Netgedichten

netgedicht (nr. 5.473):

Liefde maakt kleurenblind

Ik ontneem je met ‘n diepe kleur
de louter van het maagdelijk wit
koortsachtig door de drang verhit
geconcentreerd op naakt primeur

ik streel je houding in verlangen
schets je weelderig lijf bevlogen
haal al wat ligt in mijn vermogen
naar boven om je pracht te vangen

zorgvuldig glans ik je ogen fel
maar verstijf in de intense streek
in plaats van blauw tipte ik rood

teleurgesteld krijt ik mijn nood
want wat zonet nog hemels keek
loopt dreigend uit op een aquarel