Ware passie?

Bezongen op de lippen van de
eeuwigheid, zovele dichters
beschreven een oneindige
smart, ontvloot zelfbeklag,
uitgestort in reine licht
van ochtenddauw, weebeklag
uit mond en luit,oprechte
noot uit Orpheus hart,
smeekt de veerman zich
eenmaal te hullen in de
mantel van barmhartigheid,
z’n veer over de Stix en
mededogen te strijken,
en het meest beminde uit
de onderwereld te halen.
Geloof in ultiem verzet,
moest daarbij de hoogste
tol betalen, niet te mogen
omzien, wat de Goden hadden
geroofd, door de minstrelen
bezongen in de tijden, dat
die de wonden zou helen is
onzin die we nog altijd delen,
die gedachte kost ieder het hoofd.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 12 februari 2010

pebmartenskpnmail.nl

De lippen van de eeuwigheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.1 met 8 stemmen 261