Alle inzendingen over Libera OR avondmaal OR bitter

Wie mijn vaders handen ziet biddend voor het avondmaal levensringen op kootjes vermoedt een verhaal dat zelfs de bijbel niet biedt Hij placht hem te vragen, na het amen. uw handen hebben geleden, niet waar? Vader bekijkt zijn vingers En zal het zwijgend beamen…

Voetstappen in het grint, de vijver rimpelt in de wind, een late koekoek vindt royaal, aan de waterkant zijn avondmaal. En in de koele voorjaarslucht, klinkt zacht een gerucht, van kinderstemmen vrolijk, vrij, ’t geluk, ’t is zo dichtbij.…

Uit vlees en bloed een laatste avondmaal. Na jouw dood ben je niet gestorven. Als dichter, bleef je dicht bij mij.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

herkent u dat waarde lezer dat u in bed plots bedenkt ‘ik heb geen zin meer’ of tijdens het avondmaal de aardappels prakt en dan plots het bord wegschuift of tijdens gezellig samen zijn liever de kurk op de fles laat herkent u dat ? waarde lezer…

Ei nieuw leven vrucht van een schoot versnipperd Kip krachtvoer ploft in no time avondmaal Gemolken koe eenzaam haar kalf weggenomen Stier onrendabel half om half gehakt Varken megastal geen lebensraum geroosterd…

Hem die mij grof beledigt, Mij overlaadt met schand En openlijk mij belastert, Hem reik ik de broederhand. Maar die mij voorkomend bejegent, Die mij aan zich verplicht En zich mijn vriend durft te noemen, Die spuw ik in 't gezicht. --------------------------------- Immortelle LXXXIII (1878)…

koel de krant ligt er nog ongelezen zelfs je pantoffels zijn weg ik weet nu weer hoe lang een dag eigenlijk kan wezen Ik kan de geur nog ruiken die je in huis achter liet het blijft nog de vraag slaap ik wel of slaap ik niet Na zoveel jaren in één bed lijkt het nu zo groot en koud ik pink voorzichtig een traantje weg en het smaakt bitter…

Liefste, maak gauw een krant van me. Schenk mij het genoegen te ontwaken in jouw poezelige handjes. Special edition Ontbloot pagina voor pagina de letters van mijn zinloze ziel; Stille getuigen van wat was Caressing Brandt met die priemende kijkers een holte in de rubrieken van mijn borstkas, waarop je genoegzaam sliep Sweet desire…

Zinloos geweld perst de dagen en nachten tot bittere sappen.…

ondanks bezwaren Niet tot morgen de toorn laten woeden de bitterheid voeden Beter elkaar borgen…

gestreden strijd, beken zoeken bedenktijd, slagaders van uitgeslepen vlijt om erosie te verschragen in het losse zand en tegenlicht van nooit gestelde vragen, de weg haar bestemming kiest, ontluistert,gekluisterd aan de leegte, wat zich in tegenstelling verliest, wordt het scherp van schede zacht en scherven bot, snede zonder bitterheid…

Ach, konden we dat ene holle vat aanslaan, gevuld met een naïeve zekerheid, waaruit de vermolmde bodem werd geslagen, rozen - water zich tot wijn liet schenken, in het labyrint van onze mythen te dwalen, verdronken in de droes die de vurige horizon nog niet gekruisigd had in spijt van bitter geperste tranen, nooit bedoeld te drogen,…

in goud gesponnen draden als liefdesmelodie van hart tot hart in vleugelslag guirlandes gedragen door de wind als een fluistering tot ver over de horizon ooit was jij mijn lief maar jouw ogen sloten in eeuwigheid nu brengt jouw warmte me een glimlach vol herinneringen bitter en zoet omdat houden van meer dan liefde is en was…

Gedreven door de nachtelijke coryfeeën, meer bizar dan de wildste orchideeën, bevruchting van haar eerbaarheid, met honingzoet de bitterheid verleidt. Al die innigheid in beider blik ontloken, op het rijke klankbord van verlangen, rijpt een bonzend hart onafgebroken in haar schoot, kwetsbaar maar onbevangen.…

Als donkere chocola Ik wil geen namen aan de hemel schrijven tijdelijk, ondoordacht stormachtig jij Noem het bitter..…

gehechtheid te lonken, wat bedoeld werd in deelbaarheid, proclamatie van verbeeldingen met de nog te werven dingen, in spijt te wissen en waarover maar te zwijgen, associaties mondiaal verspreid, werd misleid, in ontvlechting van een verkeken strijd een ontnuchterde visie van het beleid, kansen voor nieuwe generaties, alleen raken we die bittere…

In Kassel staat een kannibaal terecht, die pond voor pond zijn vriend heeft opgegeten. Daarbij had hij geen last van zijn geweten: “Hij vroeg er zelf om”, heeft hij uitgelegd. Misschien is hij wel misdienaar geweest en dacht hij vaak aan zijn communiefeest.…

Reik mij mijn laatste avondmaal neem tienduims stalen spijkers met zware hamers, blindgedoekt; kom, nagel mij maar aan de paal. Wie rein van ziel, het hart verguld mag mij als eerste straffen; een groot genot, kom tref mij hard het is mijn eigen schuld.…

Ik bestel het laatste avondmaal, de ultieme bevrediging.…

zonder herder voedsel zoekt en enkel slaapt en poept mijn woorden heb ik aan de lucht gehangen om in weer en wind ieders aandacht te vangen duurzaamheid is de nieuwe kwaliteit geen snel consumptiegoed maar liefde en medemenselijkheid de zorg voor nu en later staat centraal als we niet veranderen eten wij binnenkort ons laatste avondmaal…

Vandaag verdeelt de buit van gisteren vandaag vereelt de huid van jou vandaag beslaat de ruit al gauw met de adem van de angst.…

de boekanier plachte zich te redden door het vlot dat op de plecht gelegen vooruit te duwen naar de steven doch hij verzonk met moed en zeemanstaal maar niet voordien hij at en dronk van het laatste avondmaal nog eenmaal restte hem het zicht om de boeg te zien weerzinken toen het schip bij het gericht zich knielde in de avondvinken…

Bij de rietkraag waar ik mijn vriend uitlaat huppelen konijnen in het licht Drink ik van de heren uit volle borst zing mijn avondlied Hese kelen tranendal zo scherp ik de nachtlamp aan zo roer ik het avondmaal zo zwengel ik af Dwalen druppels door het zwart. --------------------------- uit: 'Roodvocht', 2003.…

In het donker na het avondmaal nog voor het vallen van de lange nacht onzichtbaar onderling in gak-vocaal verband, gedurig vals en atonaal, kakofonie in ijle hemelzaal waar akoestiek de echo van de wind mijn hart doet juichen, 'k voel me weer een kind…

Zie je Hem zitten op zijn knieën, de maaltijd onderbroken, met een kom water en zijn linnen gordeldoek? Hij wast het vuil van overschreden voeten, droogt ze met zorg zoals geen ander doet Heb ik ooit iemands voeten zo gewassen buiten mijn eigen kinderen om? hoe vaak nam ik de vuilheid van de ander zodat hij zonder vuil weer verder…

hij sprak het brood een zegen brak alles deelde hij uit hij deelde zich mede…

een palmentuin in het namiddaglicht waar schaduw en koelte de tafel schikt vrienden samen zijn gekomen maar niet op hun gemak zij fluisteren zacht traditioneel worden voeten gewassen want de dag is klaar voor het avondmaal hij kijkt ze aan weet wie hem zal verloochenen nog voor de haan drie maal heeft gekraaid zij twisten…

’t Was op een bijbelkring, het ging over vergeving, één van de mannen traande ik kan het niet, het heeft te diep geraakt, hij had de oorlog meegemaakt. ’t Was in een kringloopwinkel, men sprak over vergeving, je weet toch wat er in de Bijbel staat, de vrouw barstte in huilen uit, ze was haar hele jeugd misbruikt. We zitten in een grote…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…