al meer dan een leven geleden
er is een stilte in mij
die ik nimmer heb kunnen
verklaren
daarom moet ik je vragen
of je mijn lichaam wil verlaten
maar voor we afscheid nemen
en het verdriet van de wolken drinken
wil ik nog één maal met jou
naakt voor de spiegel staan
schitteren binnenin
om doodgewone dingen, om de vogels
die in de bolster van mijn buik hebben gevlogen
om de duinen
die nog zachter klinken dan de lelietjes-van-dalen
langs een witte watersteen
de dag vertrok en liet een vers achter
niemand kan de dood verdragen
zonder het leven te beminnen
nog verder dan voor ogen
Zie ook: http://www.youtube.com/watch?v=f8PZLAJmK6E
Schrijver: kerima ellouise, 11 juni 2012
Geplaatst in de categorie: psychologie
een groots kleinood!