8476 resultaten.
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
De smaak van donker
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 404 wanneer nacht
de smaak van
donker heeft
de maan vergeet
te schijnen lijkt
realiteit voor
even te verdwijnen
wordt wit
tot zwart verpakt
verdwijnt in een
zo donker gat en
zuigt je mee tot
een verdrinken in
een troosteloze zee
laat je niet gaan
klamp aan er is
een baken dat jou
richting wijst maar
iedere godvergeten nacht…
Ik worstel en
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 400 plotsklaps
schiet mijn hand los
ga ik kopje onder
ten onder in totale chaos
happend naar adem
kom ik boven
grijpend naar houvast
rol ik ondersteboven
troebel is het water
waarin ik dreig te verdrinken
gedachtes flitsen voorbij
even laat ik me wegzinken
opeens
word ik opgetild
als een veertje zo licht
meegevoerd de tijd verstilt…
zwemmer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 met de dolk
in de rug
liet ik me kantelen
over de leuning
van de brug
het koele water
weigerde
de schroeiende pijn
te stillen
en het besef
van je verraad
te smoren
in oeverloze
vergetelheid
gelaten
liet ik me zinken:
verdrinken
is een zachte dood
op het dieptepunt
en tegen beter weten in
ben ik beginnen zwemmen,
maar…
In vloed
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 103 dit karkas, verdronken in de
maalstroom van mijn tranen
m’n wil verzonken in die vloed
je trok mij aan zoals de maan
trekt aan het getij. zie mij hier
staan tussen de scherven van geluk
van jouw gebroken beloften
en mijn verscheurde hart…
(Verdrinkings)wetenschapper
snelsonnet
2.0 met 9 stemmen 149 Ik las van een verdrinkingswetenschapper,
Die weet precies hoe je verdrinken moet,
Want als je zoiets doet, doe het dan goed.
Ik ken ook een, die is nog stukken knapper:
“Een mens kan net zoals een baksteen zinken,
Maar ik weet ook hoe je níét moet verdrinken.”…
bindend contract (leven tot de dood)
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 472 we zweven boven de kleine letters
in wezen is het simpel;
vergeten dat je in feite
maar een simpel wezen bent
we verdrinken soms in heldere taal
in feite ben je stervende, omdat
de dood voorzeker, hoe lang ook het uitstel
van bij het begin een vaststaand feit,
is
we eten van ons verbond
voorzeker leef je nu nog, jij,
dat ingewikkelde…
Drinken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 461 Drinken doe je met een reden
drinkend onderdrukken
verdrinken en verdrinken
drinken doe jij met een eeuwige glimlach
drinkend onbereikbaar
drinkend zonder gevoel
drinken deed je altijd al
drinkend van verdriet
drinkend om wat men van buiten niet ziet
verdrinking van herinnering
drinkend zie ik jou in mijn spiegelbeeld
ik zeg vaarwel verwekker…
bermtoerisme
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 194 stijgt het water
naar de lippen
ik had ooit een droom
zittend op het hoogste duin
zag ik mijn achterland verdrinken…
hoe zij haar dichter leest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 je legt rookgordijnen
smijt met jeukpoeder
je woorden zijn schaduwen van de pointe
zinloze kringen in een vijver
zij komen, zeg je, uit vergeten bronnen
en verdrinken de ratten
die 's nachts knagen aan de spanten
van je angstige ziel
maar uit elke fles drink je de geest en
dooft dan het eerste licht dat achtelos sijpelt
langs de drankkegel…
MAANLICHT
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.383 Het maanlicht vult de zuivre heemlen
Met glanzende geheimenis,
De luisterblauwe verten weemlen
Van Die alom en nergens is.
Alleen de grote zonnen hangen
Als feller kaarsen in die schijn:
De ziel herdenkt haar lang verlangen
In niets-verlangend zalig zijn:
Alsof van achter diepe slippen
Haar dolend tasten eindlijk vond
Met hare…
Zingen
poëzie
4.0 met 23 stemmen 2.409 Zingen, lief, zich belijden
In de naakte heimlijkheid
Waar de goden zelf in schrijden
Door de godenloze tijden
Enkel kenbaar de gewijden
Als hun hand de zegen breidt,-
Zingen, lief, is zich belijden
In zo naakte heimlijkheid!
Zingen, lief, is zich versteken
In een vindbaarheid zo schoon,
Dat naar echo-lichte woon
Onder jeugd-en-liefdes…
Daar ruimt de wind...
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.332 Daar ruimt de wind en vaagt de heemlen schoon.
Vanavond nog zult gij verheerlijkt zijn
Wanneer de winden sluimren aan uw troon,
De sterren vlammen in uw baldakijn:
Als tussen u en uw oneindigheid
De schaduw valt, en in dat klaar gewelf
Uw blank geluk dat god noch mens benijdt,
Niets ziet weerspiegeld dan zijn glimlach zelf:…
De wolken spieglen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.766 De wolken spieglen in de zee.
Het is geen avond en geen nacht:
Geen schijn van zon of maan of ster
Vloeit door het hoge koele blauw
Achter het windloos vlotte zwerk:
Niets glanst in hemel of op aard
Dan enkel uw verklaard gezicht.
Het is geen avond en geen nacht;
De wolken spieglen in de…
De smalle ring
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.145 De smalle ring, de gouden band
Schendt niet de naaktheid van uw hand,
Gelijk uw stralend lijf niet weet
De schaduw van zijn donkre kleed:
Uw stralend lichaam lijdt noch weet
De schaduw van zijn donker kleed,
Zoals geen lijf of stof bezwaart
De ziel die door uw ogen klaart:
Geen…
Avondwandeling
poëzie
4.0 met 12 stemmen 1.653 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande ...
Wat gingen wij vanavond ver,
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe hemelstraat…
In de mist
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.559 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooide wand verscholen…
oefening in hardhorendheid
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 95 overmoed en passiviteit
kiest voor genotterigheid
wentelend in water
drijvend in nevels
zompend in modder
slaat hij zijn slag
op de grens van gaan en komen
vergrijpt hij zich aan taal
letterledig
spreekt hij van verpozen
en grammatica
beweegt zich als een slang
tussen twee gedachten
spreekt niets nieuws
het heeft geen zin
te vergeten…
De maan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 Bang te verdrinken, tenonder te gaan of een donderwolk te worden.
Zo bang is de maan!
Maar eens zal ze kijken, heel lang kijken, want
ze moet.
Ze moet verdrinken in de zee, dan pas wordt ze eb en vloed.…
Haiku's voor een beter klimaat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 302 Smeltende ijskappen
Doemdenken nergens voor nodig
Opgelucht met fijn stof
IJsberen verdrinken
Hier gekoeld cava klinken
Waarom ijsberen
Ontbossing stopt ooit
Nou, nou. Hout vasthouden
Als wij verdrinken…
Water
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 227 Water drink je, maar als het jou drinkt dan verdrink je.…
Waan
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 Soms is het lastig
om niet te verdrinken in
de waan van de dag…
ongerust
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 115 ik ben ongerust over
kinderen die verdrinken
en landen die niets met ons hebben
niet te vergeten de wanhopige gezichten
die verdronken uit de blauwe zee opduiken
omgeven door zwermen meeuwen
die het altijd al hebben gezegd
dit gaat niet goed met ons wie
we ook zijn weet ik niet eens
dus ik probeer iets het gaat
niet goed met ons mensen…
kater
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 de echtheid van het leven
zachtjes wuif ik haar weg
even hoor ik nog vuurwerk
verder weg en toch dichtbij
dat het jaar verjagen moet
dat ik liefst vergeten wil
de uitgelatenheid vervaagt
in de nevelmist van alcohol
als ik langzaam mij verdrink
in de euforie van het delier
dat mij daarna dartelen laat
als de lammetjes in de wei
met brallende…
Het Verdrinkingsleven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 Verdrinken kun je in water.
Omkomen in de chaos.
Sterven van angst.
Verdwalen kun je in de toekomst.
Zoekraken in het verre verleden.
Doodgaan in de overleden tijd.
Verdrinken kun je in het moment.
Dat is de énige, Goddelijke weg,
die tot ons ware leven leidt.…
Eenzaam (senryu)
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 1.119 Donkere wolken
verdrinkend in de rivier
ogen eenzaamheid…
Nachtschimmen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 403 Zwoegende schimmen
verdrinken in hun waanzin
tot de morgen komt…
[ Vluchters verdrinken ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 15 Vluchters verdrinken
op weg naar de overkant --
van hun hoop, hun droom.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Als tranen verdrinken
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.976 Ik voel geen kou,
ik heb geen vrees,
als mijn tranen verdrinken,
rimpelt het water heel even...…