Alle inzendingen over Bevlogen

Zonder enig inleiding met bevlogen woorden eindig je met een pleidooi. Geen enkele nuance in je gekozen woorden is je gesloten boek voltooid.…

nu jouw boek is gesloten, wordt er naar woorden gezocht om te verhalen over wat voor mooie ziel je was jouw bevlogenheid maakte je strijdvaardig van klein mannetje die voor zijn zieke moeder zorgde tot en met de werkzaamheden bij de NVSH & COC waarmee je kleur bekende confrontatie ging je niet uit de weg, en zo stond je voor wie je was op…

Van harte welkom favoriet seizoen Bereid ben ik om bladeren te drogen Je wind maakt me geestdriftig en bevlogen Ik zou je eeuwig over willen doen Je vliegenzwam, je web en je pompoen De dood van groen met opstanding voor ogen Je spreeuwen naar elkander toegezogen Je winterslaap, je bosdier op rantsoen Alleen voor jou zou ik reïncarneren…

Bevlogen leggen zij de dagen door. Reeds klinkt hun paasbest kakelkoor!’…

Klokslag middernacht omhelst door verheven klanken bevlogen om haar opzwepende beleving te ervaren fluistert zij vanuit het universum haar getekend beeld. Iedere spreuk plotseling gedragen door haar idealisme het is een onaangekondigd drift tijdens het mijmeren waar ze door mijn aura het zuurstof door poriën verdeeld.…

Een lijn uitgesmeerd de zon brandt strepen geel in de plasjes tussen het gras een lijn in figuur ijle zwaan getrokken er bovenop met vegen van Pruisisch blauw het vermoeden van diep water in een grote cirkel eromheen v- vinkjes in omber met paletmes een sperwer duikt plots mijn blad binnen veegt het omber door het groen van ’t gras een…

Mooie bochten kronkelde haar lichaam Met één arm en toch nog evenwichtig Haar figuren waren ook bedachtzaam Voor publiek dus helder en doorzichtig Meer dan duizend handen klapten samen Op hetzelfde ogenblik bevlogen Open monden die haar overkwamen Allen waren even opgetogen Welke woorden klinken als haar bochten Hebben harmonie met wat…

De ranke wereld tot aan jouw lippen zal ik droogleggen achter een dappere glimlach, laten rusten op het kussen van de nacht waar een zwerfkei duizelt met een vlinder elkaar toedekken in tomeloze verbeelding bij het passeren van een wolk en jij mijn onverschrokken engel schudde licht als licht en zo bevlogen de nacht van het kussen.…

Ik zie jou met mijn gevoel mijn bevlogenheid de stilte in kleuren balanceert in harmonie dat is mijn grootste wonder in gehele compositie.…

De trossen gaan los en zilvermeeuwen verschijnen Met sierlijke bewegingen buitelen ze hier door de lucht Zo eindeloos bevlogen tussen land en wad En soms bijna roerloos zweven ze even op de thermiek naar hogere sferen Na een duik in zee glimt hun verenpak als gepoetst zilver in de zon Krijsend vliegen ze rakelings over zilt…

zit je stil even onbewogen Ik heb met je te doen jij bent -zeker- zo bevlogen als 'n dichter over z'n gedicht de taal woorden en zinnen Jij fladdert van bloem tot bloem dat is,wat je noemt: 'n zonnig leven Je woon - of verblijfplaats is me onbekend vandaar m'n mededogen Ik herken je zoektocht naar de nectar van het leven…

naam ik struikel over verwondering opnieuw de authenticiteit van zijn hart en handen trekt me overeind wrijft over mijn kale kop wanneer hij de blauwe plekken - van angst en 't lage zelfbeeld- uit mijn hoofd trekt, voorzichtig verhalend over het licht in de spiegel, het spoor van toelaten hij geeft het, zomaar zijn bevlogen…

Ik ontneem je met ‘n diepe kleur de louter van het maagdelijk wit koortsachtig door de drang verhit geconcentreerd op naakt primeur ik streel je houding in verlangen schets je weelderig lijf bevlogen haal al wat ligt in mijn vermogen naar boven om je pracht te vangen zorgvuldig glans ik je ogen fel maar verstijf in de intense streek…

Met houwelen, spades en troffels wroeten zij bevlogen in ondergrondse geheimen. Alles moet boven aarde komen! Opgehelderde mysteries sterven een snelle, stille dood. Het maakt me wat weemoedig soms.…

Allerzielen, een dag dat je bevlogen bent met een persoon, die je zo erg mist. Het hart dat een plekje heeft veroverd voor diegene, waar je zoveel van hield, waarmee je lief en leed deelde. Het is een dag dat je het op je eigen manier mag verwerken.…

aan een stal, een ezel en gelijmde os waar schapen graasden op geurend mos onder een boom vol kleur en schittering in onze ogen nog stille verwondering rond het kindeke op een takkenbos zo dierbaar gebleven herinnering aan stal en ezel, weer gelijmde os kaarsjes flakkerden in de schemering op onze wangen een vuurrode blos zongen wij er bevlogen…

vergeten verhalen vertellend verbeten vertalen versnellend verdorven vertering verbeeld verworven verkering verveeld gebonden gedichten geschreven gevonden gezichten gegeven gedeelde getoonde gevaren gespeelde gekloonde gebaren bedachte bedoeling bedreven betrachte bevoeling beleven bedrogen bebaarden bedwongen bevlogen bejaarden…

Mijn vingers sluiten zich de tijd die ik nog heb ebt stil zie, golven wiegen langs geluwde wind bevlogen woorden in jouw handen ik zie je lippen smelten in een lach hoor, het timbre van mijn bloed als volle halmen op de akkers zonder barsten buigen voor de storm geef me vrijheid om te zwijgen laat gebroken dromen zijn, vannacht vergeet…

Geschreven woorden verdrinken krampachtig in bevlogen letters van de spiegelende kust. Golven van herinnering zijn geen zee te machtig, zij kennen geen paniek en bewaren alle rust. Omdat stroming voorbij de kromming begint en geleidelijk aan mildheid wint. Omdat wolken het luchtig opnemen en verdwijnen met de westenwind.…

ik ben het ogenblik een reiziger, de passant die zich telkens waagt op een eindeloze tocht een stoet van woorden straks meng ik me bevlogen met open ogen in het gedruis tussen vreemde voetstappen met een vastberaden tred ik ben het zelf die het hoofd bezet dromen wil verdichten een eenheid wil bundelen van lentelichten als een…

Ik voel je hete adem op mijn lijf, zo passievol en zo intens bevlogen maar op ‘t moment suprême kijk ik stijf van schrik in twee verbaasde koeienogen.…

Vaak heb ik mij in jeugdhonk, zaal en kroeg met vuur van een bevlogen taak gekweten, ik ranselde mijn snaren als bezeten en elke avond eindigde te vroeg. Maar nu ik als aftandse oude sok vermoeid en futloos door het leven sjok is het ook de muziek die somber stemt.…

Bevolkten eens straat en plein, bevlogen de stad, waren bekenden, gevleugelde vrienden voor groot en klein: de duiven... Stil is het nu op straat en plein, als bewijs slechts een veer hier en daar, beslissing van het stadsbestuur: God spelen in het klein...…

Zwoele hete verleidelijke nacht liefde die in zilveren schaduw wacht de geur van rozemarijn en jasmijn bevlogen erotische sfeer haar liefelijk lichaam zo teer hij neemt haar mee in zijn passie daar weerklinkt de bekende welwillend ritmisch sonore liefdesmelodie.…

daar hangen ze dan de twee fonkelnieuwe nestkastjes waarvan de grootste nota bene uit mijn kerstpakket bij een aangename wintertemperatuur veroorzaakt door een mager zonnetje meermalen verkennend bevlogen door een zekere meneer Pimpelmees die later nog een keer samen met zijn vrouw onder het toeziend oog van een merel in glanzend makelaarskostuum…

Dit is de plek waar hij heerst, ­opgepoetst en opgedoft, de bevlogene die zich niet neer wil leggen, spottend met zwaartezin. Geen hemel zo hoog of hij zal ernaar grijpen alleen zijn wortels nog voor Giuseppe Penone -------------------------------------- uit: 'Tussen aarde en hemel', 2002.…

De onbenoembare dingen willen vangen in een dodelijke strik Zwarte merktekens krassen op muren van beton Een Medka getekend tussen de werelden De liefde blijven oefenen met potlood en een beetje gum Droeve woorden dopen in lampenzwarte tinten Met uitroeptekens medemenselijkheid onderstrepen Schoonheid bevleugelen met bevlogen…

Net na het morgen gloren bij het kraaien van de haan ogen pas ontloken kijk je me aan In het kaarslicht, gisteren heeft hartstocht je bevlogen maar nu heeft mij dan toch het morgenlicht bedrogen je kijkt en ach wat zou ik nu graag willen een hele strakke buik en idem dito billen een adem die nog - na deze lange nacht- geurt als…

wolkendek dat in de lucht verscheen ligt regenweer nog ver vandaan Blauwe zoete luchten,met wolken als gouden vruchten bestrijken't gebied op 'n enkel moment verbonden aan tijd,als de zon zijn weerspiegeling herkent 't Stille water in een frisser jaargetij is een verstild moment Van verre af of heel dichtbij Vol verwondering of geheel bevlogen…

Waar het mijne niet van weg kon komen omdat de liefde mij intens verbond bevlogen door de warmte van uw mond het moment alleen nog wilde dromen voelde de tijd verschanst in zomernacht vlogen de uren ons nimmer voorbij volkomen rust en stilte zij aan zij van verre zongen sterren fluisterzacht kleuren veranderden in vuurbloemen waar tonen…