Alle inzendingen over Gouden

Hardop nadenken en wat uit het raam kijken -- Buiten stroomt de rivier.…

met gesloten ogen heb ik een visioen: twee gouden cirkels een zwarte ondergrond in het midden ligt een half maantje met een gouden stip het zweeft en vervaagt oorsprong: toen ik mijn ogen open had, zag ik: een blauwe spiraal op gouden ondergrond een houdertje met brandend waxinelicht de zwarte pit Boeddha kijkt toe met…

Goudgele kleuren waar je ook kijkt sieren de straten, bedekken de wijk Goud kleurt de paden, goud op het mos De hersfst viert nu hoogtij als je kijkt in het bos…

ik knerp driedubbel goud in de buidel gewonnen, toch ? hoog op het schavot wint verlangen een protserige plak en de onzin, nonzin waanzin knerpt driemaal goud in de buidel…

wat zijn het toch toppers Ireen en de beide Bobbers schaatsen zonder franje deze kanjers van oranje goud, zilver en nog meer goud zij gingen geen moment in de fout geniet van al deze zegeningen en op naar de Olympische ringen…

een hartje van goud ze wist het niet van zichzelf het goud houdt afstand twaalf en een half jaar herinnering in het brons kleurig eikenhout onder eigen helm grote ogen gesloten wanneer vlieg je weer het rode gezicht paars van ingehouden kracht op gouden tors - de paarse vogel in de ondergaande zon kan elke wolk zijn…

Gouden stem zing mij een lied Ik hoor je en vergeet wie ik ben Mijn ziel zeilt op je noten Naar utopische gedachten Alle zorgen vergeten Mijn oren gevuld Mijn ogen zachtjes dicht De zon gaat harder schijnen Vogels die zwijgen Voor je mooie lied Lief en leed Bewandel je met do re mi En als de stilte komt En alles weer echt wordt…

geven en nemen overeen waar de stemmen staakten telden wij in afwisseling af waarbij gelijke monniken doorgingen zonder kappen dragen naar het beoogde doel pas op de fundamenten van het bestaan kwam het er echt op aan wij continueerden in tijd met dubbele energie en verbonden later wat wij eerst hadden nagelaten met liefde in gouden…

De natuur gaat zijn gang Bladeren kleuren zachtgoud Nog even dan mogen ze sterven Ze hebben hun taak volbracht Heerlijke verkoeling gegeven In de warme zomer De natuur gaat zijn gang Zacht wiegend op de wind Nemen de bladeren afscheid Van hun geliefde plekje aan de boom Met een zekere waardigheid Zwevend nog even in de vrije val Dan de…

Ik droomde vannacht een droom zo mooi Ik was minuscuul klein En zat in een gouden kooi De zon scheen naar binnen en lachte naar mij Mijn krullen die glansden En er zat een vriend aan mijn zij De kooi werd een zaal met kroonluchters zo teer Dansende mensen ……………….…

Geef mij je tranen in een zakdoek van satijn ik zal ze bewaren onder de maneschijn Tranen worden goud op het bed van een prinses in een kistje met juwelen opgesloten levensles Ik open het geheim van satijn en een juweel en huil ontroering zachte liefde maakt alles heel…

In de palm van mijn hand schitterde slechts een enkele nacht het zeldzaamste stukje Arnhems Goud uniek en kostbaar betoverend breekbaar magische glans ik struikelde bij de laatste dans en liet het vallen in de Rijn berooid en wazig van de wijn ontwaakte ik vanmorgen had ik het in mijn zak gestoken was de magie niet zo abrubt verbroken…

Voor Jean De straatstenen van Ernhems achterbuurten betoveren mij met gouden gloed omdat jij hier hebt gelopen zit liefde voortaan in m'n bloed voor het Ernhems Goud Het harde leven van de straat schiep jou zoals je bent geworden in ruw ongepolijste staat zing je de blues tot rauwe rock ballads, klagend zacht verwoordend dat het…

prachtige groene kleuren Zullen langzaam worden ontnomen Onrustig beroeren de bomen hun takken Wetend dat de storm weldra zal beginnen Sommige blaadjes laten zich al goudkleuren En zullen in hun vrije val rond gaan spinnen De bomen fluisteren naar elkaar En kussen de groene bladeren een afscheid Nu zal het wachten niet lang meer duren Op de gouden…

sereen wolkt avondlicht met lange schaduwen voorbij de drukte van een hectische dag nog speelt een gouden gloed door je krullend haar waar wind zijn laatste adem blaast vaag ritselt wat verdwaald papier op luwte plekken in het definitieve setten een verre schreeuw wiekt weg in echo kaatst de kreet het is voor vandaag wel…

Het liefhebben dat brandt ontmoet strelend water, de stroom die huiden smelt god het teken geeft maar nooit haar naam vernoemt. Als we dan zouden liggen op grond die gewijd is aan liefde en het graven niet meer hoeft om weten hoe ver de woorden reiken als je ze niet langer uitspreekt… Dan bemin ik u, de gedaante het spelende voelen…

Een gouden hart, een moederhart, het is altijd een plaatsje apart. Mams ik blijf steeds je kind, waar jij je ook bevindt. Ben soms hopeloos verloren, kon jij me maar eens horen. Ik weet jij kijkt elke dag op me neer, keer op keer. Zou zo graag nog eens met je willen praten, voel me soms eenzaam en verlaten.…

gouden woorden die spreken het gezicht doet verbleken wijze woorden die dag toen ik voor het eerst zag het bloedrood opkomen verblekende lichtstromen vurig omhoog geschoten mijn hart omsloten wervelende waaiende winden die witstralend verblinden het gevoel in een klap en wegvrat hap voor hap twijfeling, angst en wanhoop verdwenen…

De blauwpaars gekleurde hemel wordt verlicht door ontelbare sterren Het is helder, ongelooflijk koud Samen staan we te turen naar die ene ster van goud Kerstmis zal nooit meer hetzelfde zijn in ieder geval niet voor ons Je leven ging te snel voorbij We staren naar die ene ster want dat mooie licht,...ben jij…

zich uit rekt schaduwen en opent vol verwachting een nieuwe morgen die hongerig de dag verslindt onder een grijze stroming hult de aarde zich in een wit gewaad de straat glijdt glanzend voorbij en donker stert de hemel een sprookjesachtig beeld schreeuwt juwelig mooi de nacht verdwijnt als sneeuw wanneer eindelijk een gouden…

geluk door mijn vingers glijden keek jou aan voelde hoe liefde zich van ons los zou snijden als wij dat zo lieten gaan heb gebeden met alle emoties die ik had zelfs in de mythische wereld kwam jij op mijn pad in jouw magisch verschijnen voelde ik de lijnen sterker worden die ons langzaam van wit naar glitters en goud…

Wie ziet nog liefde als een gouden stroom, die rustig kabbelt door eenieders leven? Die, soms opgemerkt, ons aller harten kust? Wie ziet nog liefde als een gouden droom, die ons, iedere dag weer, wordt gegeven? Vertel me eens, wie is er zich van bewust?…

Zij twee zijn nu In 'n frivole bui Vreemd Normaal dansen ze Alleen maar zo Muziek stak 's nachts hun vlam Na vier jaar weer aan en Vuurde hen de piste op Voor 'n schijnbare gezondheidskür Temperament smolt Hun verlangen om Tot 't ticket voor De wereld van opluchting In volle bloei Daar aangekomen Blijkt hun roes vrij uniek…

Er staat een goudhaag in gestolen licht te mijmeren puur water deed hem opzien uit zijn winterslaap. De liguster heeft zijn mantel aangetrokken, ik heb hem stiekem geholpen want de dagen waren mij veel te bloot. Ik heb vandaag een lichtje ontstoken het werkt op ons gemoed; als je goed kijkt dansen de bloemen in hun perkjes.…

huis verkocht voor kostbaar diamant loepzuiver van het eerste water als dagelijks brood eet hij groen gif een rubberen slang tussen zijn metalen lippen ademt solderend gas in keel en longen binnen zijn mond smeedt stof en zand nu is mijn vaders loden hoofd gezonken in opgestoken kussenslopen als vloeibaar goud…

passende remedie tegen drukkende cohesie vooral op je ziel wordt vaak een beroep gedaan ik moet dat soms laten gaan nu ik met tweede huid herboren ben de gevoeligheden van mezelf eindelijk ken vraagt het geen bewapening wel een anders omgaan met emotionele aanraking zonder claimmomenten in de relatie minimaatschappij met de gouden…

Toen sprongen ze los door het stoeien, die dartlende haren, Ik woelde er doorheen met mijn vingers, Ik warde met woelende vingers. Toen hingen die lokken mij over de vingers gebogen, Zo smijdig en slank als de slangen, Als trossen goû-regen, in slingers gebogen, Als stralen der zon, door mijn vingers gevlogen, Of tussen de twijgen gevangen…

draai me om en ga liggen mijn goede oor gedrukt tegen het kussen gevuld met boekweit zaaddoosjes je stem dringt zo nauwelijks tot me door en je hebt gelijk dat boos gaan slapen weinig goeds voorspeld maar laat me nu maar kan alleen maar zwijgen…

Tao vinden de weg verliezen in jezelf terugvinden waar je bent geweest Tegen de dorst twee steentjes onder de tong één zou maar eenzaam zijn een dichter spreekt graag met volle mond zonder stotteren over Grietje Klein Duimpje in haar hand in deze versie is Hans opgegeten en herdacht Zij volgt het spoor dat een Chinese nachtegaal…

je vliegt en fladdert dartelt dansend rond rust kleurrijk in de vroege morgenstond die rozerood jouw koude vleugels streept zijn warmte geeft tot zacht ontplooien je ademt goud schrijft lente in het hemels blauw met jouw pigmenten in speels aanwezig zijn benader jij de rust die als je neergestreken bent lieflijk het volmaakte kust…