5905 resultaten.
N I E U W J A A R N A C H T (1897)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.412 ‘t Is eeuwig, dat mijn hert doet haken;
vergaan, o God, en wil ‘t, en kan ‘t;
het steunt en ‘t rust in uwe hand:
- om nieuwjaarnacht en wille ik waken!…
Begraafplaats
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.218 Knerpend grintpad koud en kil
Marmeren stenen verweerd en stil
Treurwilgen langs een groene heg
Gestorven geliefden voor altijd weg
Rouwende mensen geheel ontdaan
Gebogen hoofden de ogen betraand
Eind van een leven het aardse bestaan
Alles voorbij waarom moest het zo gaan
Eeuwige rustplaats wachtend op niets
een laatste groet of is er toch…
knal
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.008 En voel mij ontzettend moe,
Toch kan ik niet slapen,
Het maalt maar in mijn hoofd,
Af en toe zit ik te gapen,
Hij had mij toch eeuwige liefde beloofd?
Maar na 3,5 jaar is er al een gigantisch gat,
Waar ik steeds dieper in val
Niets dat de pijn nog verzacht,
Dus zit ik te wachten op de knal,
Die onvermijdelijk komen zal.…
Zoveel in eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 321 laat mij verblijven
enkel en alleen
op de zachte toppen
van je vingers
laat me niet stijgen
noch dalen
in dromen licht van toon
ik wil ontwaken
in de rust van je morgen
in mooie woorden zonder schroom
laat mij
je handen vullen
met alles wat vleugels heeft
in lage en hoge wolken
waar vertrouwen wordt gestreeld
ik wil verlangen…
dimensies
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 979 als je mij
niet meer kunt vinden
op lengte, breedte, diepte, tijd
mijn stem
voor altijd zwijgend
je niet meer naar mijn wezen leidt
keer dan terug
naar waar wij dachten
dat het leven eeuwig was
en waar in eindeloze nachten
jij met mij de sterren las…
de schepping en lichamen van afval
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.045 leven hoeveel tijd ben ik kwijt met het plannen van
leven en noteren en alle andere beslommeringen
nu eenmaal noodzakelijk als papier en balpoints
die het ritme vastleggen in de eindeloze stroom
de zinnen vullen ongewild de breedte van het papier
het einde van de bladzijde staat gelijk aan leven
vastgelegd maar hoeveel tijd voor verbeteringen…
Een eeuwigheid van tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 483 Een eeuwigheid
van tijd en zoeken,
van vinden en weer loslaten,
van dromen en doen,...
Wat brengt de lente anders dan
opnieuw een groot verlangen,
mijn ziel die ik
in beelden wil vangen
maar die ontglipt aan taal en teken.…
eeuwige lente
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 669 loop met mij de weg
van hier naar daar
en daar en naar waar?
laten we zoeken
en nog meer vinden
ontdekken en ervaren
wat ons mag binden
hardop zwijgen wij
horen slechts onszelf
wervelend schiet alles
door lijf,door merg en been
van hoofd tot buik tot teen
als binnen een galmend gewelf
dat het onzegbare weerkaatst
jij door mij,…
verzoekje van de goden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 315 met het leven als een sterveling
het niet vinden van de zwarte tand
zijn symbool van dood in leven
hij kreunt al decadenlang
terwijl het knagen langzaam duurt
de tand des tijds wit verbleekt
kent slecht haar eigen genade
en de avonturier des goden
leert het teren kennen
van zij die nooit stierven
en zich stierlijk verveelden
voor eeuwig…
een eeuwige zucht
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 474 wanneer ik sterf
herinner jij je dan nog
hoe zacht jouw handen zich
over mijn vingers legden
zo verwonderd
keek je me aan, alsof
je nog nooit in liefde had geslapen
jouw mond werd geboren
op de mijne en ieder woord
bond zich aan onsterflijkheid
je was nooit vreemd
niet in verdriet, niet in pijn
niet in nauwelijks verstaanbaar gefluister…
Eeuwige drankvelden
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.689 In mijn eidetische droom bezocht ik
mijn gestorven kroegvrienden die
hemelden op de eeuwige drankvelden
Hemel zonder drank betreden ze niet
Uit de wolken regent het jenever en
uit de bergen stromen jenever rivieren
alcohol nevels hangen boven de velden
Een echt walhalla voor zatterikken
Mijn oude vrienden herkennen me niet
ze zingen het…
Ik wil een privé-detective
gedicht
2.0 met 94 stemmen 30.373 Ik wil een privé-detective
met een goed karakter
die dag en nacht bij mij moet zijn
om redenen die buiten me liggen.
Zolang de zaak onopgelost is
zal hij me niet verlaten
zodat hij langzaam van mij kan gaan houden.
---------------------------------------------------
uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.…
Leven
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 865 Er is weer een dag voorbij gegaan
Weer een dag in een mensenleven
Leven
Hoeveel dagen zal het leven hem of haar nog geven
Het is maar goed dat men dat niet weet
Leef bij de dag dat je dat niet vergeet
Het leven is voor je het weet zo voorbij
Voor jou, voor hem en haar en voor mij
Dus geniet van het leven
Want op de eeuwigheid…
*
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 Het waren niet de klappen,
zei je.
Maar wel de woorden.
Dacht je er nog aan?
Denk je er nu nog aan?
Dat tere vogeltje?
In beide kleine
handpalmen omsloten.
Hoe je het warm blies.
Maar niet voor jezelf zou zorgen.
Dacht je nog aan zijn woorden?
Op de dorpskermis.
Een glimmende ballon aan een touwtje.
In je kleine hand.
"Niet…
Verstening
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 Groots in gloed
Onze kus voor altijd
een massage met
een dimensie van en
voor eeuwig.…
"De eeuwigheid loopt voor ons uit" (haiku's)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 235 Op de snaren van
het tijdsbeeld, vibreren
rusteloze zandlopers.
Roestig hoefijzer
vangt veel tijd aan de
muur, waar is het geluk?
Vingers bespelen
een oude harp, snaren
breken, er vloeit bloed.
Regendag, gevuld
met niets dan buien, ook
in het goede en kwaad.
De tijdsreiziger ziet
geen nieuwe landen
maar met andere ogen.
Niets…
Oké
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.034 Blijven voor eeuwig en altijd
Heel dicht bij elkaar…
echt vrienden?
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 5.092 Ik hoop dat wij het voor altijd zijn,
Vrienden in ruzie en in strijd,
Vrienden in geluk en plezier,
onze vriendschap duurt hopelijk een eeuwigheid!…
Eeuwige revolte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 559 het onbehagen
verdunt gedachten, verdringt
levensgeluk
lelijk decor in 't bestaan
dwars door het plezier heen
het onbehagen
schept 'n klimaat waarin een
vonk tot vuurzee leidt
opstand der Belgen begon
na een bezoek aan de opera
het onbehagen
waarvan de oorzaak doorgaans
in de taboesfeer
beukt hoog tegen de dijken
van natie's tolerantie…
Gelegenheidsvers
gedicht
1.0 met 31 stemmen 11.789 onze voorouders. Wie
verstaat hen nog?
Woorden raken weg zonder
schade: wij immers leven
nog. Ik heb het zelf
gezegd: liever licht
dan woorden over licht.
Het boek staat. Geel
torent zijn rug die niet
als het jonge gras wuifde,
aldoor hier stond. Bleef,
niet heette.
-------------------------
uit: 'Raster', nr. 107.…
Rust in eeuwigheid...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.595 Dit is een groet die een verre reis
moet maken en waarvan ik hoop
dat die aankomt bij jou
Ver weg door licht en donker,
regen, wolken en luchten zo blauw
Ver daar voorbij waar wij niet bekend
zijn, maar jij nu de rust vindt
daar wens ik jou vrede
zonder verdriet,
zorgen of strijd
daar wens ik jou rust
in eeuwigheid…
pret in bed
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.156 ik wil - als het zover is
met zijn tweeën in één kist
dan is het net
als nu in bed
samen eeuwigdurend pret…
suites voor Annemieke LVI -het vallen-
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 131 magnoliatak
uit het leven gegrepen
bloesems vallen
al een seconde
bewusteloos voor de val
in vergetelheid
tussen de mobiles
verliest het dwarrelend blad
alle gewicht -
tussen twee jaren
een evenwicht bewaren
twaalf zachte heuvels
lucifer
vervangen door aansteker
en verder niets nieuws…
Gods wil
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 236 Maar altijd wel omsloten
met uw eeuwige liefde.…
Nog voor de val…
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 99 Eeuwigheid, ik herinner me het,
Het was nog voor de val.
Stromende lichtstralen,
Dromende wezens schralen,
Ik kon het intussen niet vergeten.
Het komt soms in mijn dromen tevoorschijn.
Als een dromerige schijn.
Ook al is mijn leven bezeten.…
eeuwig mijn lief
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 500 bent mijn lief, mijn eeuwig lief,
je mooie, zachte, blonde, lieve lijf,
je bent mijn lief, mijn eeuwig lief…
Nu mag zij eeuwig rusten
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.987 Aan het einde van de horizon
gloort voor jou een heel nieuw licht
je mag nu met de engelen zingen
samen voor Gods aangezicht
Hij heeft je aardse lijden gezien
en gaf antwoord op jouw vragen
het was moeilijk afscheid te nemen
maar Hij zal je voor eeuwig dragen
Rust nu maar uit, je strijd is voorbij
je bent nu voor eeuwig thuis
God zag…
Ware passie?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 261 Bezongen op de lippen van de
eeuwigheid, zovele dichters
beschreven een oneindige
smart, ontvloot zelfbeklag,
uitgestort in reine licht
van ochtenddauw, weebeklag
uit mond en luit,oprechte
noot uit Orpheus hart,
smeekt de veerman zich
eenmaal te hullen in de
mantel van barmhartigheid,
z’n veer over de Stix en
mededogen te strijken…
De eeuwige tijdelijkheid
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 414 mijn krachten nemen af
gekend in voorspoed
en aardse tegenslagen
toch mag ik zeggen
dat ondanks alles
waarden van eeuwigheid
bouwstenen blijven leggen
ook al vertelt de zee mij
van komen en gaan
het toont in wezen
steeds vaker in alles
een ondergeschiktheid
aan een groter doch
onbegrijpelijk bestaan
een gewaarwording
die groeit…
Er fluistert een traan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 882 Rebetika
om zelf gevonden te worden
zoek ik jou
omdat ze klinken als de jouwe
volg ik voetstappen
waar we samen ooit liepen
op elke plek
de schaduwen volgend
die slechts
een aftreksel zijn
van jou
naar mezelf leiden die terug
want jij bent er niet meer
En ik, ik ben mezelf kwijt
en als je nu bij me weg bent
zul je nooit
bij me…