Alle inzendingen over Eenzaamheid OR avond

De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel in. Aanstekers steken de eerste sterren aan. Mijn gedachten zijn gaan zwerven. Kindertjes zijn in bed en dromen. Gelukkig en voldaan.…

De lange genoeglijke avonden, met kaarsjes al dan niet, maakt dat je de sombere dag van vandaag in een heel ander lichtje ziet. De avond viel, geleidelijk zacht en bijna lief. De donkerte bezwaard me daardoor in het geheel niet.…

overmand door wat zich aanbiedt en gevangen in de valse schijn lukt het mij tot nu nog steeds niet om eenvoudigweg mezelf te zijn en de onrust houdt zich nimmer stil bezield door een verbeten zucht alsof ik mezelf niet kennen wil en voor mijn eigen schaduw vlucht maar in de avond valt het zachte duister als het leven om me heen verstart…

's Avonds rekt het licht zich langzaam uit, even nog – raakt het alles aan.…

De reiger wijkt weg met een trage vleugelslag – de zon gaat onder.…

Met de gordijnen doen we de dag toe De avond pakt ons langzaam in Gestaag gaapt slaap ons moe De radio zwijgt opvallend De TV sluit haar venster Computer zoemt zacht De deuren gaan op slot en de verwarming tikt zich stil De wereld raast buiten door We draaien het vuil van onze tanden en spuwen het terug de aarde in Ons gebit is nu om…

Dan klokt van ver de avond die haar wacht - hij landt haar dromen, kust het meisje nacht. Dit is een snelsonnet in de vorm van een luchtfiets.…

De avondzon giet een dagvol diepe kleuren – uit in de vijver.…

weer valt de avond plichtsgetrouw raap ik hem op ik kan niet zonder…

In de schemering krimpen de straatgeluiden, de huizen, ikzelf.…

Steunen is ook dragen vertel je me maar luistert men nu echt naar iemand die droomt dat oma sterft wanneer je er even niet langs zal komen en zat je daarom in de kruiwagen en zorg ik daarom elke dag voor fruit op je bord spreek je tot de antieke herinnering waarin ze lager hangen lager dan ooit tevoren dan vloeit de schande sluipend door…

Als ik op een avond eenzaam blijk, Vergeet mij niet te vergeten, En zelfs hoe ik geheten Ben. Als ik op een nacht verdwijn, Vergeet mij niet te vergeven, En denk aan mij slechts zo even Voor de zonneschijn.…

Alles is tijdelijk, je wordt geboren bent tijdelijk baby voor je 't weet ben je peuter, kleuter, puber en groot. Zo snel kan het gaan. Zo snel gaat het ook. Bij een verbroken relatie een nieuwe partner die samen met jou en de kinderen het leven voortzet, tot ze de deur uitgaan, zo snel gaat dat ook. Alles is tijdelijk.…

zijn morgen...ja morgen dan ziet zij hem staan avond aan avond dansen zij samen en sterft er....…

Eenzaamheid is geen wens. Ogen kijken bevreemd met een tijdloze blik die vergeten belooft als het wachten niets bereikt en jij weer vraagt wat ik schrijf in de avond die we niet samen beginnen en waar we niets meer delen dan vreemde schaduwen en ogen die alleen maar naar ons verdriet kijken.…

Turend naar de verre einder waar het licht al avond schijnt houdt ze de ondergaande zon behoedzaam in haar handen maar als zij louter vagend zijn liefde schimmen ziet drijven koesterende stralen dovend in verkilde tranen weerloos drinkt ze stilte uit geleegde eenzaamheid voor ze als gewezen engel vleugellam verzinkt…

Ze heeft het koud al staat de verwarming aan Slaat haar armen om zich heen Haar ogen kijken eenzaam in de leegte Er over praten kan ze niet Wie zou ze zeggen dat haar avonden stil zijn Wie zou ze zeggen dat het zo naar is alleen in dat grote brede bed te gaan slapen en wakker te worden Ze glimlacht Zegt altijd....ik ben happy single…

zal deze mens zich niet verzetten Maar niemand hoort de bange klacht daar vrienden onbekommerd slapen Met eenzaamheid als metgezel terwijl de morgen nader kruipt en wetend wat hij moet verdragen staat hem de angstvloed aan de lippen Hij is de eerste, niet de laatste die niemand heeft om zacht te vragen: Wil deze avond met mij waken...…

Terwijl de hemel open plooit van purpergrijs naar geel verkleurt met vegen wit erdoor, net of iemand een stuk stof ontrafelt, priemt het eerste blauwe van de dageraad door de hangende mist. Geluiden, bijna onhoorbare trillingen op de wind, komen door het raam aangewaaid, langzaam zwellend tot een geheel van twinkelend vrolijk vogelgezang…

Verlaten gedachten in de mijmering van een verlate avond schaduw die wil wachten.…

De oude avond kan niet wachten om mij het licht van de dag te ontnemen ik leef hier in den vreemde zonder liefde van ontheemden mijn ziel heeft een grijze huid mijn verstand beeft in eenzame stilte oudheid heeft in mij een kan gevonden ik kan niet leven, ik kan niet rusten zonder het bemoedigende vooruitzicht naar hemelse hereniging met…

Het meisje Zong als een sijsje, wilde niet meer, deze amok! Ze vertrok, schreiend heel vroeg in die ochtend, dat verdomde spoor! Hadden we ’t maar geweten! Maar Waarom? Hadden we ’t maar geweten! Alles achterlaten Met niets zo jong naar de hemel, Waarom doe je zoiets? Meisje lief, lief lief meisje Je zong als een sijsje…

kan geen kant op Het gras staat te hoog Niet voor Collie Zij voelt zich hier thuis Voor mij is het een sprookje van Grimm, het bos is donker het maakt de hele nacht geluid en duwt tegen het huis aan dat niet zo mooi is als het lijkt met het luxe glas, de tierelantijnen en de luifel boven de deur Het is de hele dag hard werken 's Avonds…

En vind ik, in het huis mijns harten, dat ik één droefenis genas, dat ik mijn armen heb gewonden Rondom één hoofd dat eenzaam was...…

Een spel van licht en schaduw Waar duizenden, miljoenen lichtjes De avond troostend bewenen Ik spreek noch hoor de dromen In vermeden nachten Waar tranen worden opgeheven Ik kan mijn eenzaamheid verbergen In bovenwindse stromen Waar ik bewust de sterren heb opgesloten Een spel van stervend licht In een doodgezwegen schaduw … Daar ben…

– het meisje zei : – eenzaam als ik ben willen we toch allemaal een maan om te koesteren... en te praten ! –…

Waar wolken elkaar raken vliegen uren van verlangen langs aderen van eenzaamheid en treuren om wat is geweest sterren raken grijsgrauwe luchten, schijnen schitterend licht langs de avond op weg naar een nieuwe dag gehuilde tranen verdwijnen in geopende armen waar gevlochten vingers elkaar vinden in glimlachend samen…

het hete geel glooit afgrond oplichtend in het zwart schemer drukt de warmte dieper eenzaam in het hart tast met vingers naar het duister blinder dan de nacht pakt en zal niet kijken omdat zonlicht nooit de avond wacht morgen bloeit het rotten in het sterven van vandaag laat de uren gaan, lange dagen doden langzaamaan…

Oude oma zit in haar stoel voor het raam Maar daar is eigenlijk niet zo veel te zien Ook is het erg donker en triest bovendien Oma voelt zich verdrietig en heel eenzaam. Wat te doen met de komende Kerstdagen Zo helemaal alleen in haar grote huis?…

de avond reggae roemba, mijn parade van hakken, glitter-riem een glimmend geluid, wie is die mooiste man, begrijpende toyota zwoele beat, maar ik giraffe trots baby, ben zo eenzaam dansen G-sus Tokyo rock de ochtend: helemaal nie armani vanachter de balie, daar de laatse nagel voor mevrouw kroeshaar kietelt, kokosolie bara bara, ik zie…