Geluk
Zolang er ruimte is
en stilte om te schrijven
Zolang ik mijzelf kan denken
in de blauwe lucht gaan liggen
‘t licht kan eten en ‘t donker vasthouden
Zolang witte kou in mijn kamer staat
en ik met volle ogen
‘t ochtendlicht voel steken
Zolang durf ik
elke dag mijn huis uit te gaan
mensen te groeten
en verder te lopen met mijn lach
Te schreeuwen en te dansen
verliefd door straten te wandelen
om te zingen met de huizen en de dieren
Te leven op de warme aarde
en kan ik vallen in
de armen van het geluk
... Jeugdgedicht over stilte, schrijven en geluksgevoel ...
Zie ook: http://josevanrosmalen.nl
Schrijver: José van Rosmalen, 4 november 2012
Geplaatst in de categorie: individu