Zo worden Wij samen Even wij Misschien Zijn We Al één…

Jij daar binnen in mij Leer mij te luisteren en de rust te vinden in alle onrust Jij daar binnen in mij Leer mij het licht te zien en voelen in al het donker Jij daar binnen in mij Leer mij door mijn pijn heen Mij te verbinden…

Een doorgewinterde nomademan Zit met z'n hoofd gebogen in zijn stoel Kijkt op de kaart en ziet het staan: Kabul Stad in de Hindu Kush van Pakistan Z'n blik glijdt all along the uitkijktoren Van 't Gangesdal naar Nepal en Bhutan Het Tarimbekken en de Kunlun Shan Het duizelt, hoger stond hij nooit tevoren Dan op de Himalaya en Tibet…

deze kleine witte lieve tornado gaat nergens naartoe deze kleine witte lieve tornado laat alles met rust deze kleine witte lieve tornado neemt het zoals het komt en over tien minuten gewoon verdwenen verwaaid … en natuurlijk is het gratis zoals alles altijd nooit iets hoeft te kosten…

Wie had het over me myself and I Wie schreef die titel als gevleugeld woord Wie is die me, is dat myself of I Is hij een alter ego dan misschien Verschuilt hij zich soms in een pseudoniem Of is 't een zij en blijft zij anoniem Er woont in mij minstens een schijngestalte Contouren in een droom zonder een duiding Een afgeleide van een…

heiligheid aan de top van eminenties kardinale excellenties gedragen door bisschoppelijke monseigneurs apostolische ambassadeurs ondersteund door zeer eerwaarde dekens en het pastoraat gestut door vlijtige diakens zusters broeders en al wie zo graag naar de hemel gaat de roomse piramide is wel torenhoog maar onderaan toch fel verzwakt…

Zie ik Diana's ozonlaag haar zwarte nighty negligé ontwaar ik haar als luciféra donkere maan in casa luna Dan komt plots Phaëton met paarden spant de teugels, geeft de sporen gevolgd door maangodin lucina opgejaagd in overmoed bevrijd van duister nachtgewaad…

beelden dalen als trage bezinksels neer licht valt door de bomen de poort scheidt het heilige van het profane de schaduw van het haveloze boompje op de tuinmuur het zonlicht dat miljoenen kilometers aflegde om het zielige boompje binnen enkele minuten te bereiken verzink in de verstilde eenvoud de transparante schoonheid van…

Ik ben priesteres van de Grote Moeder, haar dochter en haar hoeder; Ik wortel in haar, zij gaf mij leven opdat ik dat in liefde door mag geven; Ik adem haar adem en zing haar lied, ik dans in haar armen die mij beschermen, troosten en verwarmen.…

Ook al bestaat er waarschijnlijk geen God die ons beschermt tegen elke schending van wet of gebod toch bid ik Ik bid voor de wereldvrede voor het zachte en tegen het wrede Ook voor moeder natuur blijf ik ‘t proberen niemand immers kan het deren dus bid ik toch maar Ik bid voor mezelf voor een genadig einde voor mijn naasten ze zijn me…

deze schemering maakt het zicht zacht. deze schemering zorgt dat het licht lacht. de heesters hebben hun hartslag verlaagd. de torenklok haar tijd vertraagd. in de lucht hangt een kristallen stilte. de coniferen zijn zichzelf genoeg. de boom is in zichzelf verzonken. alsof hier nooit geluid heeft geklonken en ook niemand daarom vroeg.…

muren lijken te krimpen licht omarmt het licht ontsluit de deuren en laat me gaan ik zal de sleutels bewaren in al mijn handen geen schimmenspel meer ik durf weer op de hoge ladder de buurman maakt zich zorgen misschien bereik ik vandaag de hemel of de zon het is goed zo het zijn geen leugens er zijn veel ruimtes te vullen en de muziek…

Ecopedia, satyrpatrones en beschermvrouwe der faunen niet te verwarren met Eucalypta, de Welverborgen heks vertoont zich op diverse hotspots in het trollenareaal der rodondrieten en axonen in verfraaide verfomfaaide minutieus door Bangladesen gefabriceerde jade en smaragdbronzen gewaden indigo kousebanden met Oost-Indische inkt versierde…

Een ijsberggigant glijdt voetje voor voetje op drift geraakt van antarctica ongezien als zeeruim explorer naar de kusten van zuidelijk afrika Zo'n reis door de tijd zullen wij allen maken, eens op een keer zo niet nu, danwel dan geen robot van barabas of met een spider geen game met een crawler die nergens toe leidt geen…

Wij allen zijn monaden Wij dansen op en neer Wij hinken heen en weer Op steeds andere paden Wij zijn bezielde vonken Op weg naar de mystiek Akasha De Kroniek Voorlopig vreugdedronken Wij vallen terug of stijgen Op weg naar het Niet Iets Naar Heelheid in het Niets Waar wij weer vorm verkrijgen En eindelijk ervaren Waarom wij pelgrims…

Slaap doet wonderen en wandelen ook zoals onze vriend Matthew Walker reeds zei ik denk aan het eind van de ochtend dat ik straks met mijn tweewieler op pad ga alhoewel ik een harige viervoeter van vrouwelijken kunne wel prefereer nog in gedachten en twijfels neem ik toch maar de benenwagen om een uurtje te struinen…

Ik geloof Liefde Is dat wat is Wat echt is Wat wij in wezen Zijn Laat me daar Zijn In het Licht In de Liefde Verlaat Mij niet Amen…

Ze rusten niet de doden ze dwalen al werden ze in graftombes te ruste gelegd Ze komen terug de doden houd je vast aan dit hangend koord lispelt de turquoise slang Ik ben een Lemniscaat volg mij ik wijs de weg naar de wereld Een onzichtbare reis een gemaskerd bezoek aan levende wezens Waar Kali haar bloedige scepter zwaait…

Samen lopen wij voorbij de wolken Kom, ik neem je bij de hand Langs al jouw mooie regenboogkleuren Op zoek naar jouw verborgen dromenland…

Ik loop over de wolken, kijk over de horizonten heen. Er is zoveel verte. Zoveel te zien wat niet te zien is. Ik baad in het licht van de sterren. Ik loop niet meer, maar ik zweef. Hoger dan de hoogste hoogten. Oneindigheid niemand kan mij zeggen wat het is, maar ik weet dat het bestaat. Ik ga de eeuwigheid tegemoet...…

Door jou naar binnen Binnen is mijn rijkdom Die daar altijd al was en altijd zal zijn…

Met jou laat ik me gaan en verlicht de duistere kamers in mij…

Hoe heimelijk mijn geweten zich ook keert tegen het nachtelijk heenkomen van mijn gaan, schuifel ik in het bedreven zijn als een ontzielde Samaan ( 1 ) doch met het weten van een berooide Brahmaan ( 3 ) die dan tóch edel van geest tot de hoogste kaste behoort. Zowaar ik nu langs de zerken ga en mijn oor terwille ben om in de duisternis het…

De stilte ontwaakt De maan bergt haar licht Ontdaan wordt alles Van tijd en gewicht Laat maar gaan Laat het maar vrij Wat vrijkomt verandert In nieuwe stukjes jou mij en wij…