Alle inzendingen over Genadig

waar de invallende nacht mij in dromen hult de adem van het duister onhoorbaar wordt smeek ik de dood genadig te wezen in die laatste dans naar eeuwigheid laat ik mijn tranen toekomst wezen die eens gehuild zacht is vergaan…

Wie Rooms gedoopt is, is heus niet verrast, Ook nu niet, ook al heeft de paus van Rome Een bisschop in genade aangenomen Die zegt dat er nooit joden zijn vergast, Want ooit zei de pastoor al in de mis Dat in de kerk de paus onpeilbaar is.…

Thans keer ik weer : mijn God heeft mij vergeven, En Zijn genade wreekt de wegen niet, Waarlangs ik zwierf bij spel en ijdel lied, Zijn liefde doet mijn stervend hart herleven.…

Goeie genade, wil men dat straks in Brussel overdoen? Nee, zoveel arrogantie van de macht getuigt meer van S5 dan van G8.…

ik draag links en ruk naar rechts van hand naar hand druppel vatbaar leven op genadige aarde hare majesteit heeft mij niet mogen behagen zij speldt mij niets op ik draag mijn kruis en ben mijn eigen koning te rijk…

hagelwit strooit sleedoorn tere stilte op een achtergrond van schemergroen een vroege wesp vindt al op een prille meeldraad de genade appelbloesem waagt zijn eerste blik koestert nog omzichtig het schuchter rozewit…

Ik vermeng me met de geur van persoonlijke lucht waar een stroom van achtervolgers fluisterend waaiend in mijn richting en het aanruisen van hun aderen mijn schuilhoek verdroogt al was ik te lang in het zonlicht geweest onvoorstelbaar hard roept de werkelijkheid om genade…

Gods genade is mateloos groot voor elke berouwvolle geest zó onmetelijk ruim dat zelfs Satan vergiffenis van Hem zou krijgen indien deze zijn eigen aard vergat zich wendde naar ieders Heer.…

als de waarde van het leven verdwijnt in grijze mist de eens stralende liefde walmt als een kaars zo ook de eens schitterende geest zijn waarde verliest herinnering slechts rest knipt de dood genadig de laatste rafels los…

De blauwe storm Met witte schuimkoppen Kent geen genade Hij beukt tegen de aarde aan Alles verzwelgend In vergetelheid Restjes vindt men later terug Die wijzen op Een wederzijds treffen Oorverdovend maar sereen Genadeloos De blauwe storm…

Denk je werkelijk voor de wereld van bomen in het thuisland van een droom dat deze liefde kan vervagen wil je begrijpen dat het kan dat jij je misschien vergist en niets van dit alles bewaard blijft voor later of ga je mee met die vrouw op de kade in een wereld zonder vertrouwen of genade.…

Daar waar wolven weer gaan huilen over het nachtelijke veld van drie verloren zuchten en een hand vol wisselgeld smeekt een priester in het maanlicht als zijn knopen zijn geteld de volle maan genade voor wat nooit werd doorverteld Achter nachtelijke zuilen wordt er aarde afgepeld voor een dodelijke zonde en een doodgezwegen held door een…

De ochtend daalt het zicht zonder genade de zon. De middag staalt schaduwen in loden loomheid rust.…

de dood is niet genadig, verwacht maar immer onverwacht de dood is een kankerlijer de dood is een hartenbreker de dood is ongeneeslijk ik zie Hein van dichtbij, een onredelijk figuur, neemt levens hij kan niet anders en ik steel elke dag die ik maar stelen kan…

blad en in tegendeel winterland en andere uitwassen wasem aan de binnenzijde van het torso rijp rond het hart en een ijzig hoofd vergeelde tanden bijten zich vast in oud groen en bloesem genadeloos in haar genade roerloos in bloei…

Geloof en godsdiensten stromen door elkaar heen zoeken zowel strijd als verzoening streven steeds naar beter weten zijn dikwijls een belediging voor God die in Zijn ruime genade echter lachend schertst bij de woelige kleinzieligheid van het mensenras.…

nog bloeit de bloem op de dodenakkers van weleer ze groeide tussen oorlogsdaden in sterven zonder ooit genade haar wortels schoten uit in ondergrondse openheid en vaderlandse kracht zij bloeide vrijheid in de mei die ons na vijf jaar eindelijk bevrijding gaf…

God is hem genadig: z'n tafeldame valt goed in de smaak. Zo 'n lekker stuk bekoort hem niet zo vaak. De man geniet, al is ze wat langdradig. Hij heft het glas. 'Het lekkerst is een maal met draadjesvlees,' verklaart de kannibaal.…

En nergens woont de mens: De ontaarde stilte Die genadig spreekt. En nergens draag ik onze liefde - Tussen groeiend puin - Onsterfelijk als de dood. ---------------------------------------- Uit: 'Winterrunen', 1967.…

je ligt allicht voor alle eeuwigheid in 't stof der dagen te wachten tot de zon nog één keer je genade geeft blootvoets kaal geschoren verminkt tot in het bot gebroken de zee tot troost bij ebbe en bij vloed beweent je kroost.…

Zijn hulp en genade die vraag ik allebei want zonder dat ik steun krijg gaat het niet met mij. Het moet voor U o Heer een kleinigheidje zijn maar voor mij een hoop verlichting van mijn zielepijn.…

Zijn hulp en genade die vraag ik allebei want zonder dat ik steun krijg gaat het niet met mij. Het moet voor U o Heer een kleinigheidje zijn maar voor mij een hoop verlichting van mijn zielenpijn.…

De officier wou maximale straf: een voorbeeld moest gesteld en daarom geen genade! Het was, zo zei het hof, geen voorbedachte rade, dus werd het tbs, daar kwam-ie mooi van af: Eerst vadermoord en dan met moeder seks, Dan eeuwig therapie voor ’t Oedipuscomplex!…

Heer leer ons bidden een roep vol verlangen tot onze almachtige Vader maar geleidelijk naar wat en hoe opklimmen hoeft dit niet te zijn elk gebed openbaart zich als wegwijzer naar een Wonderland dat men steeds kan hernieuwen waar verandering en herboren denken door genade mogen heersen.…

lieve haai, het spijt mij echt dat ik uw rust zo wreed verstoor 'k hoop dat u niet mijn lot beslecht omdat ik hier niet thuis behoor 'k zou graag nog even verder leven dus als u mij kunt verstaan smeek ik u mij genade te geven en mij heelhuids te laten gaan…

van de stad naar het platteland het is maar één dag reizen hiervandaan de woorden ze zijn anders hier in het dorp zoals de zaden overgeleverd aan de genade van windvlagen waterstromen warmte en kou liggen ze op de plek waar ze ooit zijn beland niets raakt zoek alles blijft anders hier…

jij scheen licht dat om je heen geen schaduw gaf wel zachte kleuren van de regenboog had zonder spetters nat fluctuerend vielen de stromen zo door je heen met een harmonieuze cadans die je paste als natuurlijke dans in artistiek ontladen gaf jij ons alles wat je had aan liefde en genade…

Hij zij je tot genade; tot warmte en tot kracht, opdat de vreugde groeie die Hij aan allen bracht; opdat je steeds mag weten: zijn Naam is tederheid, Hij zal je nooit vergeten, Hij draagt je voor altijd.…

Vandaag wordt een dag van grootse daden op straat trotseer ik de dwaze koppen niemand ontziend en bij mijn doel aangekomen ken ik geen genade ik wil alles alles of niets maar even later thuis terug van m’n strooptocht moe, trots en voldaan bleek ik dan toch weer ’t toiletpapier vergeten te zijn.…

sasabonsam sidderaal sis geruisloos achter glas bied een inkijk in je ingewand je gelaat in koffiedik jij onverlaat zilte weg loop dood je huis op straat praat ons na eshu-gba-yi-la god met streken wees genadig…