Alle inzendingen over AA zomerdag

De ochtendzon verwarmt Het licht gloeit Goudomrand geschilderd De dag begint Als een bloem naar het licht Badend in warmte Drinkend van dauw Reik je naar de wind Een moment van rust Intense kleur Heldere geur Het is stil…

Pioenen in haar rieten mand Een vrouw fietst over polderwegen Ze voelt de druppels milde zegen Het riet wuift aan de waterkant Ze heeft een godsgeschenk gekregen Ze nam een ganzenveer ter hand Pioenen in haar rieten mand Een vrouw fietst over polderwegen Ze koestert haar gemoedstoestand Verliet voor altijd Donkerland Ze voelt zich licht, haar…

ook hoogzomer brengt koude dagen die ons humeur lelijk kunnen plagen de tuinstoelen moeten weer ingeklapt 't lijkt of we naar de herfst zijn overgestapt geen kleurige parasols meer op het gazon geraniums hangen verwaaid op het balkon bloeisels laten zich plukken door de wind de tuinman kijkt niet langer fier en blij gezind doch hij weet…

Mijn eerste woordd was r aa m Het hing in de eerste klas vlak onder het raam Later zag ik ook d eu r. Je kon naar buiten dan waren de woorden weg maar hun beeld zweefde nog in mijn hoofd. Ik leerde dat de letters van het woord vrij konden fladderen maar deze bleven samen.…

Westerwoldse Aa riviermond bood kansen binnen te varen musketten, lansen kapot te maken waardoor bezwijkt wat met moeite was ingedijkt een zeesluis dus om het tij te keren een schans erbij om de vijand te weren dat was eerst Oudeschans na wat nieuwe inpolderingen lag dat teveel binnenlands riviermond meer naar het oosten werd de…

Dan wordt die zomerdag, zolang voorbij, een vizioen van toekomst, waarin jij MIJ staat te wachten in onwerelds licht.…

Sonnetten lezen op een zomerdag, Daar is maar weinig mee te vergelijken. Natuurlijk die van Shakespeare (onder eiken, Een briesje waait, er klinkt een vinkenslag). U haat cultuur en hebt aan Shakespeare maling? Lees Coen’s vertaling en besef uw dwaling.…

Tijd die langs Het hellend vlak In het laatste licht Van deze zomerdag Naar beneden glijdt In de holte onder je Hellende arm hennep die In ' t geniep verbouwd wordt En op je huid mos dat Genoeg aanknopingspunten Vindt om het leven Door te geven…

Dit beeld zorgt strakjes voor een warme lach als ik me insmeer op een zomerdag.…

Leven zonder doel Is als een zomerdag zonder zonnestralen... Leven zonder doel Is geen leven... Leven zonder te leven Is een leven zonder doel... Leven MET een doel Is pas een leven...…

ik stak mijn handen naar je uit hun warmte verkoelde in de regen jij was de zomerdag in ogen en lach schijnt nog de zon nu liggen bloemen in de plas geven traag hun kleuren af maar jou heb ik gered jij bent mijn mooiste veldboeket…

Herinneringen aan jou, Aan jullie, die ik ongewild Verliezen moest, Slaan mij in het gezicht Als een ijskoude winterwind Die onverwacht voorbijkomt Op een tropische zomerdag Terwijl het hete zand Van het Noordzeestrand Onder mijn voeten brandt - Hier heeft het leven heeft mij groots En genadeloos achtergelaten…

‘k Wou wel gâren op mijn snaren wat daar doemt uit nevelrag, en te noene boven ’t groen zingzoemt in de zomerdag.…

In het wild lopen ze lopen te grazen Het zal u niet verbazen dat je ze hoort grazen hun kaken malen Ze zetten poot voor poot door hoog gras Zij zullen kunnen verhalen over: de natuur-onverwacht- een gedekte tafel de hemel hun beschutting in zomerdag & winternacht.…

zo laat is de Doene Esweg alleen een lus die aftakt van en weer uitkomt op de Weenderstraat een karrespoor loopt tussen de golvende akkers door het is mooi, stil alleen vogels in koor de boerderijhond blaft omdat hij het vreemd vond dat ik daar loop binnenkort, ik hoop kun je rechtdoor er komt ruimte voor een brug over de Ruiten Aa…

wijde boog er omheen te leiden zij maken hun ronde waar in oude tijden de Tjamme als rivier tot hier door de Dollard was teruggedrongen hooglandrunderen grazen rondom een plas waar ooit de zee-oever was tussen Beerta en Finsterwolde voorheen rolde de rivier door het wijde land tot de Punt van Reide voegde zich bij de Westerwoldse Aa…

Munnekemoer zo ver je kunt kijken velden en weiden en ergens daar door stroomt de Runde daarmee begon de Ruiten Aa als rivier maar was hier ondertussen genoeg water om de veenbrand van Barnflair te blussen ? Munnekemoer de laatste huizen de grens, de rand hierna alleen nog maar Drenthe, Duitsland.…

Dan wordt die zomerdag, zolang voorbij, Een vizioen van toekomst, waarin jij Mìj staat te wachten in onwerelds licht.…

sinds ik jou zag op die zomerdag ben ik flink ondersteboven ja ik ben van slag maar 't is geen beklag ik zou wel willen verloven maar wat een verdriet jij hebt al een griet en haar wil je blijven loven dus eindigt mijn lied zoals je wel ziet ben ik flink ondersteboven…

in roodwarme stralen overpeinst de zon de lange zomerdag zakt in het eigen licht als nacht haar donker baart met schemering als tijdloos wisselkind waar eendaags leven overgaat in dood het geboortebrood voor hen die in het duister hun bestaan vergeten…

Wie op warme zomerdagen persé naar de kust wil gaan moet Adam Curry belagen die heeft in zijn achtertuin een helicopter staan.…

Een meeuw zwemt de blauwe lucht De wind likt mijn scheenbeenhaar Zij die door de zon worden bevrucht Een ieder die wil. Ik baar Ik baar zoute meren En kijk hoe het gras opgaat In krommend riet dat op maat Zwaait naar zwanenveren De rimpelende boom buigt en kraakt Knielt zijn takken het water in Eeuwig drinkend, alleen zijn kin Het water…

In de verte ziet ze hem verdwijnen zonder haar smekende uitgestrekte handen woedend weggeslagen. Het paradijs vol vogels zingt zachtjes zinderende liedjes van stille vrede die niet is, nog steeds niet is. Voelt hij geen prikken van ogen vol tranen die manen terug te komen maar nu met tederheid. De weg is zonbeschenen en geurt naar…

Avondkoelte glijdt over hellingen van 't Geuldal tussen hoog gras en laag lover waait langzaam je huid binnen geurt als een rol verse geharde room waarin halfzure weke kaas versnipperd is een frisse kaarsvlam flauw schijnt strooit ruime lucht uit verre bergen door deze knusse heuvelplooi loom bezadigd ogenblik na een pijnlijk moeizaam…

Ten hemel schreiend Maanden geleden schudde de aarde onder hun voeten wegen scheurden open, bruggen zakten in huizen donderden in elkaar alsof het luciferhoutjes waren duizenden mensen werden bedolven onder brokstukken en puin stierven een vreselijke dood anderen werden verminkt en zeker dakloos ontredderd zagen we ze voor ons verschijnen…

een ondeugende herfstachtige wind doet rokken bollen zomer nog de schalkse wandelaar in de Haagse schilderswijk kijkt reikhalzend naar half ontblote dijen snelt zich naar huis om daar met zijn dame te gaan vrijen…

Eindelijk is de regen gestopt. We hebben de tent uitgeveegd. Jij nu op weg naar broodjes. Neem de krant mee riep ik je na. Hoe lang gelee is het nu dat ik even alleen ben? Een natte eeuwigheid. Ik tel mijn knopen. Zoveel te doen. Ik trek al mijn kleren uit. Ik doe je kleinste slip aan en wring me in je zomerjurk. Hoe lang gelee dat ik jou…

in zoele zind’ring waar water zijdezacht wacht fladdert een vlinder…

de dag ligt voor ons onder een strakblauwe lucht we hebben de stad al vroeg verlaten lopen hand in hand ik zucht dankbaar voor deze extra dag morgen moet je weer gaan maar voor nu kuieren we op ons gemak we hebben geen haast kijk, hoe mooi dit dorp is waar mijn zus woont jij kust mijn hand…liefde overspoelt me we praten zacht over de…

Gouden zon schildert wolken en horizon in parelmoeren kleur dan gaat ze langzaam onder en sluit haar hemeldeur wind laat het lover zwijgen alle geluid verstomd en in stille omarming verglijdt de nacht tot de morgenstond weer op ons wacht…