7810 resultaten.
Dierentuin
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.015 Het wordt groen op het gezicht
Met slinkse bewegingen
Van een haai al zoekend
Zwemt taxi stromen mee en tegen
Van rechts komt de olifant
Al blazend van vermoeidheid
De hoek om gekropen
En hij stopte bij de halte…
Zo laag op de aarde
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 934 rivieren die stromen en groeien
verdwijnen in het dorstig land
nooit de zee zullen bereiken
maar wellicht ondergronds
hun zoetwatermeren maken
wachtend op de wortels
van groene wijngaarden
samen met de trage aarde
tot paarse druiven en bloed
de lach van een gelukkige vrouw
van een man en een schreeuwend kind
haalt water van…
Cursus nu
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 668 Op de lage tafel een vaas met bloemen
van de rhododendron, paars en teer
een hommel kroop in en uit en zoemde weer
naar buiten in de zonnige tuin
Een groene spin liet zich zakken
aan een draad en wandelde over
de tafel heen en weer en sprak
in gebarentaal met mijn vingers
Een cursus over verandering
over stromen van energie en zin
het…
Lente.
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 403 Lammetjes vrolijk zie
dartelen in de groene wei.
de vogels hoor fluiten tussen
de bloesem in de boom.
Voel ik de levensvreugde
in mij naar binnen stromen
krijg ik weer nieuwe kracht
zodat ik kan gaan genieten
van iedere nieuwe lentedag.…
Moulin de Beny
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 234 Mijmerend in de late middagzon
op een idyllische schommelbank
zie ik contrasten in het groen
schakeren met mijn kalm gemoed,
het klatert om mij heen..…
Zonvlekken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 47 In de kronkel van de beek
zakken mijn gedachten weg
tussen zonvlekken verglijdend
water en zwevende tinten
groen. Er drijft niets
tegen de stroom in.…
[ Ik sliep als een boon ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 35 Ik sliep als een boon
in de dop van mijn auto --
in mijn wieg, mijn ei.…
Groen
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 2.207 Het houdt niet op te sterven
het zal het voorjaar zijn
Mechanisme van cellen splitsen
knarst met een stroeve pijn
Vanavond wil ik nog niet missen
wat achter morgen zeker komt
Ik sla het dekbed voor je open
voel jouw kou tegen mij aan
laat mijn vingers over je wangen
lopen en jij laat mij begaan
Kom dicht tegen me aangekropen
doen alsof we…
Groen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 309 Tintengroen, ongeremd
Voorjaarsweelde, nooit getemd
Wind, zon, regen
Ontluiking, niet tegen
Rodondendron flonkert, rood
Aarde klonkert dood
Aronskelk groet de grond
Vogelmelk klinkt gewond
Prachtschubwortel, parasiet
Vergeet-mij-niet.…
al het groen is van ons
gedicht
3.0 met 50 stemmen 21.691 Al het groen is van ons.
-------------------------------------
uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.…
Uit het groen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.689 Uit het groen
uit het blauw
bouw ik het huis
in het zwart
voor mijn nacht
zo is elke stad
bevolkt bebouwd
waar de huizen
eens bewoond
dichtgaan
waar de mensen
eens geleefd
doodgaan.…
Groen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 399 grappig
geestdriftige groenvinkjes
geweldig
gemaaide gazons
geven godengeluk
gerieflijk
genietend gewoon…
Groen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 566 Zijn ogen dof van eenzaamheid
volgden een vallend eikenblad
dat neerstreek op z’n wandelpad
waar het zich vlijde in ’t tapijt
van al gestorven loofgenoten
die hem -in eeuwigheid gesust -
voorgingen in de diepste rust
met ’n cocon van dood omsloten
de oude man sprak toen bedeesd:
dat ik dit nu nog moet ervaren
nooit eerder ben ik in mijn…
groen wordt in
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 1.248 niet alle tederheid
die je zocht
heb je gevonden
het park ligt
in de uithoek
van de winter
op de helling gras
schuiven bont
krokussen naar boven
de prunus aarzelt
om te bloeien
groen wordt in
twee koppels
jonge duiven
tasten naar de min…
groen
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 439 Ik was een boom
een steen
keihard
dubbel gemeen
maar de ogen van de wind
zijn groen
zoals de lente ons bemint
en ik denk bij mijzelf
ik de zotte ongeletterde elf
de wind laat mijn bladeren dansen
en leest een gedicht voor
en ik denk
heb ik dat geschreven?
zo ben jij
de wind
altijd een klein beetje bij mij
gebleven…
Groen van toen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 141 de sneeuw was plotseling weg
niet eens in een langzaam proces
kale aarde is al wat rest bedekt met
vage zwemen sprietig groen van toen
er is iets vreselijk misgegaan
door het vervlakken van het zicht
ik kan de wisseling niet meer aan
van het voortdurend strijdend licht
de schemering duurt dagen
omdat zij haar greep op de
werkelijkheid…
Zo groen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 701 Kom toe kus mij - zei jij guitig
lippentuitend van de kant
waar ik verlegen naar je keek
jouw lippen zacht liet zegevieren
ik jouw ademen kon voelen
losse knoopjes wat liet vieren
want een sprookje is nooit weg - dacht ik
al was het wel genant
dat jij met sprongen vanuit stand
mij naderhand nog wou plezieren
als een kunstje voor ons al…
Groen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 325 kleur groen.…
Groen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 114 Eenzijdige verliefdheid was het toen,
Je bent maar éénmaal groener nog dan groen….…
groen
gedicht
1.0 met 18 stemmen 2.838 het is begroeid met overal hetzelfde gras
en zelden regent het, ik zoek naar de boter
bloemen, mijn vette herinnering aan toen
ik mis mijn bus, ik trek twee schoenen uit
ik dans, en het stof stuift het zout achterna
-------------------------
uit: bezonken (2014)…
Zo groen nu
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 94 ZO GROEN NU
Als zij haar nek maar niet breekt
dacht ik bij het zien van haar, zij
op haar hoofd staat en ik weet
- Zij kent haar vader nu wel -
wat zij later zeggen zal, iets van
dat iemand die zo vol talent zit
heel blijft in haar escapades
hoe dwaas en onmogelijk ook
Zo ontsnappen kan aan altijd normaal
de aandacht krijgt, die zij…
Drenthe
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 198 Waar weiden,vennen
groen gekleed
als golven stromen
door het land
De wind gevangen
door bomenhagen
schier eindeloos geplant
Dromen ijle wolkensluiers
in een hoge stille lucht
waar een rover staat te bidden
voor een geslaagde vlucht
Word ik op de grote heide
soms door stilte overmand
die dan zo duidelijk voelbaar
is in dit oude Drenthse…
DE VROUW AAN HET VENSTER
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.423 't Raam is zo hoog
Dat zij eerst de aarde ziet in wijde verte:
De stroom omarmt het bos in blauwe boog;
Door 't groen gaan rode vogels, ranke herten.
Niets weet zij van het levensspel daartussen;
Maar het moet schoon zijn, want zij mist het zeer.…
Randstadkind
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 161 smalle weg naar Driebruggen komt er een bus
wij wijken uit naar een oprit van een boerderij
verder is het hier weer stil
er steken vijf eenden over
De Reeuwijkse plassen trillen
onder de warme zon
in Gouda eten wij aan de markt
langs de IJssel rijden we naar huis
dat stuur is weer scheef gaan staan
Terug in de Randstad
voelen wij het Groene…
Herfstregens op het Dodenhof
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 381 Ogen liggen verscholen, diep
in een ovaal van liefde
en handen priemen frontaal in de nacht
onder koude dekens die wenken
Met vereende kracht
sijpelt verlatenheid uit een loden last
Als kadavers liggen zij daar, herinneringen
aaneengeregen door de tijd
Ik hoor een adem kuchen, scherp dissonant
in het schrapen van een rauwe keel
Ligt…
rood
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 342 Als ik geen rood meer vind
kleur ik alle boemen groen,
de struiken, het hele landschap
wat ik schilder dus ook het onkruid
en het grazige gras, wuivend in de wind.
Waarin ik werkloos lig te wachten ontroerd,
wanneer je later mijn gevoelspallet mag zien,
beroerd door de tinten van je mond
en de kleuren die daaruit stromen.…
in mij
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 835 lichtend water
verblindt ogen
blauw gekleurde
open luchten
schijnen helder
stromen vol
lieve woorden
zachte gedachten
klinken stil
door lanen
takken wuiven
bossen vol
groen blad
in de wind
beroeren eenzame
rode wangen
vangen sterren
van dromen
vol verlangen
van een kind
diep verborgen
in mij…
Smaragdgroen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 35 Welk een treurig beeld
het wereldleed kolomsgewijs
de zondige historiën
in drama's groen gevat
Misdragingen van scheve
schaatsenrijders in de koepel
van de gordel van de
ZKH- en Herengracht
De stedemaagdenavel
van de wereld heerseres
der gouden handel in de
groene gordel van smaragd
Anno Coronae
(vrijgegeven…
Waterloop
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.007 Nu dartelt vrij,
Op gouden zanden,
De stroom voorbij.
Hij schuurt zijn randen
Allengskens uit,
En sleept de buit
Van kleiner vlieten
Geweldig voort;
En golven schieten,
Van ver gehoord,
Langs 't rotsig boord.
Nu vangt een dal
De waterval.…
Verborgen stromen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.150 Ik heb me vastgebonden
aan het heden
en me weggestopt voor
de waanzin van het verleden.
Geruisloos zijn schrijnende
gevoelens voorbijgedreven,
ik ben al die jaren vergeten te wenen.
Onvoorbereid begonnen deze
verborgen littekens
in mijn huid te boren,
ik kon mijn eigen pijnen
niet meer aanhoren.
Ik probeerde in geschreeuwde
nachten…