Alle inzendingen over Code

bepalen achtergrond en kleed 't goddelijke lijf, en maakt het huis als code haar verblijf? maakt herkenning voor haar staat wel iets uit? is LAIS deugd als doel van elk bedrijf? is lust voor haar een lot dat zich ontsluit? (2017 - rev. 2020 - CCb)…

Een vlinder laat de wanden los, vouwt de vleugels open en dat, wat niemand nog kon hopen, gebeurt : het diertje komt bij hen terecht en de code gaat in hen weer lopen en hun wereld wordt weer vol en echt.…

De stilte als je weg bent, ik mijn code ingeef, kijk hoe handen van een ander mijn gebaar wikkelen in de stilte van de banktransactie. De stilte als je weg bent en ik thuis een lege vaas, die doofstom staat, water geef, en bloemen.…

Er gaapt een afstand, de tijd is weer in tel, in in goede luim geland vaarwel de oude keurs, vertaal mij uw nieuwe noden in taken, tekens en geboden, besloten in één unieke code, als mossel hangend in een rij, de kost verdient als schaaldier, zich geduldig voedt met een ander tij, en zich opent zonder enig plezier zich voelt als vis op…

is - Tijd voor ruimte, voor toekomst Die in mij allang verdwenen leek - Is er elke dag - Goddank - weer Dat nieuwe licht dat vroeg al Aanklopt aan mijn donkere, Gesloten buitendeur en deze Heel voorzichtig op een kier zet Naar wat nog van dit leven rest; Elke dag zijn er nog harde noten Te kraken, maar het lijkt wel alsof De code…

de momenten die ik kreeg van jou zijn toen en nu deel van mijn leven die ik voor altijd dichtbij mij houdt zodat zij eeuwig blijven duren ik heb ze in een kluis gelegd in de woonplaats van mijn hart waar ik ze steeds weer openen kan met de code van onze liefde zo kan ik naast tijden van verdriet de tijd van samen lachen kiezen de dagen…

Sint is de regeltjes, de kapjes en de lapjes, de code die van node, de testen die verpesten, de te mikke prikken, bedoelde angst voor geldgewin en vangst, de golven door massa hysterie bedolven, Sint kan het niet geloven dat zovelen hun mouw opschoven, dat iets van boven, iets demissionairs, wetten, unfairs van miljardairs….…

Haar gele zonnehoed vliegt in de Amstel - code oranje. zijn naam in het zand hij schrijft de hare erbij - elf letters spoelen weg.…

achter het gordijn wacht je op mij blauwe ogen in schemerlicht de nacht zal ons warmen sterren zullen getuigen zijn vier treden voor jouw deur ik voel me groter dan ik ben 'n zacht driemaal-tik op het raam ritmisch als een code gordijnen golven, blauwe ogen verbinding door het venster heen de nacht sluipt mee naar binnen sterren zwijgen…

En uit het verzonnen dodenrijk is een Rozenkruiser opgestaan, hij plant een nieuwe, heilige eik, vertakt met een Hoger Bestaan, zoals in Egypte en Atlantis, de versmelting van mensen en goden, want de Godin is nooit in extremis en doorziet alle aardse coden.…

Nu komt de bank weer met 'n noviteit We kunnen via internet gaan pinnen Ik ben niet bijster voor zo'n plan te winnen Want ooit schendt iemand vast de veiligheid En wie 'n béétje hackerig genie is Weet dan zó dat m'n PIN 2-2-1-3 is…

Ik zie mijn leraar nog staan Kauwend op zijn eigen woorden Uitleg over het geestelijke bestaan Met ieder woord, de zin vermoorden Broeder tot het uiterste gedreven Celibaat bekleed en ingericht Zo is mijn godsdienstleraar mij bijgebleven Ons begeleidend als een gebroken dwaallicht Jezus is heilig en een hemelse zoon Droeg het leed van heel…

Ik die ook wel weet dat een woord maar een vertaling is, een armzalige code van iemand voor niemand, ik die zelf woorden gekocht en geerfd heb uit het groot bordeel waar de wereld op uitmondt.…

Mijn hand crumbles into code, mijn nood loopt dood in Java. I halt. Jouw wet is lood.…

De internationale code van het lichaam. Licht uit. De kop zit er nog op en het verbaast je weer niks, die pompoen. ------------------------------------- uit: 'Infauste dienstprognose', 2000.…

omdat de golf van letters geen een emotie nog raakt geen code gekraakt is alleen nog maar momenten snel wat neerzetten komen wij nooit vooruit men zegt nooit geen deadline stellen afwachten en verder vertellen in je hoofd het verhaal afronden niet opgeven maar verder rollen je grond aanvoelen wij moeten lijden moeten bloeden onzekerheden…

Ik had mijn gevoel voor jou even in een kluis gesmeten de cijfercode was alleen in mijn bezit ik probeerde deze code steeds te vergeten maar hij zat aan mijn geheugen vastgekit Soms deed ik dan toch de kluis even open ik wilde even weten hoe het met mijn gevoel ging het lag daar heel zielig alleen maar te hopen terwijl het constant…

En nu wordt er meer en meer, gewerkt met code's die IK keer op keer vergeet. Het is niet grappig, het is niet leuk, al ligt de rest hier in de spreekwoordelijke deuk, want je moet het zo moeilijk mogelijk maken: Nou DAT is me wederom gelukt, want ZELFS ik weet 'm niet meer…

Hoeveel servetten gaan er in een laken is er een code die je niet kunt kraken waar zijn de scholeksters gebleven en wat weten de wolken over regen? Kan tijd rijpen, rekken of rotten en gaat hij ons iets leren hoeveel risico's kun je spreiden kun je stilte fotograferen?…

Hoe vertaal ik de code van de ziel aan het zielenkind dat moeizaam zoekend soms haar weg op d'aarde niet vindt? Hoe vertel ik over de kracht van het mysterie, over de wijsheden van de witte uil, over het spel der natuurelementen dansend in volle harmonie?…

al bij het penetreren was niet te miskennen sprake van verzet waar anders kon gegleden stond ik nu voor de opdracht hem echt naar binnen te moeten duwen waardoor onmiskenbaar onmiddellijk aliënatie optrad want onwelkom in zulke private zone gaat niet in je kouwe kleren zitten toen ze de code evenwel pikte ontspande mijn lijf…

Als ze zullen komen om me aan de tand te voelen over alle wandaden, al of niet door mij begaan, begeerte of de schaamte die me teistert, de onrust die me pelt, tot op de lagen van mijn kaal gedaante, spiegel van een morbide code.…

het ziet mensen in de straten, ratten in de val van ratten. alles is tot alles opgeteld, niets van waarde weert zich nog, want alles is goedkoop en van plastiek. en alles wat is, heeft een code. het draait de handen af en doet ze in de was. het geeft de armen aan de armen, maakt ze blij.…

De week begon wat saai, maar werd steeds feller Het Hirsi Ali paspoorten-echec Ook werd bekend dat Elvis´ oude stek In handen kwam van lepelbuiger Geller Komplotten gaan met nieuwtjes aan de haal En nu ook met het laatste avondmaal…

zichtbaar schuiven panelen over hun nano onderlaag en sluiten de buitenwereld af het is geen graf waar de extravagantie van een volledig be-equipt buiten dat soms nodig is om de binnenwereld in isolatie af te dichten waar het eigen existeert met stoffelijk bestaan in de bijrol en specifieke effecten waarvan het uniek wenselijk in qr code…

bestaan Prooi van rafelige herinneringen Het verleden als uitzichtloos perspectief Het leven gedoofd opgebrand een spook in de nacht Een misschien nog levendige ziel achter de tralies van verstard vermogen nog vóór de dood al veroordeeld tot de hel De toegang tot de schatkamer van het leven voorgoed vergendeld een niet te breken code…

Achterberg ik kan zijn code nu wel dromen ik roep zijn gasfitter balorig in de les 6 vwo ziet hem liever gaan dan komen is dit verhaal ab ovo of in medias res beatrijs ik ken haar kloostercel van buiten ik roep haar minnaar aan onder de eglantier 4 vwo slaat melig aan het muiten vergalt al twee rapporten lang mijn lesplezier ik ben het lijdend…

Een sleutel is overbodig de code om te openen is liefde maar het is niet nodig om geheimen te openbaren. Als iemand het nodig vindt mij op de ziel te trappen zeg ik “ga een stukje opzij” want mijn ziel én mijn geheimen die zijn alleen van mij.…

strooikwistig met gekregen rot wrijft er gebenedijd haar code in. en gras sterft af. en foptonen benadrukken het gammele van de mensdijken. en hollands plat de ramen neigen openlijk naar hun kader. en geen lust wekt het besef van de algehele ontoereikendheid.…

mensen die bij elkaar horen ze is met niemand samen en voelt zich verloren ze mocht nooit huilen grote meisjes huilen niet maar ze voelt nog steeds de pijn van dat oude kinderverdriet ze heeft haar gevoelens volledig geblokkeerd hoe ze zich moet uiten heeft ze nooit geleerd haar emoties zijn weggestopt in de kluis van haar ziel de code…