28749 resultaten.
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.154 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
Het kwartier
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.843 Toen viel een gat in mijn droom
En een koele klok sloeg het kwartier
Door de zwijgende nakende nacht,
En ik voelde mijn ogen wijd open -
Die zagen stil
In de nacht.
Maar ik lag in een doodstille kuil
En ik keek in het donker heelal,
Verwonderd en wakker, naar het geluid
Van het eenzame koele kwartier -
Dat al zweeg
In de nacht.
En…
Inkeer
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.863 Wat lelijk heel die heide,
Wat lelijk doet dat veld,
Wat triest dat geen van beide
Mij meer iets moois vertelt!
Elk bloempje aan de wegen
Leek eens een mooi verhaal -
Nu drupt het in de regen
En zwijgt het allemaal.
‘k Loop in herinneringen
als een wanhopig kind,
Dat ziet de oude dingen
En de' oude weg niet vindt.
Maar hebben…
De stilte
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.630 Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vrezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het dromenloze land,
Lijk de golve' haar oogst bewegen -
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.…
Lichtspel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 146 Tijdens de ochtendwandeling
staat de groep plotseling stil.
Ik vind mij voor een hoopje takken,
en staar ernaar.
Dan breekt de zon door
en voltrekt zich een schouwspel van licht.
Over de talloze kriskras gesponnen draden,
dansen ontelbare lichtjes.
Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje,
zet de maat voor dit glinsterend festijn.
Het hoopje…
Openstaan voor jezelf.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 232 Wanneer men luistert
naar zijn ziel dan begint taal
zowaar te leven...…
Mijmering
poëzie
4.0 met 1 stemmen 518 't Wordt stil - en als een stille droom
Komt de avond om mij heen, -
En zachtjes ga ik dromend aan
De weefstoel van 't verleên.
En zachtjes tel 'k de dagen weer,
Die door mijn vingers gleên -
En dromend zie 'k het dampend dal
Door de' avondschemering heen: -
Daar is dezelfde heuvel waar
De zon vroeger verdween -
Daar zijn dezelfde…
Woorden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 172 Laat woorden
Nooit een stilte kraken
die de liefde breken…
De vuurtoren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 709 schets van ontwaken
Ik ben wakker aan 't worden als een toren aan zee -
De lieflijke lamp van mijn dromen
Verbleekt in de weifelende dag.
Vannacht hebben beelden van licht
Gedraaid door een duistere wereld
Over de grillige zee;
Nu sta ik pal in de lucht
Met rode en witte strepen
Als een vissersjong in een trui.
En de wind…
Stervend meisje
poëzie
4.0 met 4 stemmen 340 Kind van wonden,
Dat één stonde
Nog als bleke sterre beeft,
Voor wier luister
's Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde en leed,
Wier geflonker
Uit het donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen,
Met de morgen
Van uw leven 't leven moe,
Gaan…
De sprakeloze rust
poëzie
4.0 met 4 stemmen 498 Gelukkig, die de stilte kent,
Die, als de avond zinkt,
De beker van vergeten drinkt
En zich van 't leven wendt;
Die mede met het licht bezwijkt
In 't kleureloos verschiet,
En kleureloze dingen ziet
Waarin de wereld wijkt.…
De dralers
poëzie
4.0 met 3 stemmen 264 Het welig licht was afgekomen
En lei zich aan de kim te rust,
De grote zee begon te dromen
En spoelde haar rozerode zomen
Over de stil vergulde kust.
Wij vulden met ons beider leven
De dommelige avondlucht,
Tot wij verwonderd staren bleven: -
Een stip kwam naar ons heen gedreven -
Een nevelige vogelvlucht.
De lucht hing vol van purpren…
Stilte en rust.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 66 Stilte op het strand.
En dit bij zonsondergang.
Wij bleven nog lang.…
Hooligans
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 143 Schofferen van een bedelende vrouw,
Tekeergaan met racistische gezangen.
Fantastisch om de hufter uit te hangen,
Het schuim der natie komt weer eens in touw.
Dan pist er ook nog een in je gezicht,
Barbaren zijn dat aan hun stand verplicht.…
IN PRINCIPIO
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 381 de stilte vluchtte toen ik sprak
tot de verbeelding: spreek!…
laat mij
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.452 O, laat mij sterven onder sterren
laat smelten mijn ziel in eindelijk
geen mens meer zijn
ik hef het glas op verlaten leven
laat mij zweven op het hoogpolige
tapijt van herinnering
rusten in serene verleden tijd van stilte
geboren uit de golven van liefde
nu gedragen door de onzichtbare
handen van de dood…
Stil geweend
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 621 ik heb de stilte ontmoet
niet achter in mijn tuin
waar de buurvrouw onbarmhartig
haar woorden laat veren
slordig uit de bodem geschraapt
zo denk ik, rechtop staand
zonder bewegen
onder de late lucht
het is nu zomer en met
vlinderfladderende armen
snijd ik vogels en
paarse wolkjes uit
het licht omlaag
vol gedragen bruidsvluchten
die…
de ijzeren trap
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 374 stilte
in de harten biedt…
in ijzig wit
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 611 in ijzig wit,schuurt
de volle winterstilte
koortsachtig langs
mijn klamme handen
de streling van lucht
bracht mij in de war
zuchtend blies ik haar terug
maar de stilte ontspande haar
en wreef door mijn ogen
een licht roze blos
verscheen op mijn wangen
in een schoon contrast
werden de witte vlokken
gedragen door de wind
mijn wereld…
koude tenen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 401 je stilt dagen van winter
en geeft me onwennige
kinderogen
bindt bitterheid
aan alle lege uren
nu dood sneeuwt
op koude voeten
de meisjesjurken, de lippen
gedragen, ongelezen
bij iedere gebroken vinger
en nu het donkere huis
de verte meet
zie ik door muren heen
de oude stenen in
mijn te kleine bouwdoos
jij kust me
maar maakt…
Hoogpolig herfsttapijt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 104 zacht uitgespreid
tot een schitterend
hoogpolig herfsttapijt
waarin stilte warm rust…
Verdrongen heesheid
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.111 Ik keer terug
naar de schaduw,
door mijn handen gedragen
en houd me schuil
in de stilte van het leven.
Ik waag het niet om
de wereld in te lopen,
waar luidkeels mijn
stem werd verzwegen.
Al jaren slaap ik
met mijn lichaam
in langzame heesheid,
verdrongen door de tijd,
kapot geschreeuwd
in een teruggetrokken leegte.…
kom maar
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.156 mijn handen steek ik uit
gedragen door vragende armen
kom maar, fluistert mijn stem
ik til je naar mijn rozenbed
zal je tere huid verwarmen
ik strijk langs je kwetsbaar lijf
mijn ogen op je gericht
verlegen zie je naar binnen
dat verraadt je glimlachend gezicht
kom maar, fluistert mijn stem
voel de stilte in ons dalen
kijk ook naar…
Geluk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 214 Zolang er ruimte is
en stilte om te schrijven
Zolang ik mijzelf kan denken
in de blauwe lucht gaan liggen
‘t licht kan eten en ‘t donker vasthouden
Zolang witte kou in mijn kamer staat
en ik met volle ogen
‘t ochtendlicht voel steken
Zolang durf ik
elke dag mijn huis uit te gaan
mensen te groeten
en verder te lopen met mijn lach…
Belachelijk blij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 133 Voor de laatste keer loop ik het bos in.
De zon schijnt, de vogels zingen.
Het gevoel bespringt me,
ik geef me over.
Ik ben zó ontzettend blij.
Blij met de bomen in het bos.
Blij met de geplette egel op het pad.
Blij dat ik ‘nee’ zei tegen mijn vriendin
en mezelf nog één wandeling alleen gunde.
Ik kan het schreeuwen van de daken,
alsof…
stilte
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 205 bestaan die plaatsjes wel…
het klooster zou mij kunnen helpen
of begin ik eerst wel met mijzelf…
de muizenissen in mijn hoofd
verjaag ik één voor één
ik zet alle vensters open
en veeg ze er massaal doorheen
mijn bed voelt goed en warm
alle zorgen zijn nu van de baan
ik slaap en sluimer zacht
mijn ogen zien nog net... de maan
en de stilte…
AAN DE HAND VAN DE LIEFDE
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 115 Wie door het hoogste is verkozen
en zich door het hart laat voeren
draagt in z'n ziel de kleur van rozen
die slechts het reine kan ontroeren
Wie door het hoogst is aangezocht
en zich niet van zijn weglaat trekken
maakt in de schaduw vaak z'n stille tocht
zal niettemin zijn weg met lief bedekken
Wie door het hoogst is aangesproken,…
Tezamen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 230 samen
hebben we
je terug gedragen
terug gedragen
naar daar
waar het ooit begon
en kijken
je na
eindeloos…
Met licht betaald?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 40 Wat hier is lijkt stil, zo
stil als het in een bos kan zijn
regenbui van gevallen bladeren
als speelbal gedragen door de wind
het wordt stiller in mijn klein domein.
Refrein met grondgeur op papier,
ongeletterd als de stilte wordt
gedaagd en spreekt, het zwijgt
als daarnaar wordt gevraagd.…
Vlagvertoon
snelsonnet
2.0 met 40 stemmen 1.787 Al werd het van de schaatsers wel verwacht
Toch hadden zij geen zin de vlag te dragen
Daar zij met vlag en wimpel wilden slagen
Op hun Olympische medaillejacht.
Dus gaat die vlag straks voor henzelf in top
Dan pas zien zij naar onze driekleur op.…