658 resultaten.
Tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 In de Sahara zwommen vroeger vissen
En op de Noordpool joeg de krokodil
De mammoet stampte, verder was het stil
En er liep nog geen mens te kissebissen
De sterreling die hier de boel komt checken
Zal ooit van ons geen spoortje meer ontdekken.
AMSTERDAM – De Sahara bood duizenden jaren geleden mogelijk onderdak aan vele soorten vissen.…
tranen aards verdriet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 491 je kalfde af
er was meer ijs
dan dat ik zag
je drijft in zout
tranen aards verdriet
al eeuwen oud
neerslag onder zon
zonder zilt waar
alles in begon
je bent gevlucht
koelde af in hoger sferen
emoties kunnen je niet deren
in je kristallen
licht de tijd, noordpolig
was je koninkrijk
maar nu de warmte heerst
en vorst dat…
gebroken
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 4.389 grenzen vervagen
groeiend onbehagen
uiterlijk stoer en sterk
sleept
hij zich naar het werk
verdronken
in zijn verdriet
hij
voelt het niet
herinneringen verdwijnen
verlies van de zijnen
zoekend in zijn hart
raakt
hij steeds meer verward
verdronken
in zijn verdriet
waarom o waarom
zag ik het niet?…
ik stond erbij en ik keek ernaar
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 432 de aarde wordt een broeikas, dus te warm
het poolijs is schrikbarend aan het smelten
laatst zag ik nog een eskimo op stelten
de hoogste tijd dus voor een groot alarm
straks moeten wij de ijsbeer nog ontberen
en zien we nooit meer beren broodjes smeren
------------------------------------------------------------
Door het broeikaseffect behoort…
klimatologie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 450 de eindeloze regen meurt
en pleurt zijn striemend gezeur
neer op de wereld
meer doet het niet
om iets te verhelpen
aan zijn humeurige staat
van nat te worden
de wind heeft aangevallen
verklaarde zijn paraplu vervallen
en blies zijn argumenten weg
van stevig en windbestendig
tot een dieptepunt van ellende
en kleumen in de kou
alsof…
- Blik op het noorden -
netgedicht
4.0 met 58 stemmen 693 Een koud gevoel in de winter
de ijzige zee vriest dicht
troostloos smelt niet
waar het ijskoud water bedreigt
de toekomst van de noordpool.
Blik op het noorden
volledig uit het evenwicht.…
Shell
snelsonnet
4.0 met 21 stemmen 371 In minder dan een jaar gaat er geen reis meer
naar ’t nu nog ongerepte poolgebied.
Die wereld die ons nu nog zoveel biedt:
De poolvos, walrus, zeehond, walvis, ijsbeer
Maar Shell ziet reden om groot feest te vieren:
“Het ziet hier strakjes zwart van wilde dieren!”…
Shell boort naar Noordpoololie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Shell gaat als een wildeman tekeer
in het vredesoord van de ijsbeer.
Het is hen te doen
om machtig veel poen.
Intussen stijgt de pompprijs alweer ...…
Op weg naar het Noorden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Met de Warme Golfstroom
langs de Scandinavische kust
de Noordpool bereiken en kijken
of de vlag van zeventig jaar
geleden er nog staat ondanks
het geweld van wind en kou
Aan de rechterkant maakt een straalvliegtuig
onderweg naar Noord-Amerika zijn sporen
hoog in de lucht van gemiste, onbegrepen kansen
De koude doet de ogen tranen
een ijsbeer…
Kerstman
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 901 Licht geklingel hoorde ik vannacht,
zachtjes en benepen,
dacht ik dat het de kerstman was,
'k heb hem toch een tikkie geknepen,
al heeft ie geen zak als Sinterklaas,
is ie ook niet vergezeld van pieterbaas,
toch heb ik zoiets van;
het is en blijft de Kerstman
eerlijk is eerlijk,
het is barstenskoud op de Noordpool.…
puur
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 220 in haar mondhoek
streelde haar tong
een vlekje chocolade
wat haar zucht
naar puur verraadde
en ik in haar verdronk…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
wrak
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 666 Je hebt me verdronken
in je duistere wateren
Nu ben ik nog slechts
een wrak
huilend op de bodem
van je kille hart…
avontuur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 325 zit ik op de bank
te kijken naar iemand
die vertelt
zij steekt de Noordpool over
en het is best wel koud
maar dat heb je nu eenmaal
dat het koud is in die gebieden
belt er iemand mij
of ik meega naar de Zuidpool
je weet wel met die pinguins
die zo bij elkaar schuilen met hun eieren
dat we daar dan heen gaan
liefst op de fiets…
In het verdronken land tussen de rivieren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 In het verdronken land tussen de rivieren
verloor ik al wat rede had in de eerste
hand. Laat ik wegstromen met de rivieren,
dat wat niet tegen het gat in mijn tweede
hand was bestand.
Ik voel mij geborgen in het diepste van
het verdronken land. Vergeten lijkt te
zijn verdronken; weggestroomd met het water
naar een ver onbekend land.…
het verdronken land verhorend
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 375 het strand op de zee
het verdronken land verhorend…
Water
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.269 De regen die mij,
in augustus van
het jaar dat ik jou
zag, verregende
Maar terstonds ook mij
verdronk, zomert nog door
tot eind december…
Hier
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 773 jouw gezichtloosheid, gesponnen
door
illusies in een spiegel
beland,
in mijn onschuld
verdronken, brand
je
schreeuw Mijn
doodangst…
Kluwen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 149 Zwanger van emotie
Genavelstrengd
Door rede
Dronken
Verdronken ziel
Dwaalt
Door de diepste dalen
Van het lichaam…
destructiviteit
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 485 wanneer
heb ik bedacht
dat mensen
het goede
met me
voor hebben
ik verloor
verdronk
en lag in coma
er bestaat
geen
vertrouwen
bij jou…
Verzonken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 143 je hebt me
In je ogen verdronken
Zo blauw zo diep zo diep
Toch voel ik me opgetogen
Want een liefdevoller
Verzonken zijn
Bestaat er niet…
Verdronken kasteel
gedicht
4.0 met 39 stemmen 7.970 En verlegde tijd zich ondergronds
achter oeverende uiterwaarden
als een wak in lage Maas
-men noemt het verdronken
dit beeld dat eilandde als dak-
het water brak en sleep
keerde de stenen terwijl
algen verweerden, zwart als pek
op deze plek, die ik droomde,
slechts vermoedde, op het schijnpad
de verbeelding van een vesting
zo…
Verzonken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 196 Tussen wal en schip
en met het komen van de herfstvloed,
in havenzicht verdronken.…
de eerste keer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 111 ik voelde je, oprecht
verdronken in ogen en
slaapwaaierende lokken
ik overspoelde jouw huid
in daverend geluid
kleef aan, zwaan
en dons mij
zachtjes naar de dood…
Huil niet, Majorca
poëzie
4.0 met 2 stemmen 369 Langzaam verstrijken de rimpels in 't water
En langzaam verschijnen ze op mijn gezicht;
Drie jaar geleden is vader verdronken,
Slaap zacht, Majorca, want morgen is 't licht.…
Aylan icoon van vluchtelingenleed
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 373 de zee had het jongetje aan het strand gegeven
het moest zichtbaar worden voor ieders oog
'n dood kind spreekt meer dan ellenlang vertoog
de fotografe gaf het plaatje voor immer leven
hun rubberbootje had het in de storm begeven
onstuimige golven beukten het meters hoog
de mensenhandelaar die de ouders bedroog
en machteloos hun strijd moesten…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
In het diepste van de rivier
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 37 Vergeten lijkt te zijn
verdronken; weggestroomd met het water
ver van de walkant.…
Verdronken Vlinder
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 666 voor hen fladderde ik van bloem tot bloem
bij hen verdronk ik een stille dood
ogen vol liefde koestering
terwijl mijn hart schrijdde
ongehoorde noodkreten
mijn lippen koesterden een droom
angst pijn verlangen smachten
zoekend naar
onrealiseerbare droom
toen verdronk ik
radeloosheid onbegrip pijn en schaamte
wanneer stopt het
niet niet…