Als een dia serie
Ik heb je nog vaak gesproken, horen lachen,
mijn handen op je schouder laten rusten
je daar een klopje gegeven voor je daden,
sindsdien enthousiasme in je ogen gezien.
Al kon je niet dagelijks lachrimpels ontplooien,
ik weet dat wij elkaar nog heel vaak zien en verstaan,
in diverse nachten soms weer naast elkaar staan
al waren wij beide druppels in een grotere oceaan.
Als wij elkaar in alle stilte zonder geluiden spreken
vaak vlak voor het echt intens diepere slapen gaan,
vertellen wij elkaar waaraan we bloot hebben gestaan.
We hebben zo vaak elkaar van verre aangevoeld,
onbedoeld zal onze hechte band vast markant blijven
dit steeds aanwezige eergevoel mag ons verblijden.
... uit de serie: gewoon leven ...
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 16 augustus 2019
Geplaatst in de categorie: filosofie