Alle inzendingen over Behoeften

Zo is er ook in talkshows met Baudet, Behoefte aan veel beter cabaret.…

gelijk golven van de zee die geen choreograaf behoeft noch woorden of overleg schitteren zij in een kleurrijke hemel waarin ze steeds weer opnieuw fabelachtige figuren creëren deze ingenieuze dans gaat als vanzelf en zal duren tot in de eeuwigheid…

altijd zijn er kapers op je kust ze haken naar je schatten kapteinen in hun roversstaat het recht om alles van je ongestraft te jatten ze blauwbaarden met mooie woorden ja jij was het die hen bekoorden nu galei je als een boef gezeten op het laagste roef geketend tot de haak je weer behoeft…

Die behoefte zat bij haar. Zijn trots zat in de brommer. Die straalde achter hun. Nog veel meer dan haar haar.…

Ik ben gevallen En heb pijn Behoefte Aan wat Steun en troost Wat de pijn Verzacht Wil je Even langs komen? Dit gewoon Durven vragen Zonder me bezwaard Te voelen Is een leerproces Daarbij ook : Dat ik Mijn gevoel Serieus ga nemen Waardoor Ik liever Voor mezelf Kan zijn…

U voelt behoefte om met geld te smijten, bij voorkeur in een bodemloze put? U staat wel graag in brede kring voor schut en bent ook niet gevoelig voor verwijten? Wie prat wil gaan op schande en op schade maakt plannen voor een nieuwe Floriade.…

er staat het een en ander op de rol nog onbeschreven maar aan te vangen naar behoefte voorlopig is het stil op de onwetende plek straks weten we wat we destijds niet wisten uit ons geheugen door gebrek aan herinnering gekookt in zwijgwater zoals een nog te gebeuren verhaal…

ik hoef niets meer heb meer dan mijn deel gekregen ik hoef niets meer heb zoveel gezien waarvoor ik zou kunnen vrezen ik hoef niets meer wie zou of wil de moeite nog doen om mij de les te lezen ik hoef niets meer aan mijn deur werd voldoende hard geklopt ik hoef niets meer zeg die meneer van Voor en Tegenspoed maar dat hij…

Ik hoef de kerstboom niet op te tuigen die 'Piramide van Maslow' bedoel ik want deze heb ik het hele jaar in huis de takken, de naalden vallen niet uit veel pieken heb ik niet gehad wel veel dalen tot ver onder de bodem ik blijf net niet hangen in het fundament biologische behoeften: honger, dorst, slaap, voortplanten want ik eet gezond…

Vertraagd trek ik gekke gezichten tezamen zien ze er normaal uit Ik spoel mijzelf verder en weer terug, vergroot me en bekijk me dicht op de huid: ik zie er levensecht uit wat voor hoed ik ook draag wat mijn wensen daaronder ook zijn In het duister tast ik in mij naar wie ik ben, luisterend naar mijn lichaam dat slecht te verstaan…

Proef ik wat van dat onderkoeld geluk; en ervaar ik dat klein geluk niet zo zwaar behoeft te wegen.…

Ik stop mijn lach in een doos mijn tranen zijn voor de rivier mijn woede behoeft geen thuis wat ik meeneem op mijn reis zijn wat losse zinnen dan kan ik wellicht aan mijn boek beginnen ook pak ik de cognac neem een slok en in mijn hoofd wordt het lichter eerst dan voel ik mij de echte dichter.…

Als je niet meer zo diep behoeft te graven in je eigen levensgeest of in die van anderen omdat alles opgegraven is aan het licht is gekomen dan komt de donkere tijd voor het grote graven het begraven van jouw stoffelijk overschot en wil je voor de eeuwigheid verder graven uitsluiten laat je lichaam dan cremeren!…

gaat het al beter of voel je altijd nog de teleurstelling in wat en wie ik ben een slechte smaak achter in je mond alsof nooit liefde gehad jij hebt en gekregen is het gemakkelijker als je mij iets of iemand de schuld geven kunt van wat jij behoeft is meer misschien veel te veel gevraagd wil je liever zonder of opnieuw met…

De behoefte aan trouw nam ze niet zo nauw, ging aan de zwier en belandde op die manier bij wie haar ook wilde in elk vreemd bed. Er is echter geen wet, die het slapen in andermans bed verbiedt. Maar de belofte van trouw eens aan elkaar gedaan, wordt nu alleen gelaten, zonder lach, maar met een traan.…

Laat de serie in zijn waarde, schoon op de buis geen behoefte aan "de bevalling" in dit huis.…

Een poëtisch proces borrelt in grijze cellen verhoogt de frequentie in snel stijgende pieken zinnen en woorden strijden om voorrang taalkundige chaos die structuur behoeft bedachtzaam open ik de creatieve uitlaatklep en ontrafel de inhoud op het maagdelijke scherm…

Voor mij was glück auf een nachtgroet, in het donker gesproken door mannen voor hun behoefte zittend op de schop terwijl muizen brood uit hun jaszak vraten geen treffender beeld voor de komende slaap wanneer ik in bed mijn vader groette voor hij de deur sloot. ------------------------- uit: Tirade, 1976.…

De behoefte om liefde te geven om liefde te krijgen essentiële bestanddelen van een gelukkig leven zijn gevoelens die je krijgt bij het horen van die eerste lentekreten een gevoel van liefde liefde voor één mens liefde voor alle mensen liefde gewoon voor het mooie leven…

de geur van artsen en van angst hangt nog lang na zelfs bij het diep dóórzuchten de echo van de narigheid klinkt nog lang na behoeft ook meer dan tijd de toon en lichaamstaal die doen vermoeden dat het vluchten niet meer gaat dat alles zoekt zijn weg en vindt uiteindelijk toch de grond om stevig op te staan…

Geen behoefte aan wat dan ook muziek is genoeg voor mij waar gedachten wegdwalen dat maakt me nog stiller.…

In de kakofonie die dagelijks klinkt is er voor velen zo'n behoefte aan stilte voor mij wel! Slechts het geluid van de stilte geen gepraat geen muziek geen geluid dan slechts het geluid van de stilte Voor u ook? 'Pro-stilte' of 'Anti-discominatie' spreekt velen aan door de kakofonie die dagelijks klinkt!…

Elk aards lichaam heeft behoefte aan verzorging. Eten, poepen, plassen en zich wassen. Ik stond ver boven menselijke proportie: de smaak van armoede proefde zó goed... het maakte me een rijker mens! Ik houd van armoede en eenvoud; vooral mijn behoefte eraan. Het is een rijkdom die niet verteerd. Voor mij, vaak, verrijkend voedsel.…

Een tijdbom in de rust lust is niet meer dan een behoefte -ik luister slechter- vraag en aanbod nemen af.…

Troostende woorden, hoe lief of goed ook bedoeld Niemand kan voelen wat jij de afgelopen tijd hebt gevoeld Wil laten weten dat ik meeleef en er ook voor je wil zijn, zou willen dat ik het kon verlichten die vreselijk pijn Als je behoefte hebt aan iemand om je heen laat het me weten, je staat niet alleen Sterkte…

een hoge toon ontsnapt uit het orkest vibrerend in ontroering de zonnestraal uit een klein gedicht brengt mensen in vervoering vol liefde bij elkaar behoeft slechts een intiem gebaar grote vleugels slaan ze uit maar dragen in teer lijf de kwaliteit van leven…

want iedereen die dat zou kunnen heeft geen tijd, behoeft zelf hulp Jij geboren in de gore goot, die zoveel zelf verwierf en anderen alles gaf, staat opnieuw met lege handen, zo klauwend naar het licht, zo alleen in ’t peilloos donker, zonder echo van een ander - erbarmen wacht je na de dood…

Jij behoeft geen krans. Zelf ben jij ouwe wijn. Goeie, ouwe Dorrestijn!…

Wij dichters weten goed wat u behoeft Een kekke cocktail van vermaak én lering Die tappen wij en hopen op waardering Niet karig, nee het liefst fiks opgeschroefd De pointe, beste lezers, voelt u al: Schenk ons voortaan het hoogste sterrental!…

Het rimpelen van zinnen geregen door een naald krijgen eindelijk taille de uitvoering wordt bepaald De achterdocht geroken het slinkse iets geproefd in de geest vastgehaakt zodat uitleg niet behoeft Argwaan is geen illusie de afwerking kost tijd het zomen van het leven dat sloopt een mens geheid…