Alle inzendingen over Doodgewoon

duiken snelle stippen naar een niemandsland vleugelloos weggeworpen zachte tassen, stoelen hard metaal, ledematen ook mijn hart staat stil van ongeloof toch ligt daar een lakschoen toch lees ik opengeklapte levens mijn vertroebelde ogen en mond vol gedachten vragen om woorden voor de leegte Dit veel te grote gebeuren op een doodgewone…

Ik zou zo graag eens met je praten, Over doodgewone dingen. Je hebt het niet in de gaten, En ik wil ook niet aan gaan dringen. Ik kan je niet bereiken, Mijlenver ben je weg. Ik zie je naar me kijken, Maar je luistert niet als ik wat zeg.…

blijf gewoon maar leven want doodgewoon gaan is toch al een gegeven waar je vanuit moet gaan de moeite die je vroegtijdig neemt blijft alleen steken wie om je weent als uit een nachtmerrie weer ontwaakt verongelijktheid als natuurramp blaakt gelijk olievlekken die leven op de pool zo bedrieglijk mooi daar hoop in school ja zag; omdat…

weer Mijn gedachten knetterend van angst Wat begon met een schrik Veranderde in grote angst Die zachtjes met zijn schaduw achter mij aan liep Elk moment op de dag keek ik heen en weer, Want het doet mij toch echt zo zeer Dat die angst mij van binnen beheerst En op een mooie zonnige dag Was daar geen schaduw van angst meer, Maar een doodgewoon…

in een met tranen gevulde inktpot doop ik mijn vulpen in de hoop woorden te vinden voor een engel zoals jij op een doodgewone dag in maart zit je toevallig in de tram tot de wereld ineens stil staat jouw wereld er wordt geschoten juist op dat moment zit jij op de verkeerde plek door niet te vatten redenen word jij uit ons leven gerukt…

alleen flakkert om belichting te dichten maar puur voor zuivere romantiek afgezaagde boomstronken gewoon om op te zitten ze mogen origineel van vorm doch niet te ergonomisch zijn languit luisteren naar je slagvaardig hart zonder me af te vragen of het ritme wel klopt en geef me dan gerust ik hou van jou’s ik retourneer ze met doodgewone…

Zodat jij, verhuisd naar die omgekeerde averechtse onderwereld boven ons nu lezen kunt een doodgewoon bericht? En - vertel - heb je daarginder wel net als hier de gamma-uil en jotavlinder? -------------------------------- uit: 'Het wederkerige', 2014.…

Wanneer we die draad zijn kwijtgeraakt, vertelt ons leeslint dat ons verhaal, na goede en na hele slechte dagen, doodgewoon weer verder gaat.…

Bijzetten moet hij alle zeilen Om in het doodgewone leven - - Dat is na tegenslag het streven - Een lange tijd nog te verwijlen Bij theetje drinken, schuitje varen Geen cruises meer naar tropenoorden Enkel wat dobberen op woorden.…

overroepen maar hij luistert niet hij is toch verder gegaan in de stilte van voorbij klinkt zijn aarzelende stap terwijl hij onverdroten zoekt naar het noorden van dit pad alles is hem onbekend, nieuw en een beetje beangstigend hij was een jongen die een man is kunnen worden en zijn leven heeft geleid met goede en kwade dagen een doodgewone…

de generatie van nu is morgen hulpbehoevend, degenerend een leven naar de horizon van een gewisse dood iedereen weet dat en gaat toch vol door, een einde negerend de mens accepteert doodgewoon niet dat men gewoon dood gaat, en derhalve geniet hij niet genoeg van het leven vandaag vroeg een klant mij of ik nog naar een ander adres…

Verdwenen nu de frisse doodgewoonheid de basis voor het eens zo trots gelaat die kracht gaf aan haar schitterende schoonheid haar trekken plooien als een slecht gewaad. Het doktersmes dat haar versneed de pijn die zij daarmee vermeed zij hebben haar belogen.…

Geweld leeft in doodgewone mensen. Bij vredelievende mensen zoals wij. Bij liefhebbers van de liefde. Bij haters van de haat. Afgunst op het werk. Pesten op school. Bekvechten thuis. Jaloers zijn op de buren. In onze eigen straat.…

Ik huldig me in een blozend zwijgen Bevrijd van zorgen en verdriet Een doodgewone , zonnige dag Ik kan wel alle sterren beschrijven Ik voel een zwellen in mijn hart Een explosie stijgt tot een klaterende lach ‘k Wil rondhuppelen, dansen en zingen Mijn pijn voor eventjes verdringen Vandaag vlieg ik hoog in de lucht Beschilder ik de wolken…

Het zijn de doodgewone dingen die we dagelijks beleven waar we eigenlijk nooit bij stilstaan of het een gevoel van waarde geven. We zien de dingen om ons heen maar het dringt niet tot ons door alles is zo wezenloos toch gaan we er weer voor.…

jouw glimlach weerkaatst in zijn ogen hoort ze de wind in een heel zachte fluistering zeggen ze heft haar hoofd luistert met warmte in haar hart proeft met haar lippen zilt, kruidig zoet en bitter kleurrijk als de liefde is zoveel schakeringen aan de regenboog lust passie liefde of doodgewoon kameraadschap trouw en genegenheid ze luistert…

Jan Rot's hertaling doodgewoon goed aansprekend beregoed beresterk en leuk, spitsvondig op onderdelen bere hollands! Bravo mede namens de doden aan wie wij dachten en die even intens tot leven kwamen! amen!…

lichaam naar water 70% van mijn lichaam laat zich graag verfrissen Door het drinkwater uit de kraan Ik zie geen verschil met de natuur Onze binnentuin smacht naar water Wie de kraan daarvoor open draait De slang over de schutting gooit Voor de bloemen, de bomen, de planten, het gras Die beroert mijn ziel en zaligheid Maakt mij doodgewoon…

ik ben doodgewoon dagdromer jij leest mij uiteindelijk toch wel al weet je niet dat ik het ben zie je wel…nieuwsgierig Aagje dit schreef ik voor jou, liefs van Teddy-bear…

huivert voor de-speciaal-op-jou-spin ontspant bij de doodgewone mijnspin die zelden boven de grond komt maar dan gaan ze er ook voor zo'n beurt duurt de hele dag door je herkent ze aan wat niet kromt mijn zeldzaam flamboyant rechtkakigen tussen alle normaal krommetangkakigen al lijken die nog zo interessant met namen als viool- of hangmatspin…

er is een stilte in mij die ik nimmer heb kunnen verklaren daarom moet ik je vragen of je mijn lichaam wil verlaten maar voor we afscheid nemen en het verdriet van de wolken drinken wil ik nog één maal met jou naakt voor de spiegel staan schitteren binnenin om doodgewone dingen, om de vogels die in de bolster van mijn buik hebben gevlogen…

wat als ik … een stoel zou zijn zo’n doodgewone eetkamerstoel recht en stabiel met vier poten op de grond van stevig leer of onverslijtbare stof gemakkelijk verplaatsbaar en overal in- en neer te zetten niks geen wankelmoedigheid bereid om elke persoon of lot te dragen zonder protest en die zich gewillig onder de tafel zou laten…

" "nee, de kus was zonder passie" de prins bleef een kikker de prinses werd oud en dikker maar na vele, vele jaren van wachten, turen en staren werd de kikker opnieuw verkikkerd een prinses, jong en geen dikkerd hij sprong van blijdschap rond en kwaakte "prinses, hier op de grond" maar haar paard hief zijn poot trapte de kikker doodgewoon…

men mocht hem niet storen en immer ging hij moe naar huis hij liep verkeerde kamers binnen zei zelden doodgewone dingen het was ook nooit vandaag in de sporen van zijn vinden de deur alweer naar buiten vergeten vrouw en kind hij liet geen enkele schaduw achter en over uitgezongen stromen spande hij met grote bogen de beweging van de wind…

Vandaag heet ik hem van harte welkom thuis, in zijn doodgewone, dagelijkse leven.…

En waar hij stond of schreed Droeg hij met waardigheid zijn eigen wurger, Zijn leed, zijn door de doodgewone burger Vermoedelijk volmaakt miskende leed: Zijn hele lange leven bleef het vrede. Hij was zo graag aan oorlog overleden.…

vertrokken ze wachten op het teken voor de vlucht de stilte wordt verbroken door gerucht vanuit de verte roepen zacht de klokken je strompelt op pantoffels stil naar buiten gebroken door de slapeloze nachten het kost je moeite om je vest te sluiten na maanden zie ik weer een prille lach zijn het de spuiten die de pijn verzachten of is het doodgewoon…

jawel, ik kan uw onbegrip begrijpen uw wanhoop, woede en uw hoge toon ik kan ook leven met uw lach en hoon en snap dat u mijn strot wel dicht wilt knijpen u mag de botte bijl van mij ook slijpen een gruweldaad is mijn verdiende loon na twee uur wachten is het doodgewoon dat uwerzijds de nood begint te nijpen vergeeft u mij dat ik geen stempel…

Hij heeft niets op met ‘t spel van rang en standen en blijft zoals hij is, heel doodgewoon.…

Eén gewone dag is een unieke mix van doodgewone dingetjes, van gebeurtenissen en ontmoetingen, die nooit meer zullen worden herhaald. Eén gewone dag maakt elk mens uniek, gestoord en volkomen abnormaal. Wie een slet is blijkt ook een prinses te zijn. Wie matroos is een admiraal.…