Ondergang

Turend naar de verre einder
waar het licht al avond schijnt
houdt ze de ondergaande zon
behoedzaam in haar handen

maar als zij louter vagend
zijn liefde schimmen ziet
drijven koesterende stralen
dovend in verkilde tranen

weerloos drinkt ze stilte
uit geleegde eenzaamheid
voor ze als gewezen engel
vleugellam verzinkt

Schrijver: sacrajewa, 30 mei 2006

wimimiplanet.nl

Biografie van deze schrijver

verdriet eenzaamheid verlaten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 859