Op deze zomerdag in Juli
Ten hemel schreiend
Maanden geleden schudde de aarde
onder hun voeten
wegen scheurden open, bruggen zakten in
huizen donderden in elkaar
alsof het luciferhoutjes waren
duizenden mensen werden bedolven
onder brokstukken en puin
stierven een vreselijke dood
anderen werden verminkt en zeker dakloos
ontredderd zagen we ze voor ons verschijnen op de beeldbuis
we keken toe….het deed ons verstommen
er werd een beroep op ons gedaan
velen gaven geld, aan de medemens zo ver
in nood, kinderen leegden hun spaarpotten
hielden acties
Nederland werd “groots”
daar zou niemand een medaille voor willen krijgen
maar er werd geofferd
zeker ook door mensen met een kleine beurs
en dan na al die maanden lees je het weer
dat ondanks geboden, lichamelijke hulp
van kanjers, die er zelf heen reisden
er bijna geen cent is besteed aan deze mensen
het land ligt nog in puin
mensen wonen in tenten
of zwerven rond
ziek, moe, uitgeput en radeloos
zonder hoop, zonder toekomst
omdat alles, nou ja bijna alles
in diepe zakken bleef hangen
aan de strijkstok
en ik klaag aan
zoals weleer
en wek de ergernis op van velen
ook van lezers al hier
maar toch wil ik mijn verbolgenheid laten fluisteren
op deze zomerse dag in juli
geef het mee met de wind
zodat het wellicht mensen wakker gaat houden
die dik aan deze natuurramp
en menselijke tragedie en ellende hebben verdiend
zakkenvullers
ziggo.nlGeplaatst in de categorie: rampen
zakkenvullers
222
Geef je reactie op deze inzending:
Het is inderdaad een schandaal dat er nog geen 2 procent van de toegezegde gelden is besteed aan het rampgebied Haïti.