Alle inzendingen over Alex Koek OR vieren OR leven

Wij praten gelijk de zee ik de golf die wegtrekt jij de golf die terugkomt een onafgebroken gaan en komen soms woest schuimend soms zacht ruisend maar altijd klimmen naar de top op zoek naar de verzoening altijd als één eindigend nooit alleen.…

uit zovele Welke ik deel Met jou, met hem en die anderen Schrik niet; mijn zonen Krijgen mijn liefde diep en meer dan oprecht Ze weten dat nog niet Ze voelen dat nog niet Nog niet Mijn liefde bestaat uit vele delen Ik consumeer ze stuk voor stuk Met oprechte gevoelens Aan ieder een deel Aan jou, aan hem en die anderen Het is mijn leven…

De rand, dun en hoog. De diepte, diep. Ik balanceer ongeduldig en hebberig; wil ik op de rand staan, wil ik de diepte in. Geen houvast alleen mezelf. Keuzes, zovele. Hersens gepijnigd. Emoties en ratio door elkaar heen; werkelijkheid verweven met fantasie. Droom ik en sta met beide benen op die rand dun en hoog, de diepte diep Wil ik…

mijn vlees..... hangend aan een haak wachtend op de steek plots en snerpend om te blijven hangen daar waar ik ben mijn vlees.... net niet tot bloedens toe geliefkoosd; grote handen zacht en warm los nu en meegenomen de toonbank mijn vlees... naschokkend, doorbloeding ogen vol van verbazing een lach en applaus verblind…

In het labyrinth van woorden wentel ik me in de knoop Dans ik, van woord naar woord Spring ik, van zin naar zin Op zoek naar het verhaal loop ik terug naar het begin Steeds weer en weer en weer Loop ik weg van het einde…

Veelal vruchteloos is 't pogen Veelal franjeloos het doel Zonder leed geen mededogen Veelal vervelend het gevoel Vaak vertwijfeld in 't gedogen Zeg ik wat 'k veelal veins of voel Zonder vreugd geen ziel bewogen Vaker echter hou 'k mijn smoel…

Kleur van Ziel Vult de dag, Tot schemering inzetbaar wordt Voordat iets wordt gezegd Wordt glas na glas gevuld En al het leed dat er nog was Is in benevelen gehuld…

zijn hand aan haar borst raakt haar diepbonzend hart stilzwijgend schreeuwt hij om liefde slaat zij haar ogen neer kan alleen maar ademen uit in uit…

zomaar een plek in Belgie een pad, een meer, een terras vol van historie om mij heen smaakt het bier me best…

vier met volle teugen de gave van de jeugd zoals de ouden beminnen de gift van jaren vier met volle teugen de groei van de ervaring de sprong in het duister het spontane en het onopzettelijke vier met volle teugen de lust van leven in de hartstocht zelf met genot te betalen vier met volle teugen het heftige en het ergerlijke want…

Vier de zomer ook als de zon maar weinig schijnt ook wanneer de regen met bakken uit de hemel komt ook zelfs met teveel wind, onweer, bliksem en donderslagen vier je leven!…

lieve leven leer je is vastpakken om los te laten groeien van kind tot persoonlijkheid leven leer je kent geen protocol is een zoektocht doorheen de jaren meer en meer naar wie jij bent leven leer je is omgaan met de dingen die overkomen in voor- en tegenspoed die jij creëert ook met wie en wat jij bent leven leer…

's Avonds is het feest in de huizen, iedereen -- heeft iets te vieren.…

Op het podium ietwat bleek van verhoging maar toch gewonnen in afzondering overwon de mens zichzelf met knakworst en koek.…

gelopen seizoen stormen weg met de wind naar het zuiden, de laatste wolk kijkt lachend achterom ziet hoe genagelde planken gekoesterd en ingepakt worden, terwijl dromen verdwijnen in het schuimen der golven en uren rollen langs cirkels in het zand het ruime sop is gekozen om ooit weer gevangen te worden in die ene schelp waar vier…

Onder dit vers staan blokjes Je weet wel, van die kleine vierkante hokjes Doe mij een groot plezier geef dit gedrocht een vier Bedenk echter, dat alle verzen hier geschreven jouw vieren ruimschoots overleven Vandaar deze actie hier geef nog eenmaal een vier.…

Waar ben je Ik heb je nodig Ze prikken als gekke wilde mieren Vieren hun vieren En Geweldig vieren zij zichzelf Op naar de top Weggepikt door vieren En schrapende violen Jodelende zusjes Dichtende vieren Kwartet trompet Alles voor vieren Vieren voor alles.…

touwen lonkend wandrek onder druk doe je alles zelfs met z'n vieren door het midden…

gevierendeeld en dwarsgelegen kom ik jullie overal tegen minkukels die hun lippen likken als ze een viertje kunnen prikken schrijven is mijn lust en mijn leven maar voorlopig niet meer hier dus verlaag jezelf gerust nog even en plemp maar weer die eeuwige vier…

je voor ’t vieren zei ze kijkend naar zijn nurkse kop zelf nam ze er een pisang ambon op…

de storm in haar gestild handen ineengestrengeld het ritme van de kaseko ruist in haar bloed de stem van Lieve Hugo je tong in mijn neus je tong in mijn oor glimlacht tot schaterlach je draait me zo van links naar rechts de smaak van chocola kleurt in haar ogen de geur van old Spice weerkaatst in haar hart…

het gaat om een wereld die traag wordt althans in mij ik pluk appels uit een boom, leg ze rond de stam wrijf met een zakdoek over hun huid het dwingt tot geschreeuw dat niemand mag horen dan schik ik ze naast elkaar jaar na jaar vanaf wanneer wil ik dood ik begin vanaf zes en til alles op, eronder liggen kindergebedjes…

Hij is er niet meer, maar wat doe je nou, wanneer hij, die jarig geweest zou zijn om dit feit, wat voorheen heuglijk was, te herinneren? Wat doe je, in zulke gevallen? Zeg je: Gefeliciteerd, zeg je Gecondoleerd, of zeg je niks? hij is er niet meer, maar ZIJ is er nog wel! En HIJ wordt gemist!…

Wanneer op de verjaardag van de een, een geliefde overlijd, wat zeg je dan in dat geval, dat wil ik even kwijt! Ik feliciteer de ene, terwijl ik de ander condoleer, hoe moeilijk is dat, want ieder jaar weer, krijg ik de confrontatie van een felicitatie alsmede een condoleantie op een en dezelfde dag. Ik huil met de een, lach…

Het leven te vieren in je eentje met z’n tweeën tienen of z’n allen Er zijn honderden manieren maar soms weet je er niet één…

Dat jij driekwart eeuw leven mocht en mag het lijkt niet veel maar is het wel vandaag de dag, in deze tijd vol spijt en gekkigheid, liefde, nijd en kwijt.…

Gaat Edith Schippers tóch naar het EK Want er zijn 'democratische signalen' Dus Mark en Alex óók bij de finale De handel moet tenslotte door,daarna Voor Timosjenko zorgt men wonderwel Ze krijgt oranje tralies in haar cel. Ondanks eerdere bezwaren gaan Nederlandse politici toch naar het EK.…

De koek is op. De muisjes zijn bevroren. De boter ligt onneembaar in de vloot. Ik poog vergeefs een huivering te smoren: april betoont zich wreder dan begroot.…

onlangs heb ik de stad verlaten ik verkeer niet langer in alle straten iets maakt mij banger duizend kanten op mijn voeten treden moe hallo, alles in het slob mijn god, waar gaat dit naartoe ik deed de stad in de ban adem weer vrij maar maak geen chocola van dit leven van koek en ei…

Stoppen stoppen ik ga stoppen, ik kan het niet meer aan, Geen dag dat ik niet denk daaraan, huilen huilen altijd weer huilen, Ben ik er bovenop, altijd weer nieuwe kuilen, pijn pijn altijd maar pijn, geen ene dag zonder, Waarom nou nooit eens dat wonder boven wonder, Jalours jalous waarom altijd jalouzie, ik kan er niet meer tegen, nee echt…