inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.272):

eeuwig mijn lief

ik verschuil mezelf diep in zoutig zand,
dat venijnig mijn brandende huid schuurt,
een droge oostenwind beneemt me elke adem,
mijn tong verdroogt, mijn keel voelt scherp,

mijn liefste, liefste, mijn liefste!
ik wil je roepen bij je lieve, blonde naam,
ik wil, ik wil je tere, zachte huid strelen
ik wil je kussen met mond, neus en lippen

mijn liefste, liefste, mijn liefste!
je bent te ver van hier en nu,
je hoort me niet, je ziet me niet,
je voelt niet hoe mijn spieren zich spannen,
het heftige bonzen van mijn hart ontgaat je,

mijn liefste, mijn liefste, allerliefste!
je ziet niet hoe mijn ogen gloeien,
je merkt niet hoe mijn ziel versmeult,
je hebt geen weet van mijn verlangen,

mijn liefste, mijn liefste, allerliefste!
ik zie en voel hoe licht jij danst en zweeft
langs de morgendauw en de ochtendkoelte,
en Venus knipoogt stiekem naar de zon

je bent mijn lief, mijn eeuwig lief,
je ogen zijn als blauw kristallen,
je bent mijn lief, mijn eeuwig lief,
je haren blond als gouden golven,
je bent mijn lief, mijn eeuwig lief,
je stem, zwoel, diep en helder,
je bent mijn lief, mijn eeuwig lief,
je mooie, zachte, blonde, lieve lijf,

je bent mijn lief, mijn eeuwig lief

Schrijver: Tjoke, 3 april 2009


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 500

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
3 april 2009
Email:
teckeltjeshotmail.com
Hoe vurig, hoe vol passie, de aanraking bijna voelbaar. Een liefde die misschien onbeantwoord blijft, maar bezongen in dit prachtige gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)