5020 resultaten.
Nog zo jong
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 408 Ik heb zijn ringen
nauwgezet geteld
nog zo jong
en al geveld…
Men is jong
gedicht
3.0 met 16 stemmen 5.729 Men is jong en krijgt de nadelen
van batterijen uitgelegd. Men spreekt dan
over opwinding. Alles tikt dan om
u heen. Men krijgt een kinetic watch,
vraagt wat als men niet beweegt.
Men beweegt altijd. Dat ziet men in.
Het minste polsbloed zorgt voor
tijdverdrijf, minutenland.…
Ik ben de jongen
gedicht
3.0 met 144 stemmen 20.929 Ik ben de jongen die niet kan voetballen,
of tenminste niet zo goed.
Ik weet wel hoe het moet,
maar mijn lichaam doet iets anders.
Ik heb een lijf met eigenwijze trekjes,
twee benen met een grote bek
die zich heus niet laat trainen.
Ze doen maar wat, ze tackelen mezelf.…
Voor altijd jong
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 238 tranen welden in haar ogen
bij het horen van muziek
die haar terugvoerde
toen de wereld nog aan hun voeten lag
omringd door rook dansend in hoger sferen
stond de tijd voor altijd stil
ouder worden was iets voor later
totdat ze werden ingehaald door het heden
zachtjes rolde het gemis over haar wang
~*~…
die jongen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 742 Ik hou van die jongen.
Die jongen dat ben jij.
Die jongen maakt me vrolijk.
Die jongen maakt me blij.
Je maakt me aan het dromen.
Mijn gedachten zijn bij jou.
Wat me nou is overkomen
is dat ik van je hou.…
jongen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 149 je speelde nog met vuur
het vlot was pas gezonken in het laatste uur
van weten, dat het leven lekt
langs veel te volle bermen en een witte zwanenbuik
wilde haren bleven dwars
ze wilden wel gekamd op hoofdhuid kleven
maar rust ontbrak in harde wind
en het losgeslagen kind
verroerde meer dan zeven sloten tegelijk
kijk
dit is waar ik bang…
Toen ik jong was...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 231 Toen ik jong was, gebeurde dat niet,
maar wie dat beweert
heeft nog altijd niet geleerd,
dat alles wat vroeger gebeurde,
nu net zo goed plaatsvindt,
met dit verschil,
dat we de andere kant van de wereld,
net zo snel kunnen bekijken
als we knipperen met onze ogen!…
Zij was zo jong
poëzie
4.0 met 3 stemmen 927 Zij was zo jong en schoon, en blozend als de roze,
Zij telde nauwlijk vijftien jaar.
De doodesengel kwam en nam de vlekkeloze,
Als of 't een echte bloeme waar'.
Zij was zo jong!…
jong
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 63 het voorjaar aarzelt
in het onbestemde licht
van deze prille dag
een vogel strijkt neer
op het brede pad
naar het hart
geen notie nog
slechts contouren
van wie we zijn…
Jongen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 411 Jongen, gooi je kop in de wind, leef
verlaat de brakke grond en wis je sporen
uit de klei, vergeet dit zwarte oord,
de krenkende kruisverhoren.
De meute zal je nawijzen, zij die liefde prediken
zullen je bespuwen, wilden je helen
maar achter de coulissen, zelfvoldaan
jouw lichaam stelen.…
jong
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 146 ik zat aan het water
in het gras
de wereld lag open
aan mijn blote voeten
een schip voer voorbij
het kleine leven stroomde
met het water mee
ik zag de populieren
een poes miauwde
ik zong een lied
de wind streelde ons
en de zon was warm
ik las nog lang niet
tussen de regels door…
De moeder
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 3.051 De moeder kijkt omhoog,
naar de grote hemelboog.
Zij heeft tranen in haar ogen
denkt aan het kind dat eens in haar heeft bewogen.
Dat ze nu door de dood heeft verloren.
Vraagt zich af waarom het zo moest zijn .
Het verdriet doet haar zoveel pijn
Zij hoort de wind die fluistert, maar de wind kan haar niet helpen.…
Lijf vol leven
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.343 Mijn armen in, over de hemelboog,
Haar lijf vol leven, zacht en warm…
Hen die ik heb gekend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 110 velden
met donkere silhouetten
en wacht zonder te weten
wie mij licht zal brengen
om het pad niet te missen
dat ik niet vind zonder flambouw
zie tussen de bomen
schimmen van verleden
hoor ook hun stemmen
door de kruinen reeds gaan
voel hun ademzachte streling
reik mijn handen naar omhoog
ik wil hen minnen lieven
volgen tot voorbij de hemelboog…
Lucia Rijker
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 99 Herinneren aan goden en godinnen
uw veldslagen in tallooz’ boksersringen
Oh Amazone! Laat me u bezingen!
Oh Koningin van Bliksem en van Winnen!…
Hemel op aarde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 811 Getroffen door magnetische kracht
is versmelting niet meer te ontkomen
broeit zinderend verlangend zeuren
Hij omarmt zijn liefste met tederheid
wiegt haar zacht strelend zijn wolken in
waar zij samen de hemelboog buigen
Met miljarden sterren als getuigen
vormt daar hun eenheid het begin
van hemel - en aardse eeuwigheid…
HET OUDE JAAR
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.168 Misschien dat soms verdriet zal blijken
een lichtstraal aan de hemelboog.…
NAAR DE NATUUR
gedicht
2.0 met 12 stemmen 5.326 Uw voorhoofd rein en hoog en marmerblank,
Uw schoot en lendenen gevuld en rank,
Uw borsten als gesierde korven fruit,
Uw dijen als de ingang van een kerk,
Uw knieën als van Amazonen sterk,
Uw voeten welig en ten voeten uit.…
De belofte
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 924 adembenemend in immense schoonheid
Gods belofte van trouw en goedheid
aan het begin van schitterende kleuren
herinnert Hij de oorsprong van dit gebeuren
watermassa’s die alle leven deed verdwijnen
doch in een ark redde Hij Noach en de zijnen
een gezworen belofte: in de komende jaren
zal ik de aarde voor het water bewaren
bij het spannen van mijn hemelboog…
Waddenzee
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 553 Onder de hemelboog, in wattenkleuren gevangen,
wil 't zeegeruis niet in het oor blijven hangen.
't Wad maakt zo van een kakofonische dans
een geluidloze symfonie in een eindeloze cadans.…
Gevleugelde initiatieven.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 69 Gevleugelde initiatieven
gaan veelal tot aan de hemelboog.
Zij zijn oprecht en behoeven
zonder verder een ander mens
te grieven enig verder betoog.
Gevleugelde vrije vogels.
Mensen met een blijmoedig hart.
Zij zoeken de hemel te bestormen.
Een gedreven hartstocht voor een
innig vuur dat nimmer tot
aardse meester bad.…
Amazone in de Bosjes van Poot
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 842 Zij slaapt in het gras op open veld
Haar huid glinstert van morgendauw
Zij heeft geen last meer van de kou
Een speer trof haar met vol geweld
De haren bewegen als gras in de wind
nagels groeien uren natuurlijk door
Vogels beginnen weer hun ochtendkoor
dat geen gehoor in haar oren vindt
De geliefde moet vergeefs wachten
de stem…
Anky van Grunsven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 –
En dan klapt Anky dravend uit de school:
‘De hele wereld kust jouw paardenvoetjes,
en ik ben Amazone trippel A’s,
de ringen van Olympus staan symbool!’…
DE KLEINE SAVOOIAARD
poëzie
2.0 met 11 stemmen 3.694 Zijn huid is bruin, zijn kleed is vreemd;
Hij komt uit verre streken.
Gij ziet hem aan met medelij,
Zijn taal, vol zoete melodij,
Kunt gij, helaas! niet spreken!
Gij denkt, dat hem het heimwee kwelt,
Dat kommervol verlangen
Naar berglucht en naar zonneschijn,
Naar allen, die hem dierbaar zijn,
Zijn boezem moet bevangen.
Och, als de zwaluw…
Lief mijn lief
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 80 O lief mijn lief, het was een mooie zomer
de bonte kleuren doven langzaam uit
De wereld wordt voor mij steeds monotoner
en nog wat witter wordt mijn witte huid
En ook al kunnen wij nu nog maar even
elkaar de lust van liefde geven, jij
bewaart mijn ziel voor altijd in jouw leven
in wie jij zelf geworden bent met mij
Ik hoor jou zacht in huis…
Motorleven
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.200 Voetgesteund, de armen nonchalant
hangend aan stuurstaal, koplampchroom
Eeuwigheidsrit tot aan hemelboog
De Harley Davidson blues…
Om jouw lover van sterrennevels
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 298 Draag me weg
naar het wonderlijk licht
in verzachtende toverogen
Weg van kermende hartenpijn
in nieuwe jaarringen
Gelijk zeven sloten
de tijd verdichten
in kruisende hemelbogen
Waan me ver
over de rivier van het sonore
en geef het gezicht
aan mijn lief
die de schoonste droom
verwaait in mijn verlangende schoot
als de zwellende…
De hemel is van klei
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 123 slachtoffer en betaalt
werd met vernietiging terug tot
voor wat je schatplichtig was
het was die tijd die vrede wilde
maar niet kreeg, het huis de
luiken sloot, het zonlicht zweeg,
je dacht het aardse licht te vinden uit de
hitte van een tsunami van zand om
een andere oase te stichten op dat stipje
door de mens gemaakte horizon,
De hemelboog…
Schemering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 137 Kleine witte wolkjes
drijven langs de hemelboog.
De ondergaande zon kleurt ze
hier en daar wat roze
tegen het zachte blauw.
Het wordt avond.
De zon zakt achter de huizen
aan de overkant.
Nog even, en de schemer
verdeelt zich over bos en veld
De merel zingt nog
zijn jubelend lied.…
Alziend oog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 41 'k Wil van uw tijd niet al te veel gaan roven
Maar wat ze zagen aan de hemelboog
Was niet meer dan het boze alziend oog
De zegen komt toch immers steeds van boven
Het was dus geen Pearl Harbour of Hawaii
Maar projectielen zonder veel lawaai…