Netgedichten

netgedicht (nr. 83.161):

troost (2)

troost is het mededogen
waarmee jij kijkt
naar mijn diep verdriet

troost is het zachte
wonderlijke licht
dat in het broek schijnt
voorbij een rij populieren

troost is mijn onlangs
overleden zus
die op een zwaar moment
ineens achter me staat
en haar handen
op mijn schouders legt

troost is de wind
die op een milde
winteravond
over mijn gezicht strijkt