123 resultaten.
Het weglachen van wie we zijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Dat onder de oppervlakte voor
het grijpen ligt tot de ontplooiing
van de werkelijke vrouw of man.
Laat die lachers nu ook eens diegenen
zijn die zichzelf vertrouwen over alle
barrières van de innerlijke pijn.
Die zichzelf vanaf dat moment zonder die
verplichte maskers durven te erkennen.…
laat wonderen groeien
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 213 uit een klein zaadje ooit
dat zich mengt met eicel
groeit machtige leven
door aandachtig bewaterde wortels
met aandacht en liefde
zich evoluerend en ontplooiend
door met liefde te vermeerderen
wat passie expandeert
houd daarbij het hart vrij
vrij van geroofd bezit en vluchtig geweld
dat dankbaarheid doet verdorren
waar het plezier en vreugde…
hoorden stilte in geluid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.702 keer
en juist die rust
buitten we uit door
luisteren zonder woorden
hoorden stilte in geluid
het was geen sprookjesfeest
elkaar vertellen hoe
het is geweest, de dagen
zonder fee en paddestoel
het vale mos in een kaal bos
maar samen brachten
we de warmte mee
die winter liet ontdooien
we lachten lente naar elkaar
in een liefdevol ontplooien…
De stilte
poëzie
3.0 met 2384 stemmen 3.999 Zie de boom de paden tooien
Rondom zijne stille voet,
Laat uw ziel zich zo ontplooien
En haar bloemen om zich strooien
Uit een vroom gemoed.
Leer u aan de stilte laven:
Waar het leven u geleidt -
Zij is uwe veil'ge haven,
Want zij is de grote gave
Van de eeuwigheid.…
Geen verklaring
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 300 Hier rust een uniek ontwerp,
geraakt door welgevormde zinnen,
verkoos het gezegde, geen
deelwoord bleef onvoltooid
nog voor haar stem zich verder
kon ontplooien, in het stramien
van het denken, verving de kracht
in een ongeëvenaarde zetting
waarin zij de grip en geest verloor
een schaduw langs het leven streek
terp van wilde rozen…
I.O.K.-vergadering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 tegen het weer zit aan te kijken
ik bedoel
de wolken de regen
donder en bliksem
van deze weken in mei en juni
dat wekt in mij
dat weer bedoel ik
een vage treurnis
om wat reeds bijna
onherroepelijk voorbij is
want nog enkele dagen
en het jaar is over zijn hoogtepunt heen
de dagen korten
het begin van het einde
de spankracht weg
het zich ontplooiende…
De stilte
poëzie
3.0 met 8 stemmen 603 Zie de boom de paden tooien
Rondom zijne stille voet,
Laat uw ziel zich zo ontplooien
En haar bloemen om zich strooien
Uit een vroom gemoed.
Leer u aan de stilte laven:
Waar het leven u geleidt -
Zij is uwe veil'ge haven,
Want zij is de grote gave
Van de Eeuwigheid.…
Een wilde roos
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 80 Hier rust een uniek ontwerp,
geraakt door welgevormde zinnen,
verkoos het gezegde, geen deelwoord
bleef bij haar onvoltooid
nog voor haar stem zich verder
kon ontplooien, in het stramien
van haar denken, ontving de kracht
in een ongeëvenaarde zetting,
maar zij de grip en geest verloor
als schaduw langs het leven streek
terp van wilde…
Lentelust
poëzie
2.0 met 5 stemmen 830 Wanneer het ijs zal dooien
Bij zoele zuiderwind,
Zal vreugdig zich ontplooien
Elk harte, dat bemint.
Dan zal de Mei ontwaken,
De jeugdige, lustige Mei,
En zingend zich vermaken
Langs heuvel, dal en wei.
En waar de Mei zal zingen,
En waar de Mei zal gaan,
Zal 't zwellend botje springen
En 't frisse bloemtje ontstaan.…
Als een dia serie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Al kon je niet dagelijks lachrimpels ontplooien,
ik weet dat wij elkaar nog heel vaak zien en verstaan,
in diverse nachten soms weer naast elkaar staan
al waren wij beide druppels in een grotere oceaan.…
Woordnomaden
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 272 Wie zijn zij, die nimmer rusten of verpozen
en zich tegendraads bewegen, als mensen
door oneigenlijke grenzen zijn beperkt
niet alleen in stad en land maar ook ver
daarbuiten, onderkennen wat de mens
beweegt of tegenhoudt, zijn talenten te ontplooien
daar en boven leven rusteloze vragen
naar de zin van ieders leven, prangend
perspectief…
Reïncarnatie
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 663 Want elke dag breekt weer een prille morgen aan
spant het hemels laken strak zonder één vouw
klimt zonlicht langzaam hoger uit het oosten
lijkt de natuur op levenskracht te proosten
met helder sprankelende druppels dauw
de vogels kwetteren luidkeels een samenzang
als vederzachte stralen warmte spreiden
bloembladeren zich aarzelend ontplooien…
Bekentenis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 178 Juist het graven in mijn ziel, deed haar ontplooien!
Het lijkt eenzaam, maar niet helemaal.
Ik heb immers mensen aan de overkant wonen,
hier in deze straat.
Zéér goede en juiste mensen, die ik me vroeger
wenste! Geluk bij een ongeluk? Neen.
Een missie, een leven. Een hartstocht, die zich
meer deed en doet uitleven.…
De pracht van de zon
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 212 Wanneer de pure zuivere stralen eender welke
donkere plek of schaduw innemen, gaat de natuur door met
ontplooiing en ontwikkeling waar ik me laat meestromen in onverwacht en
plots terwijl mijn adoratie voor haar onvolmaakt en echt nog altijd klimt; een liefde nabij.…
Als de zon schijnt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 94 Bovendien nemen pure - en zuivere
stralen eender welke donkere plek in zodat de natuur
doorgaat met ontplooien, ontwikkelen en waar ik me laat meestromen
in onverwacht en plots terwijl mijn bewondering voor haar onvolmaaktheid voortduurt.…
Aan de horizon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Kleuren ontplooien
in spel van licht en donker
aan de horizon.
Hoe ik me volgeladen schepen en
wapperende zeilen herinner die scheren langs mijn
vloeiende lijn waar ze steeds meer wegvaren met kracht en richting
van wind als vlotte reisbegeleider om op die manier hun bestemming te bereiken.…
Als de lente ontwaakt
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 87 Wat is het heerlijk om al dat moois van
dichtbij mee te maken waar ontplooiing en ontwikkeling
rijmen met elkaar op hetzelfde moment komen nieuwigheden op het pad
Lente is terug; een uitdagend seizoen van waar einde nog niet is gesproken of geschreven.…
Voor je gevoel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 609 te willen
De sleur, stilzwijgend wachtend
Geleefd door dagelijkse routen
Het rad des tijds betrachtend
't Gevoel te moeten
Op zoek naar de ultieme grens
Ambitieus verlangen, eervol streven
Het vervullen van een wens
't Gevoel te leven
Aan de horizon nieuwe beloftes glooiend
Invulling voor de zin van het bestaan
Gelegenheden, zich ontplooiend…
Zomers
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 355 Want nog enkele weken
en het jaar is over zijn hoogtepunt heen,
de dagen korten,
het begin van het einde,
de spankracht weg,
het zich ontplooiende voorbij,
ruimt plaats
voor het zwaarmoedige,
het decadente van de volle zomer.
Eveneens:
zomers met kleinkinderen
op het strand.…
vijftien oudert (nog) niet - van harte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 410 storten
ouder wordend
herinner jij je
dat je alles wilde doen
zoals jij het doen wilde
terwijl anderen vonden
dat het niet zo moest
ouder wordend
herinner jij je
dat je rust verlangde
in en om jou heen
gewoon voor jouzelf
een plekje om jezelf te zijn
ouder worden
denk je nu
dat komt nog wel
nu zijn het de jaren
van ontdekkend ontplooien…
Zon ik hou van jou
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 72 Wanneer de pure zuivere stralen eender welke
donkere plek of schaduw innemen, gaat de natuur door met
ontplooiing en ontwikkeling waar ik me laat meestromen in onverwacht en
plots terwijl mijn adoratie voor haar onvolmaakt en echt nog altijd klimt; een liefde nabij.…
Tot weerziens
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 281 Bovendien gaven haar breekbare en kwetsbare
vleugels kleur aan de omgeving waar elk wezen vloeit in rijm
en vers tot wanneer donkere wolken zich beginnen te ontwikkelen, ontplooien
en samenkomen tot dichte dikke lagen in een ijle lucht waar ze de weg naar het licht volgt.…
Lente in mijn hart
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 63 Zoals het leven in al haar facetten voorbijgaat, mijn haren
glanzen weer als vanouds tot wanneer ik word gesluierd in zoete zomer
Maar, beste lezer, laten wij eerst de lof zingen van deze vruchtbare voorjaarsdagen
Klanken van ontplooiing en ontwaking tezelfdertijd open staan voor allerlei liefde en verbinding.…
Daar is de Lente
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 192 Wat is het heerlijk om al dat moois van
dichtbij mee te maken waar ontplooiing en ontwikkeling
rijmen met elkaar op hetzelfde moment komen nieuwigheden op het pad
Lente is terug; een uitdagend seizoen van waar einde nog niet is gesproken of geschreven.…
Ze is niet echt weg
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 134 Bovendien gaven haar breekbare en kwetsbare
vleugels kleur aan de omgeving waar elk wezen vloeit in rijm
en vers tot wanneer donkere wolken zich beginnen te ontwikkelen, ontplooien
en samenkomen tot dichte dikke lagen in een ijle lucht waar ze de weg naar het licht volgt.…
Als de lente komt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 35 Ik hou van al deze fijne schakeringen die jeugd en
verliefdheid uitstralen zodat mijn lichaam warm wordt gehouden
Hoe onverwacht en plotseling dit allemaal is, het is lente die in mijn breekbare
en-kwetsbare is binnengedrongen waarbij ze wordt geprikkeld om te ontwaken en ontplooien.…
hoopvol houvast
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 35 wil
het leven te omarmen
heeft oog voor het talent
biedt hun kansrijk ruimte
tot het vinden van de weg
die hen zichzelf laat zijn
juist ook door te erkennen
dat mekaar gelijkwaardig zijn
elkaar ruimte geven vraagt
voor verschil dat er mag zijn
wie de jeugd inspireren wil
het leven te omarmen
wakkert nieuwsgierigheid
wat eigen is te ontplooien…
De pracht van het leven
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 462 Kijk naar een naar hemel reikende tak waar
dit loof gezelschap krijgt van bloesem, vrucht en geniet van
elke vorm van vrijheid door zich te laten meedeinen op golven van een wind
Ontwikkelen en ontplooien in bijzijn van licht laat staan dat ze onmiddellijk breken of vallen.…
De pracht van de seizoenen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Zoveel moois en meer
de pracht van de seizoenen
elke keer anders
Hoe het jaar ontspringt in een prille zonneschijn, een
stille groei waarbij ook plantengroepen hun bladeren ontplooien
Nieuw leven dartelt lekker over de velden en in verschillende luchtstromen
Breekbare pootjes en voetjes zetten kleine stapjes vooruit naar de aankomende zomer…
De pracht van de seizoenen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Zoveel moois en meer
de pracht van de seizoenen
altijd weer anders
Hoe het jaar ontspringt in een prille zonneschijn, een
stille groei waarbij ook plantengroepen hun bladeren ontplooien
Nieuw leven dartelt lekker over de velden en in verschillende luchtstromen
Breekbare pootjes en voetjes zetten kleine stapjes vooruit naar de aankomende zomer…